296 مصدوم برای 2 شوت!

جدال دو تیم صدرنشین لیگ که به نوعی فینال لیگ برتر محسوب می‌شد با کمترین کیفیت فنی و بیشترین حاشیه و درگیری همراه بود. بازی نازیبای پرسپولیس و سپاهان از لحاظ کیفیت فنی فقط با بازی رفت پرسپولیس و استقلال در این فصل قابل مقایسه بود که به‌جای فرصت‌های گل و صحنه‌های هیجان‌انگیز فقط و فقط خطا و درگیری داشت. البته با این تفاوت که در داربی تهران لااقل شاهد درگیری فیزیکی و خون و خونریزی میان تماشاگران دو تیم نبودیم اما در این بازی متأسفانه یک کشته و قریب به 250زخمی هم حاصل درگیری‌های روی سکوها بود. درباره مسابقه‌ای که مهم‌ترین اخبارش همین درگیری‌ها بوده است، صحبت از آنالیز و آمارهای فنی کار سختی است. اما برای پی بردن به آنچه در زمین گذشته نگاهی به آمارها و اعداد لاغر این بازی هم خالی از لطف نخواهد بود.
فوتبال مالکانه - فوتبال قلدرانه
پرسپولیس در اغلب دقایق بازی مالکیت توپ را از سپاهان برد اما در درگیری‌های نفر به نفر این سپاهانی‌ها بودند که موفق‌تر از میزبان خود عمل کردند. این شاید مهم‌ترین خطوط از خلاصه داستان این بازی باشد. آمارهای سایت مرجع متریکا نشان می‌دهد پرسپولیس در 57.6درصد از زمان این بازی صاحب توپ بوده و 42.4درصد از زمان هم توپ در مالکیت میهمان بوده است. اما آمار درگیری‌ها نشان‌دهنده برتری 54بر 46سپاهان است. سپاهانی‌ها در دعواهای میانه میدان و به‌خصوص نبردهای هوایی یک برتری نسبی و خفیف داشتند اما این منجر به ایجاد موقعیت گلزنی و خطرآفرینی روی دروازه پرسپولیس نشد. میزبان که خوب می‌دانست زردها برای گلزنی چشم به توپ‌های بلند و ضربات سر کی‌روش استنلی دارند راه‌های نفوذ از کناره‌ها و ارسال‌های بلند را تا حدود زیادی بستند و تعداد توپ‌های خطرناک روی آسمان 18قدم خود را به حداقل رساندند. ضمن اینکه بخش زیادی از مالکیت توپ پرسپولیس مربوط به زمان‌هایی بود که سرخپوشان در یک‌سوم دفاعی و میانی به پاس‌های کوتاه و کنترل بازی مشغول بودند. پرسپولیس که خیلی کمتر از سپاهان به پیروزی در این بازی نیازمند بود، در دقایق زیادی با فوتبال محتاطانه‌اش به فکر مدیریت بازی و حفظ نتیجه بود.
کمال و کریمی؛ بهترین‌های میانه میدان 
بیشترین نبرد موفق در این بازی متعلق به کی‌روش استنلی (15) و سیدجلال حسینی (11) بود. در زمینه عملکرد دفاعی سعید آقایی، سیاوش یزدانی و حسن جعفری هر کدام با 9عملکرد دفاعی موفق رکوردداران این بازی بودند و در جمع پرسپولیسی‌ها هیچ بازیکنی به این حدنصاب نرسید. محسن ربیع‌خواه (8) و مهدی شیری (7) بیشترین عملکرد دفاعی را در جمع پرسپولیسی‌ها داشتند. تعداد پاس‌های کلیدی بازی کلا 4پاس بود که یکی از ضعیف‌ترین حدنصاب‌های ثبت‌شده در کل بازی‌ها محسوب می‌شود. احمد نوراللهی و بشار رسن هر کدام یک پاس کلیدی صادر کردند اما برای سپاهان هر دو پاس کلیدی را محمد کریمی داد که دو سه هفته‌ای است دوباره به ترکیب اصلی برگشته است. کریمی با 5پاس گل در طول فصل، بهترین پاسور سپاهان هم هست. کریمی بالاترین دقت پاس را هم در جمع سپاهانی‌ها داشت و 91.3درصد پاس‌هایش درست به مقصد رسیدند. اما پرسپولیس 3بازیکن با پاس‌های دقیق‌تر از او داشت که سیدجلال حسینی (96.2درصد)، کمال کامیابی‌نیا (94.7درصد) و مهدی ترابی (91.4درصد) بودند. بهترین بازیکن میدان به انتخاب متریکا هم کمال کامیابی‌نیا با امتیاز 7.47بود و فقط 5بازیکن نمره بالاتر از 7گرفتند. کامیابی‌نیا(7.47)، محمد کریمی(7.29)، حسن جعفری(7.23)، مهدی کیانی(7.14) و احمد نوراللهی(7.10) برترین بازیکنان زمین بودند.
 آمار شوت‌ها؛ یکی بیشتر از یک
اما اگر دنبال نازل‌ترین و محقرانه‌ترین آمارهای این بازی هستید بهتر است سراغ شوت‌های در چارچوب دو تیم را بگیرید. تیم صدرنشین لیگ و مدعی اول قهرمانی در طول 90دقیقه این بازی فقط 2شوت در چارچوب زد! جالب‌تر اینکه سپاهان همان 2 شوت را هم نزد و در طول بازی هرگز نتوانست دروازه بیرانوند را با شوت در چارچوب به خطر بیندازد. در آمار شوت‌ها هر دو تیم 7-7مساوی بودند که از این 14ضربه فقط همان 2شوت پرسپولیس در چارچوب بود و 12ضربه دیگر راهی به دروازه پیدا نکرد. شاید مهم‌ترین صحنه بازی برای هر یک از دو تیم دقیقا در همان شوت‌هایی بود که به چارچوب نرسیدند. برای پرسپولیسی‌ها این شوت بشار رسن در دقیقه44بود که نفس‌ها را در سینه حبس کرد اما با اختلافی ناچیز به اوت رفت. سپاهان هم در نیمه دوم روی یک ضربه کاشته از پشت محوطه جریمه با شوت سعید آقایی خطرساز شد که این ضربه با خوش‌شانسی به دیواره دفاعی سرخپوشان خورد وگرنه بیرانوند کار سختی برای دفع این خطر داشت.