در ژرفنای درونم
نی لبکی محزون هست
هر سال/ پاییز که می آید
آن را بر لبش می نهد
باد در هم می پیچد و
چشم تنهایی خیس می شود و
انتظارم فرو می ریزد و
حیاط شعرم آکنده می شود
از برگ درخت
ترجمه: نسیم مروت جو
پنج شنبه 5 بهمن 1396
کد مطلب :
5309
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved