یادداشت
جای فانتزی خالی
صفا آقاجانی/ گوینده و بازیگر سینما و تلویزیون
رادیو، همچنان یکی از رسانه‌های محبوب و پرمخاطب است. عده زیادی در ایران و البته جهان آن‌را به‌عنوان رسانه‌ای همراه و مفید باور دارند.
به اعتقاد من یکی از دلایل چنین اقبالی این است که رادیو رسانه‌ای همگانی است و می‌تواند برای همه قشرها و گروه‌های سنی جذاب باشد.
همچنین به‌راحتی می‌تواند در موقعیت‌های گوناگون مورد استفاده قرار گیرد؛ چراکه فقط یکی از حس‌های ما - شنوایی - را درگیر می‌کند.
در عین حال فکر می‌کنم برای جذب مخاطب بیشتر و رضایت مخاطبان فعلی، سرمایه‌گذاری فکری بیشتر و سیاست‌گذاری‌های بهتری باید اعمال شود. از آنجا که برنامه‌های رادیو به‌شدت با تخیل آمیخته‌اند و صدای تنها و بدون تصویر، انسان را به‌راحتی رهسپار سرزمین اندیشه و خیال می‌کند، جای خالی فانتزی، چیزی که پیش‌تر بود و اکنون نیست، بیشتر حس می‌شود. عامل دیگری که موجب تقویت پیوند مخاطبان به‌ویژه مخاطبان قدیمی با رادیوست نوستالژی است؛ طعم و خاطره‌ای ماندگار از گذشته.
کندوکاو و جست‌وجو در پیشینه رادیو علاوه بر اینکه موجب تداوم موفقیت‌ها می‌شود، می‌تواند با بازپخش بهترین‌ها از این عامل هم برای جذب مخاطب کمک بگیرد.
نکته بعدی و البته آخر درباره نمایش‌های رادیویی است؛ نمایش‌های رادیویی از پرمخاطب‌ترین برنامه‌های این رسانه و فاخر بودن یکی از نیازهای جدی این برنامه‌ها برای رضایت شنونده است.
در همینه زمینه :
تورج زهری؛ روزنامه‌نگار