ورزشگاه آزادی پولی می‌شود
در انتهای بلوار در خروجی غربی مجموعه ورزشی آزادی، جمله‌ای بزرگ به این مضمون نوشته شده که « با همت و سرمایه ملت شریف ایران در دهم شهریور 1353 مجموعه ورزشی آزادی افتتاح گردید.» این جمله شاید طعنه‌ای باشد به نام گذشته این ورزشگاه در رژیم سابق که مسابقات آسیایی تهران در آن برگزار می‌شد. با گذشت حدود 44سال از ساخت مجموعه ورزشی آزادی، آنچه مشخص است اینکه این مجموعه بزرگ ورزشی شاید همچنان از معدود دارایی‌های مهم ورزش ایران در رویدادهای بین‌المللی و داخلی باشد. با این حال اما سیاست‌های جاری وزارت ورزش برای استفاده ورزشکاران ملی و باشگاهی بیشتر اوقات متناقض با رویه‌های موجود است و به‌نظر می‌رسد که تابع شرایط اقتصادی و مالی است که این روزها دولت با آن درگیر شده. براساس اطلاعاتی که در رسانه‌ها منتشر شده است مجموعه ورزشی آزادی با شتاب بیشتری به سمت پولی کردن امکانات و سودآوری اقتصادی می‌رود، همانند آنچه در مجموعه ورزشی باشگاه انقلاب تهران رخ می‌دهد.
براساس قانون مجموعه‌های ورزشی زیرنظر شرکت تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی هستند؛ شرکتی که در چند سال اخیر صاحب بیشتر اماکن اداری و ورزشی دولتی ایران شده است و با فدراسیون‌های ورزشی قرارداد اجاره منعقد می‌کند به این صورت که فدراسیون‌های ورزشی مستأجرین این شرکت هستند. البته بعضی از فدراسیون‌های ورزشی مجموعه‌های ورزشی که در اختیار دارند را نیز به بخش خصوصی اجاره می‌دهند و از آن درآمد‌زایی می‌کنند؛ به‌طور مثال فدراسیون وزنه‌برداری حتی سالن ورزشی‌اش که در آن باید مسابقات ملی و بین‌المللی برگزار شودرا به محلی برای اجرای کنسرت و همایش‌های غیرورزشی تبدیل کرده است. حالا اما در شرایط کنونی بدون توضیح مشخصی از سوی شرکت تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی طرح اقتصادی شدن مجموعه ورزشی آزادی و سالن‌های متعدد تمرینی و ورزشی‌اش در حال انجام است. آنطور که تسنیم روایت کرده است در 17بهمن‌ماه سال گذشته درحالی‌که اردونشینان تیم ملی کشتی‌فرنگی برای ادامه تمرینات خود به زمین شماره دو ورزشگاه آزادی رفته بودند، پیمانکار این بخش از ورود کشتی‌گیران جلوگیری به عمل آورد و تأکید کرد تمرین در این قسمت مستلزم نامه‌نگاری با مدیریت مجموعه و پرداخت هزینه است. مشکلات به‌وجود آمده اما کار را به نصب اطلاعیه‌ای مقابل درهای ورودی ورزشگاه آزادی در نیمه اسفند سال پیش با این محتوا رساند که «ورود به این مجموعه نیازمند دریافت کارت تردد از پذیرش یا پرداخت هزینه است. ورزشکاران، اعضای تیم‌های ملی و کارکنان فدراسیون‌های مستقر در استادیوم آزادی از پرداخت چنین هزینه‌ای معاف هستند.» گفته می‌شود افراد بدون خودرو 20هزار ریال و افرادی که با خودرو قصد ورود به مجموعه آزادی را دارند باید 40هزار ریال پرداخت کنند. بر همین اساس رویه‌های اقتصادی موجود در مجموعه ورزشی آزادی مانع تمرین برخی از ورزشکاران ملی همانند سجاد گنج‌زاده قهرمان کاراته جهان شد که حین تمرین از او خواسته شد، مجموعه ورزشی آزادی را ترک کند.
هر کسی پول بیشتری بدهد، برنده است
سیاست‌های اقتصادی شرکت تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی به درگیری میان فدراسیونی هم رسیده است. استخر قهرمانی مجموعه آزادی که از معدود استخرهای استاندارد قهرمانی و ورزشی ایران است، به فدراسیون نجات غریق واگذار شده است. نکته مهم در این واگذاری البته بحث پول بیشتر است. طبق گفته‌های مدیران مجموعه ورزشی آزادی، فدراسیون شنا نمی‌توانست از پس مخارج نگهداری استخر قهرمانی آزادی برآید و درحالی‌که این استخر محل اردوی تیم ملی شنای ایران بود، به روی شناگران تیم ملی بسته شد و به فدراسیون نجات غریق داده شده است. ایلخان نوری، رئیس فدراسیون نجات‌غریق در این مورد می‌گوید: «آبان‌ماه سال گذشته طی نامه‌ای از وزارت ورزش و جوانان و سازمان تجهیزات و نگهداری درخواست داشتیم که مجموعه آبی را در اختیار فدراسیون نجات غریق قرار بدهد. این حق طبیعی فدراسیون نجات غریق است که مجموعه آبی را داشته باشد.» این تنها نمونه مشخص سیاست‌های متناقض موجود نیست. در اسفند سال پیش برگزاری مسابقات سوارکاری در تالار 12هزار نفری مجموعه آزادی از نکات قابل‌تامل مدیریت شرکت تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی بود که نشان می‌داد با پرداخت پول حتی می‌توان روی سالنی که تنها دارایی ورزش‌هایی مثل کشتی و والیبال در مسابقات مهم بین‌المللی است «یورتمه» رفت. برگزاری این مسابقه البته یکی از دلایل مشکلات بعدی زمانبندی مسابقات فینال لیگ برتر والیبال بود که در آستانه فینال، بحث و جدل‌هایی را به همراه داشت.
