بهار را ارج ‌نهیم

اسماعیل کهرم ـ بوم‌شناس و استاد محیط‌زیست

 نیاکان ما با هوشمندی بهار را به عنوان آغاز سال جشن گرفتند. مقایسه با سایر ملت‌ها و آغاز سال آنها نشان از حسن انتخاب ایرانیان باستان دارد. بهار همان‌قدر که آغاز سال است، آغاز رویش و زادآوری و آغاز طبیعت و حیات‌وحش است اما نکته‌ای که در این‌باره وجود دارد این است که نیاکان ما که بهار را می‌شناختند رفتار و کرداری بهاری نیز داشتند. شکار بی‌رویه نمی‌کردند. هرگز حیوان آبستن و نابالغ را شکار نمی‌کردند. از شکستن شاخه درختان، از لگد کردن گل‌ها و از آلودن طبیعت دوری می‌جستند و حتی تصورش را هم نمی‌کردند که چند سال بعد ممکن است نوروز به دست افرادی بیفتد که در میانشان هستند کسانی که به بهانه گردش بهاری و سیزده‌بدر با طبیعت آن می‌‌کنند که قوم مغول با نیشابور کرد.
اگر می‌خواهیم واقعا از دوستان بهار و نوروز باشیم چاره‌ای نداریم جز احترام به طبیعت. مردمی که در اتوبوس‌ جای خود را به افراد موسفید تعارف می‌کنند بدانند که طبیعت عمری بیش از دو سه میلیارد سال دارد. درختانی که ما از آنها شاخه می‌شکنیم فرزندان درختان باستانی‌اند. صحرا و دشت و کوه و رود و جنگل و بیشه همان حرمتی را دارند که موسفیدان و گیس‌سفیدان باید داشته باشند.
بهار زمانی در دل ما نفوذ می‌کند که قدر آن را و قدر شکوفا‌ کردن‌هایش را بدانیم.
کسانی به‌راستی نوروز را ارج می‌نهند که به گیتی، به طبیعت و به محیط‌زیست نگاهی از سر احترام دارند و آن را همواره قدر می‌‌دانند. نوروز چنین کسانی مبارک نیز هست. نوروزتان مبارک.