پیوند صخره و دریا

شبنم سیدمجیدی

آنجا که دریای نیلگون عمان با صخره‌های مینیاتوری پیوند می‌خورد، آنجا آخرین نقطه ایران است در جنوب شرقی‌ترین منطقه سیستان که به آب‌های آزاد راه دارد و از آن تا مرز پاکستان هم راهی نیست؛ جاده‌ای که از یک سو ساحل و از طرف دیگر صخره‌های مینیاتوری آن را دربر گرفته‌اند، جاده چابهار به بریس است. برای رفتن از چابهار به بندر بریس باید 64کیلومتر را میان سواحل بی‌نظیر و جاده‌های پرپیچ و خم میان کوه‌ها به سمت شرق بروید. در طول راه اگر خوش شانس باشید و برای کمپ یا صرف غذا توقف کنید، می‌توانید با مردم خوب و خونگرم محلی معاشرت کنید. از چابهار به بندر بریس تاکسی خطی هم دارد و حتی می‌توانید سفر جاده‌ای خود را با تاکسی تجربه کنید که یک ساعت طول می‌کشد. اما این یک ساعت راه از چابهار به سمت بریس؛ شهر صخره‌ها و آفتاب و ساحل منحصر به فرد را می‌توان حتی تا روزها کش داد. خوب است برای این مسیر یک ساعته 2روز وقت بگذارید و از مناظر بکر آن لذت ببرید.

طبیعت و موقعیت‌های تاریخی



از چابهار که به سمت شرق حرکت می‌کنید، بعد از 25کیلومتر رانندگی به یک دریاچه صورتی یا تالاب لیپار می‌رسید. جلبک‌ها و پوشش گیاهی کف دریاچه، آن را به این رنگ درآورده است. در جهان فقط 4نمونه مشابه تالاب صورتی وجود دارد. درخت انجیر معابد از جاذبه‌های این منطقه است که در روستاهای رمین و لیپار می‌توانید این درخت را ببینید. شاخه‌های این درخت عجیب به جای اینکه سر به آسمان بکشند از بالا به سمت زمین برمی‌گردند و مجدداَ در خاک فرو می‌روند. 2 درخت انجیر معابد، یکی در روستای رمین و دیگری در یک کیلومتری تالاب صورتی چابهار واقع شده‌اند که می‌گویند هزار سال قدمت دارند، اما هر دوی آنها در حال خشک شدن هستند. به مسیر که ادامه دهید کم‌کم صخره‌های مینیاتوری خودنمایی می‌کنند. تماشای ساحل هنگام غروب آفتاب از بالای صخره‌های مینیاتوری(مریخی) یکی از چشم‌نوازترین منظره‌هایی است که می‌توانید در زندگی‌تان ببینید. و پرنده‌هایی که گاه و بی‌گاه از لابه‌لای صخره‌ها اوج می‌گیرند، نفستان را در سینه حبس می‌کنند. همچنین جنگل‌های حرا و گونه‌های پرندگان مهاجر آن از جاذبه‌های مسیر است که می‌توانید با قایق‌های مردم محلی به دیدن آنها بروید. دیدن درختان در وسط آب‌های بسیار شور دریای عمان شما را میخکوب خواهد کرد.

جایی برای عکاسی



مردم بلوچ با لباس‌های خاص رنگارنگ و محلی‌شان و چهره‌های آفتاب سوخته و خندان را بگذارید درکنار  فضا و طبیعت منحصر به فرد سیستان و بلوچستان. بدون شک مردم بلوچ سوژه‌ای جذاب برای عکاسی هستند. اما یادتان باشد از آدم‌ها بدون اجازه‌ عکاسی نکنید، مردم بلوچ رسم و رسوم خاص خود را دارند و به‌خصوص عکاسی از زن‌ها را چندان نمی‌پسندند. کوه‌های مینیاتوری بهترین سوژه عکاسی در طول مسیر هستند. کپرهای کنار کوه‌ها هم که محل زندگی عشایر بلوچ به شمار می‌آیند، سوژه خوبی برای عکاسی هستند. بدون شک هر آنچه درباره طبیعت این منطقه به‌خصوص ساحل آن هنگام غروب و صخره‌های مینیاتوری گفتیم، برای عکاسی مناسب و وسوسه‌برانگیز هستند. لنج‌ها و قایق‌های رها در دریا به همراه مرغان دریایی نیز منظره زیبایی برای عکاسی هستند.

کمپینگ



همه طول مسیر برای اقامت جذاب است. برای اقامت می‌توان به خانه محلی‌ها رفت. آنها با گشاده‌رویی و دست و دلبازی خانه خود را با همان سادگی‌اش در اختیار هر کسی قرار می‌دهند. اما اگر می‌خواهید کمپ بزنید برای این کار حتماً جایی نزدیک یک روستا را انتخاب کنید. این موضوع می‌تواند امنیت شما را تأمین کند. در غیر این صورت محل کمپ را طوری انتخاب کنید که از داخل جاده جلب توجه نکنید. اگر به فکر کمپینگ در میان کوه‌های مینیاتوری هستید، هیچ‌گاه به تنهایی و بدون راهنما این کار را نکنید. نزدیکی مجتمع تفریحی- اقامتی کوه‌های مینیاتوری می‌تواند مکان مناسبی برای چادر زدن باشد. در طول مسیر هر جا برای کمپ توقف کردید از داشتن بطری آب و غذا به اندازه کافی اطمینان حاصل کنید.

رستوران



در این مسیر مغازه برای خرید خوراکی و اقلام دیگر پیدا می‌شود اما رستوران برای خوردن غذا وجود ندارد و بهتر است غذا را همراه خود از چابهار ببرید. در چابهار می‌توانید از رستوران‌های بام صدف، هتل لیپار، رستوران بام چابهار و رستوران بام بلوچ انواع غذای محلی منطقه را امتحان کنید. خوراک خرما، کنک، بتو ماش، شودوده، کورک، ناروش، ماشینگ، بتو هواری، کیش و... از غذاهای محلی منطقه هستند.

نقطه‌های پرخطر



قسمتی از جاده چابهار به بریس به جاده مرگ معروف است. جاده باریک و غیراستاندارد ساحلی که در ادامه به بریس می‌رسد. در این جاده همواره حوادث منجر به فوت و جرح اتفاق می‌افتد. اما همچنان این جاده خطرناک و برای آنکه دوبانده شود منتظر مساعدت مسئولان است.

موسیقی پیشنهادی مسیر



حال و هوای جنوب، کرانه‌های دریا و ساحل فیروزه‌ای درخشان، مردم سیه‌چرده و و خونگرم، آفتاب، تورها و قایق‌های ماهیگیری و... همه‌‌چیز مهیاست تا در این سفر جاده‌ای جنوبی، به موسیقی بندری مخصوص جنوب گوش دهید. این موسیقی گرفته شده از طبیعت تفتیده و گرم منطقه و همراه با ریتمی شاد است که با شنیدنش بدون شک سرشار از شور و حرارت می‌شوید. سعید شنبه‌زاده نوازنده‌ای است که در زمینه موسیقی فولکلور جنوب ایران فعالیت می‌کند که می‌توانید از آهنگ‌های او در طول مسیر لذت ببرید.