از ابتدای جاده هجیج- اورامانات چه خبر است؟
تناقض حسرت‌برانگیز خطر و زیبایی
عیسی محمدی
غرب ایران و خاصه کردستان و کرمانشاه، طبیعت خاص خودش را دارد؛ جایی که کوه‌ها و رودها و شگفتی‌ها و هوای پاک به هم گره می‌خورند تا تجربه‌ای به یاد ماندنی داشته باشید. جاده هجیج به اورامانات یا پاوه نیز شامل این اصل کلی می‌شود؛ جاده‌ای برای رفتن و لذت‌بردن و آسمان آبی را از نزدیک لمس کردن.
کمپینگ
برای اقامت، البته می‌توانید از هتل سه‌ستاره پاوه یا اقامتگاه‌های بومگردی در روستاهای این مسیر استفاده کنید. برای استفاده از امکان کمپینگ نیز می‌توانید سری به ارتفاعات شاهو و تفرجگاه بیدمیری هم بزنید. البته به واسطه کوهستانی بودن این ناحیه، طبیعی است که باید با امکانات کافی اقدام به این کار کنید یا در مسافر-کاشانه‌های روستای هجیج ساکن شوید.
رستوران
و اما به بحث شیرین شکم‌گردی می‌رسیم؛ علاقه‌ای که خیلی‌‌ها را به سفر کشانده یا به آن سخت امیدوار می‌کند. در روستای هجیج به‌عنوان مقصد جاده‌ای که دارید طی می‌کنید، می‌توانید از کوفته هجیجانه، خورشت قسقوان، ترخینه و... استفاده کنید. به فاصله نیم‌ساعت تا روستای هجیج، در روستایی معروف به بلیر، می‌توانید در رستوران‌‌های طبیعی این منطقه، کباب‌های معروف و چنجه‌ها را میل کنید. همچنین در روستاهای اطراف هجیج نیز می‌توانید با گوسفندانی که همان لحظه ذبح و کباب می‌شوند، روبه‌رو شده و طعم کباب‌های تازه را تجربه کنید؛ آن‌هم گوسفندهایی که در دل این طبیعت بکر چریده‌اند و گوشت‌شان، طعم دیگری دارد.
طبیعت و موقعیت‌های تاریخی
برای شناخت جاده هجیج و اورامانات باید ابتدا منطقه کلی‌تری که این جاده در آن واقع‌شده را بشناسیم. اورامانات منطقه‌ای قدیمی در غرب ایران و حوالی پاوه محسوب می‌شود. از حیث جغرافیایی، کوهستانی است؛ با رودخانه‌هایی پیچدرپیچ و رودبارهای بی‌شمار. باغ‌ها و جنگل‌هایی نیز در نقاط مختلف آن وجود دارد. رودخانه سیروان نیز در امتداد این جاده به چشم می‌خورد؛ جایی که در روستای هجیج، عمیق‌تر و پهناورتر و شبیه‌تر به دریاچه می‌شود. این رودخانه، از سرچشمه‌های مختلفی آب‌گیری می‌کند که خود از دیدنی‌های این جاده محسوب می‌شود. اورامانات و همچنین هجیج و چند روستای دیگر را جایی دانسته‌اند که بخشی از قدیمی‌ترین نشانه‌های سکونت در آن مشاهده شده است. از ارتفاعات پست این حوالی، جنگل‌های بلوط نیز به چشم می‌خورد.
نقطه‌های پرخطر
از سمت پاوه که بیایید، پاسگاه بالارود و ولا را که عبور کنید، سختی سفر شما شروع می‌شود. البته قبل از آن‌هم شما با جاده‌های پیچدرپیچ روبه‌رو هستید. خطر ریزش کوه، خطر سقوط در دره، خطر لغزندگی موقع بارندگی و... می‌تواند در نقاط مختلف این مسیر وجود داشته باشد؛ اتفاقاتی که تا به حال باعث و بانی حوادث زیادی در این جاده شده‌است. ضمن اینکه ریزش کوه می‌تواند موجب انسداد تونل‌هایی چون تونل هجیج هم بشود. توپوگرافی و شیب تند این جاده، می‌تواند هر نقطه‌ای از آن را خطرساز کند. اگر جاده هجیج تا پاوه را به سمت جوانرود هم ادامه بدهید، به گردنه‌های خطرناک پلنگانه، قشلاق و شمیشیر می‌رسید که به واسطه قرار گرفتن در دامنه ارتفاعات شاهو، جزو نقاط خطرساز محسوب می‌شود. راه‌های مواصلاتی هجیج به روستاهای سروآباد نیز جزو نقاط مشکل‌دار است. از سوی دیگر در دیگر بخش‌های این جاده، به واسطه کثرت تردد گردشگران و مسافران، با ترافیک نوروزی و عدم‌جاده‌های مناسب و آسفالت‌های درست و حسابی روبه‌رو هستیم. بخشی از پل‌های ساخته شده نیز عریض نیستند و همین، ممکن است رانندگان ناشی را دچار مشکل کند.
جایی برای عکاسی
در این مسیر همیشه باید دوربین به‌دست باشید؛ چرا که شگفتی‌ها پایانی ندارند. کلاً پاوه به شهر هزارماسوله معروف است؛ پس عکاسی از این شهر و مخصوصاً شب‌هایش را از دست ندهید. موزه مردم‌شناسی پاوه هم گزینه خوبی برای تصویربرداری است. این اصل شامل روستای هجیج هم می‌شود؛ روستایی پلکانی که سنگ در ساختن آن نقشی اساسی داشته. رودخانه سیروان در طول مسیر، بقعه امامزاده سیدعبیدالله، مسجد جامع هجیج، سد داریان، چله‌خانه و خانقاه، حوض پیر، چشمه بل در فاصله کمی از روستا، ارتفاعات شاهو، تفرجگاه بیدمیری، چراگاه‌های میشا و گاول و... از دیگر گزینه‌های مناسب عکاسی هستند. اوج جاده‌های پیچ در پیچ نیز به شما چشم‌انداز کلی یک جاده در هم تنیده در دل کوه‌ها را تقدیم می‌کند که فرصتی بی‌بدیل برای عکاسی است.
موزیک پیشنهادی مسیر
طبیعی است که با این مسیرهای پیچدرپیچ، پیشنهاد آهنگ‌هایی با ریتم تند چندان منطقی نباشد. شما نیازمند آهنگ‌هایی با همین حال و هوا هستید. طبیعی‌ترین پیشنهاد، استفاده از آهنگ‌های کردی هنرمندانی چون شهرام ناظری و خانواده کامکارها و دیگر هنرمندان این خطه است. در کنار این پیشنهاد، می‌توانید از موسیقی‌های تلفیقی هنرمندانی چون دیوید تیری نیز استفاده کنید. این دست موسیقی‌ها، با آرامش و تمرکزی که تقدیم شما می‌کنند، هم موجب تمرکز بیشترتان شده و هم موجبات تمدد اعصاب می‌شوند و بازیابی انرژی شما را در این طبیعت بکر فراهم می‌آورند.
نگاه
هشت گمشده پنهان در کوهستان‌ها
شاید پیچ‌در‌پیچی جاده، منصرف‌تان کند اما به یاد داشته باشید که زیباترین‌‌ها، در دل سخت‌ترین‌ها پنهان شده‌اند. اگر حوصله داشته باشید و جاده پیچدرپیچ هجیج را بتوانید بااحتیاط طی کنید، آن‌وقت است که به تقاطع سبزه ، درختان ، روستا، کوه و رود خواهید رسید. امامزاده عبیدالله نیز یکی از معدود امامزاده‌های مشرف‌به آب است که حال و هوایی خاص به مسیر و روستا بخشیده. انگار که ماسوله را، سنگی کرده باشند و در میان این کوه‌ها و در مسیر رودخانه سیروان کاشته باشند. اگر گذرتان به این بهشت کوچک گمشده خورد، شبی را هم در آن بمانید. شب‌های این روستا نیز شگفت‌انگیز و به‌یادماندنی است.
در همینه زمینه :
