سقوط بالگرد اورژانس در عملیات نجات زن باردار جان 5سرنشین آن را گرفت
مأموریت بیبازگشت نجات
وقتی حادثهای در مناطق دورافتاده و سخت گذر چهارمحال و بختیاری اتفاق میافتاد همه امیدها به نیروهای امداد هوایی بود؛ چراکه آنها مرد ماموریتهای غیرممکن بودند؛ درست مثل دیروز که بالگرد امداد راهی روستایی دورافتاده و صعبالعبور شد تا به زنی باردار امدادرسانی کند اما در بین راه با کابلهای برق فشار قوی برخورد کرد تا ماموریت گروه امداد نیمه تمام بماند و هر 5سرنشین بالگرد به شهادت برسند.
به گزارش همشهری، پیش از ظهر دیروز به اورژانس شهرکرد خبر رسید که زنی باردار ساکن روستای دهدلی دچار درد زایمان شده و به کمک نیاز دارد. این روستا در منطقهای سخت گذر واقع شده و امکان اعزام آمبولانس به آنجا وجود نداشت؛ به همین دلیل بالگرد اورژانس به سوی این روستا به راه افتاد. بالگرد متعلق به هوانیروز اصفهان بود و سرنشینان آن 2امدادگر اورژانس و 2نفر خلبان و یک مهندس پرواز از ارتش بودند. چون به آنها گزارش شده بود که زن باردار شرایط خوبی ندارد آنها تلاش کردند هرچه سریعتر خود را به دهدلی برسانند. بالگرد در ارتفاع نسبتا کمی پرواز میکرد. آنها باید در میانه راه از روستای سرتش نیز عبور میکردند اما درست وقتی به آنجا رسیدند بنابر دلایلی که هنوز مشخص نشده است بالگرد با کابلهای برق فشارقوی برخورد و در یک چشم بر هم زدن سقوط کرد. همهچیز در یک لحظه اتفاق افتاد و در شرایطی که برق منطقه نیز به کلی قطع شده بود، بالگرد ساقط شده آتش گرفت.
آتش در بالگرد امداد
دقایقی از این حادثه هولناک میگذشت که گروههای امداد و نجات راهی محل حادثه شدند. یکی از نخستین گروهها امدادگران هلالاحمر بودند. سیداحمد مرتضویفرد، مدیرعامل هلال احمر چهارمحال و بختیاری در اینباره به همشهری میگوید: «با اعلام خبر وقوع این حادثه 5گروه از امدادگران هلالاحمر همراه با تیم واکنش سریع راهی محل حادثه شدند. آن زمان هنوز بالگرد شعلهور بود و دقایقی بعد با حضور آتشنشانان شعلههای آتش خاموش شد.» وی ادامه میدهد: «در همان بررسیهای اولیه با توجه بهشدت حادثه و حجم آتشسوزی معلوم بود که سرنشینان بالگرد به شهادت رسیدهاند. حتی وقتی شعلههای آتش خاموش شد پیکرهای سرنشینان بالگرد قابل شناسایی نبود؛ به همین دلیل اجساد برای انجام مراحل قانونی و تشخیص هویت به پزشکی قانونی منتقل شدند.»
شهدای امداد هوایی چه کسانی بودند؟
اما سرنشینان بالگرد ساقط شده چه کسانی بودند؟ پیرحسین کولیوند، سرپرست اورژانس کشور که دقایقی پس از سقوط بالگرد راهی محل حادثه شده بود در اینباره میگوید: «همکاران فداکارم راهی روستایی دورافتاده شدند تا جان زنی باردار را نجات دهند که دچار حادثه شدند. سرنشینان بالگرد 5نفر شامل 2 تکنیسین اورژانس به نامهای رسول طاهری -31ساله- و ستار کاویانی -39ساله- بودند. هر دو همکارم از نیروهای رسمی اورژانس بودند و 10سال سابقه کار داشتند.» وی ادامه میدهد: «3 شهید به نامهای سرهنگ مسعود خواجوی، سروان علی ودعی و استوار علی اشرفی کادر پرواز بالگرد و از نیروهای ارتش بودند.»
از سوی دیگر، معاون سیاسی، امنیتی استاندار چهارمحال و بختیاری از آغاز بررسی علت سقوط این بالگرد خبر میدهد و به ایرنا میگوید: «تیم فنی 5 نفره بهمنظور بررسی علت و چگونگی سقوط بالگرد اورژانس با حضور در محل حادثه بررسیهای اولیه را آغاز کرده است.» جعفر مردانی میگوید: «این تیم بهمنظور بررسی فنی و کارشناسی حادثه به محل اعزام شده است تا بهطور دقیق بتوان جزئیات حادثه را تشریح کرد.»
انتقال زن باردار به بیمارستان
با وجود اینکه سقوط بالگرد موجب شهادت 5نفر از بهترین نیروهای اورژانس هوایی شهرکرد شد اما امدادرسانی به زن باردار از یادها نرفت و دقایقی بعد تیم دیگری برای امدادرسانی راهی روستای دهدلی شدند و ماموریت نیمهتمام همکارانشان را تمام کردند. امدادگران یکی از پایگاههای هوایی استان اصفهان بعد از اطلاع از سقوط بالگرد امداد شهرکرد راهی روستای دهدلی شهرستان اردل شدند و زن 28ساله را که دچار درد زایمان شده بود به سلامت به بیمارستان امام رضا(ع) اردل منتقل کردند.
ماتم در پایگاه هوایی
ابراهیمی، یکی از امدادگران پایگاه امداد هوایی شهرکرد است. او هم مثل 2 همکار شهیدش از سالها قبل در اورژانس مشغول بهکار شده و از مردادماه امسال همزمان با راهاندازی تنها پایگاه امداد هوایی شهرکرد در این پایگاه مشغول بهکار است. او میگوید: بعد از این حادثه پایگاه هوایی به ماتمکده تبدیل شده و همه نیروهای آنجا عزادار همکارانشان هستند.
ابراهیمی میگوید: «رسول طاهری و ستار کاویانی از بهترین نیروهای اورژانس بودند که حالا جایشان حسابی خالی است.» او ادامه میدهد: «معمولا ما در شیفتهای 5نفره کار میکنیم و همیشه در پایگاه 2تکنیسین اورژانس و 3نفر بهعنوان کادر پرواز از ارتش حضور دارند. روز دوشنبه هم رسول و ستار شیفتشان بود که به آنها ماموریت داده شد برای نجات زنی باردار به یکی از روستاهای دورافتاده شهرکرد بروند.»
اما آنطور که این امدادگر اورژانس میگوید این نخستین مرتبهای نبود که امدادگران پایگاه هوایی شهرکرد راهی ماموریتی خطرناک میشدند: «معمولا بیشتر ماموریتهای ما سخت و خطرناک است. از چندماه قبل که این پایگاه راه افتاده ما بارها به ماموریتهای سخت رفتهایم. رسول و ستار بارها مجبور شده بودند در مناطقی که حتی امکان فرود بالگرد نبود مصدومان و بیماران را چندین کیلومتر در منطقه کوهستانی با برانکارد حمل کنند.
همه ما عاشق کارمان هستیم و همین عشق نجات انسانها باعث میشود که با همه وجود برای نجات انسانها تلاش کنیم.» ابراهیمی مدام از فداکاریهای همکاران شهیدش در ماموریتهای مختلف میگوید و وقتی میخواهد اسم آنها را بر زبان بیاورد، بغضش میگیرد: «چند سال بود که با آنها همکار بودم. هر دو هم از لحاظ اخلاقی و هم از لحاظ فنی حرف نداشتند. خدا میداند تا به حال جان چند نفر را نجات داده بودند. رسول و ستار با همه وجود به ماموریت میرفتند و بارها جانشان را به خاطر نجات دیگران به خطر انداخته بودند اما حالا این حادثه آنها را از ما گرفت و جایشان در پایگاه خالی است.»
حرفهای این امدادگر که به اینجا میرسد، دیگر طاقت نمیآورد و بغضش میترکد: «بعد از این حادثه هیچکس در پایگاه حال و روز خوبی ندارد. هر دو همکار شهیدم پدر بودند و هر کدام یک دختر داشتند. ما که همکارشان بودیم نمیدانیم چطور با این غم کنار بیاییم. خدا به خانوادههایشان صبر بدهد.»