برزخ سرخ

شایعه علاقه برانکو ایوانکوویچ به هدایت دوباره تیم ملی ایران از مدت‌ها پیش مطرح شده و اصلا همین مسئله یکی از محورهای اساسی اختلاف و سوءتفاهم بین او و کارلوس کی‌روش بود. مخصوصا در طول 2 سال گذشته و بعد از موفقیت‌های برانکو روی نیمکت پرسپولیس،بسیار شنیده شد که مربی کروات دوباره دلش می‌خواهد روی نیمکت تیم ملی بنشیند. با وجود این هرگز راهی برای پی‌بردن به نیات درونی و تمایلات قلبی برانکو در این مورد وجود نداشت. حالا اما کی‌روش رفته و نیمکت تیم ملی خالی است. الان فدراسیون دنبال مربی می‌گردد و طبیعی است که نام برانکو هم به‌عنوان یکی از گزینه‌ها مطرح شود. بنابراین سرمربی سرخپوشان به‌طور مستمر در معرض سؤال راجع‌به حضورش در تیم ملی قرار دارد و عجیب اینکه هرگز هم پاسخ منفی یا حتی نزدیک به منفی نمی‌دهد. برانکو در این مدت به‌طور مکرر به سؤالاتی در این زمینه جواب داده و البته پاسخ‌هایش کاملا دوپهلو و بودار بوده است. از مجموعه حرف‌هایی که برانکو در این مورد زده، مهم‌ترین جملاتش چنین مضمونی داشته است:«من فعلا با پرسپولیس قرارداد دارم. در مورد تیم ملی هیچ صحبتی با من نشده است. البته کسی از فردا خبر ندارد و معلوم نیست 3ماه دیگر چه اتفاقی رخ خواهد داد. به هر حال من مربی موفقی بوده‌ام و طبیعی است که پیشنهادهایی به دستم برسد.» به این ترتیب برانکو نه‌تنها احتمال حضورش در تیم ملی را رد نمی‌کند، بلکه چینش کلماتش طوری است که انگار به وقوع این اتفاق چندان هم بی‌میل نیست. در حقیقت سرمربی سرخپوشان با این مدل مصاحبه‌ها، به‌طور غیرمستقیم خودش را به فدراسیون پیشنهاد می‌کند و راه مذاکره را کاملا باز می‌گذارد؛ چیزی که می‌تواند هواداران پرسپولیس را نگران کند.
  راه بازگشت آرامش به پرسپولیس
شاید افت نسبی پرسپولیس در آغاز نیم‌فصل دوم چندان هم بی‌ارتباط با این مسئله نباشد. به هر حال این نخستین مقطعی است که برانکو بدون کی‌روش در ایران کار می‌کند و ممکن است تمرکز حداکثری سابق را روی تیمش نداشته باشد. در این شرایط شاید بزرگ‌ترین کمک فدراسیون فوتبال به پرسپولیس، تعیین تکلیف هر چه سریع‌تر نیمکت تیم ملی باشد. هم‌اکنون تعیین جانشین کی‌روش بیش از حد به درازا کشیده و به‌احتمال فراوان حتی فیفادی فروردین‌ماه هم از دست خواهد رفت. با این اوصاف اگر فدراسیون واقعا به برانکو فکر نمی‌کند، می‌تواند سرمربی‌اش را انتخاب کند و پرسپولیسی‌ها را هم از این برزخ نجات بدهد. همه اینها در شرایطی است که طبیعتا بازگشت به تیم ملی برای خود برانکو هم نمی‌تواند چندان اتفاق مثبتی باشد؛ چرا که در این صورت جبهه متراکم حامیان کی‌روش سندی در اثبات حقانیت ادعاهای 2 سال اخیرشان پیدا می‌کنند و از روز اول شمشیر را برای برانکو از رو می‌بندند. بنابراین به‌نظر می‌رسد انتخاب سریع‌تر سرمربی تیم ملی به سود همه باشد.