دریاچه ولشت، قربانی ساخت و ساز بی‌ضابطه

الهام مصدقی‌راد/خبر‌نگار

دریاچه ولشت در معرض نابودی قرار گرفته است. این دریاچه با آب شیرین و 15هکتار وسعت، یکی از جاذبه‌های طبیعی استان مازندران است که در جنوب غرب چالوس و شمال شرق کلاردشت و در نزدیکی مرزن‌آباد واقع شده و در سال 88 به‌عنوان هفتاد و یکمین اثر طبیعی ملی ایران، توسط سازمان میراث فرهنگی در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسید اما از سال گذشته اقداماتی مبنی بر توسعه امکانات گردشگری و تفریح در جوار دریاچه آغاز شده که این میراث زیبای طبیعی را به مرگ نزدیک می‌کند.

ولشت، ‌ظرفیت ساخت‌وساز ندارد 

 اواخر سال گذشته مصطفی خواجه‌کجوری، بخشدار مرزن‌آباد از آغاز طرح ساماندهی دریاچه ولشت خبر داد. طرحی که شامل موارد متعددی همچون احداث رستوران، ‌کافی‌شاپ، زمین والیبال ساحلی، ‌سرویس‌های بهداشتی، اقامتگاه و.. است. هم‌اکنون با گذشت حدود یک‌سال از این خبر، سازه‌هایی در نزدیکی دریاچه ولشت احداث شده که اعتراض دوستداران محیط‌زیست را هم به‌دنبال داشته است. عباس محمدی، مدیر گروه دیده‌بان کوهستان در این‌باره به همشهری می‌گوید:‌ «طرح ارائه شده بسیار فراتر از ظرفیت زیستی این دریاچه است و به آن آسیب جدی وارد خواهد کرد. این دریاچه کوچک که بیشتر شبیه آبگیر است به هیچ عنوان ظرفیت چنین طرحی را ندارد». او به موضوع «ایجاد اشتغال» که معمولا به‌عنوان هدف اصلی چنین طرح‌هایی عنوان می‌شود انتقاد می‌کند و می‌افزاید: «ایجاد اشتغال، مسئله بسیار با اهمیتی است اما باید دید آیا واقعا اشتغال‌زایی در این طرح اهمیت دارد یا خیر؟ اشتغال‌زایی به چه قیمتی؟ این طرح منجر به از بین رفتن سرمایه طبیعی شده و اگر هم اشتغالی ایجاد کند، ‌افراد محلی و بومی سودی از آن نخواهند برد و تنها یک اشتغال ناپایدار ایجاد می‌شود. تنها عده‌ای زمین‌هایی را قطعه قطعه کرده و از این اتفاق سود خواهند برد».

تأثیرات زیست‌محیطی طرح بررسی شود 
 عزت‌الله جعفرصالحی، رئیس شورای اسلامی مرزن‌آباد نیز به تازگی در گفت‌وگو با مهر در عین حال که انباشت گل و لای در دریاچه ولشت را موجب کم شدن عمق دریاچه و نوعی تهدید دانسته، ‌از نبود ‌ساخت امکانات اقامتی انتقاد کرده و گفته است: بسیاری از گردشگران که قصد اقامت چند روزه در این منطقه را دارند به‌دلیل نبود امکانات و حتی نبود سرویس‌های بهداشتی، از ماندن در کنار دریاچه صرف‌نظر می‌کنند. این درحالی است که احداث امکانات اقامتی، رستوران و... که هم‌اکنون کار ساخت آنها آغاز شده، لطمه جبران ناپذیری بر محیط‌زیست منطقه و دریاچه بسیار کوچک ولشت وارد می‌کند.
افشین ابوطالبی، مدرس دانشگاه منابع طبیعی مازندران نیز به همشهری می‌گوید:‌ «نمی‌توان در هر کجا اقدام به ساخت‌وساز و اجرای چنین طرح‌هایی کرد. چنین طرح‌هایی باید ارزیابی اثرات توسعه بر محیط‌زیست ‌داشته باشند و این تأثیرات مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار بگیرند؛ در غیراین صورت حریم این دریاچه بکر از بین خواهد رفت». این فعال محیط‌زیست سیلاب‌های رخ داده متعدد در استان مازندران را نتیجه بی‌توجهی به حریم‌ها دانسته و می‌افزاید:‌ :«لازم است نهادهای ذی‌ربط همچون محیط‌زیست و منابع طبیعی نیز به این موضوع ورود کنند».

توقف موقت ساخت‌وساز با شکایت میراث فرهنگی استان 
میراث فرهنگی استان مازندران، چند ماه قبل و بعد از آغاز عملیات ساخت‌وساز در کنار دریاچه ولشت، از این اقدام شکایت کرده است. به گفته مهدی ایزدی، ‌معاون میراث فرهنگی مازندران، ‌این طرح که توسط پیمانکاران آب منطقه‌ای به اجرا درآمده، در فاصله کمتر از 150متر تا دریاچه و در واقع در عرصه این دریاچه قرار دارد؛ این درحالی است که ساخت‌وساز در این عرصه ممنوع است. ایزدی به همشهری می‌گوید: «فعلا با شکایت میراث‌، جلوی کار گرفته و عملیات متوقف شده است. مجریان پروژه باید طبق ضوابط میراث فرهنگی طرح برای محدوده حریم ارائه دهند. نوع فعالیت و انطباق آن با گردشگری، ‌نوع سازه، ‌فضای مورد نظر، ‌تأثیرات بصری، احتمال آلودگی بصری طرح و... همگی باید براساس ضوابط حریم انجام شود. طرح مذکور نیز بعد از ارائه در شورای فنی و اداره کل میراث فرهنگی باید به تصویب برسد». آنگونه که ایزدی می‌گوید تا پیش از تصویب طرح در شورای فنی، هیچ مجوزی برای ادامه فعالیت صادر نخواهد شد. او همچنین تأکید می‌کند خدمات این طرح باید در راستای گردشگری باشد و خدماتی همچون احداث اقامتگاه و ویلا، ‌به هیچ عنوان مجوز دریافت نمی‌کنند.



محیط زیست ورود کند
عبـدالرضا سنـگاری، مدیرکل منابع طبیعی مازندران(نوشهر) که دریاچه ولشت در حوزه مدیریت وی واقع شده به همشهری گفت: «‌این یک بحث زیست‌محیطی است و سازمان حفاظت محیط‌زیست باید طبق قانون ورود پیدا کند. منابع طبیعی حوزه عرصه‌های خشکی را پیگیری خواهد کرد که در حال استعلام و پیگیری در کمیته فنی هستیم تا جواب را به آب منطقه‌ای اعلام کنیم. درخصوص فعالیت گردشگری نیز سازمان میراث فرهنگی باید اعلام نظر کند.»