2 روستا و چند مشکل

زهرا هادی لو|   زنجان - خبرنگار :


روستاهای استان زنجان با این‌که نقش مهمی در اقتصاد کشاورزی و دامداری بازی می‌کنند اما مشکلات خاص خود را دارند. کمبود آب، مشکلات معیشتی و اجرا نشدن کامل طرح هادی موجب شده است که آنها ترک دیار و به شهرها مهاجرت کنند. این مسأله می‌طلبد که مسئولان توجه ویژه‌ای به این بخش داشته باشند. روستای زره‌باش و فونش آباد هر دو از بخش‌های مرکزی شهرستان ابهر هستند که در این گزارش به مشکلات آنها پرداخته ایم.


زره‌باش

روستای زره‌باش 24 کیلومتر از ابهر فاصله دارد. کسی نمی‌داند چرا این منطقه به نام زره‌باش خوانده می‌شوند. فضل‌علی دایی دهیار این روستا در این خصوص می‌گوید: قدیمی‌ها معتقدند که در سال‌های دور در این منطقه برای جنگ زره می‌ساختند و برخی می‌گویند که در دل خاک این روستا زره و زر دفن شده بود.

وی درخصوص وضعیت معیشتی مردم زره‌باش می‌گوید: اهالی این روستا به دامداری و کشاورزی مشغولند و گندم، جو، عدس و نخود می‌کارند. کشاورزان با این‌که بیشترین زحمت را در تولید محصول می‌کشند اما سود حاصل از آن در جیب دلالان می‌رود. امسال عدس از کشاورز 4 هزار تومان خریداری شد اما در بازار به 8 هزار تومان فروخته شد که این به ضرر کشاورزان است.

دایی با انتقاد از کمبود آب کشاورزی اظهار می‌کند: کشاورزی به صورت دیم و آبی انجام می-شود اما هر سال که می‌گذرد بیشتر با مشکل کمبود آب کشاورزی مواجه می‌شویم. از مسئولان خواستاریم به این وضعیت توجه بیشتری داشته باشند.


نبود گاز

از جمله مسائلی که جمعیت 370 نفری زره‌باش با آن درگیر هستند، نبود گاز است. دهیار روستا در این مورد می‌گوید: اکنون با نفت کوپنی و کپسول‌های گاز روزگار می‌گذرانیم، مسئولان نیز وعده داده‌اند در سال 98 گازکشی را انجام خواهند داد که امیدواریم این وعده تحقق پیدا کند.

در زره‌باش بیشتر جوانان مجبورند برای تامین معیشت به روستاهای اطراف بروند و در آنجا زراعت کنند. دایی در این خصوص اظهار می‌کند: برخی از جوان‌ها نیز به شهر می‌روند و به کار بنایی مشغول می‌شوند. باید گفت اغلب جوانان به‌جز فصل‌های داشت و برداشت بیکارند.وی با اشاره به مهاجرت روستاییان می‌افزاید: در سال‌های گذشته میزان مهاجرت بسیار بالا بود تا جایی که نصف روستاییان از زره‌باش رفتند اما در سه سال اخیر مهاجرتی به شهر نداشته‌ایم.


تحصیل در روستا

دایی ادامه می‌دهد: در زره‌باش دانش‌آموزان می‌توانند تا مقطع ابنتدایی درس بخوانند. برای تحصیل در مقاطع بالاتر به شهر می‌روند و در مدارس شبانه‌روزی تحصیل می‌کنند. اکنون 20 دانش‌آموز در مقطع ابتدایی مشغول تحصیل هستند.دهیار زره‌باش با بیان این‌که اجرای طرح هادی روستا 70 درصد پیشرفت داشته است، اظهار می‌کند: همه هزینه‌ها از دهیاری پرداخت شده است و بنیاد مسکن تاکنون کمکی در این خصوص نداشته است. امسال نیز برای شن‌ریزی در معابر 30 میلیون تومان هزینه شد.


فونش آباد

در حالی که زره‌باشی‌ها با مسائل خاص خود درگیرند وضعیت فونش آبادی‌ها در یک کیلومتری ابهر بهتر به نظر می‌رسد، تا آنجا که دهیار این روستا می‌گوید: چون ما به محدوده شهری نزدیک هستیم از امکانات بیشتری برخورداریم. در این روستا 2400 نفر ساکن هستند و بیشتر افراد به کشاورزی و دامداری مشغولند.

کیان رفیعی ادامه می‌دهد: از نظر آب شرب و کشاورزی مشکلی نداریم و حتی چاه نیز برای روزهای بی آبی در نظر گرفته ایم. بدین معنی که اگر آب چاه‌ها تمام شد بتوانیم از آن استفاده کنیم، البته از این آب شهری‌ها هم می‌توانند استفاده کنند.
وی با بیان این‌که طرح هادی از سال 83 شروع شده و تاکنون 70 درصد پیشرفت داشته است، می‌افزاید: یکی از مشکلات اساسی برای ادامه کار کمبود اعتبار است که برای انجام این کار نیاز به 500 میلیون تومان داریم. امسال نیز 14 هزار مترمربع آسفالت‌ریزی داشته ایم.


مهاجرت معکوس

شاید یکی از دلایل مهاجرت معکوس به فونش آباد، نزدیکی آن به شهر است، تا آنجا که به گفته رفیعی سال گذشته 120 نفر به دیار خود بازگشتند. بیشتر جوانان این روستا به جز کشاورزی و دامداری در شرکت‌ها و کارخانه‌های ابهر مشغول هستند و از این راه روزگار می‌گذرانند.

دهیار فونش آباد در خصوص اشتغال جوانان در داخل روستا می‌گوید: چند سال پیش تعاونی کشاورزی تشکیل شد اما به دلیل مشکلات مالی این شرکت منحل شد. با این حال در چند سال اخیر روستاییان دست به ایجاد کارگاه‌های خیاطی زده‌اند.
وی اضافه می‌کند: 2 کارگاه تولیدی لباس در فونش آباد ایجاد شده و 100 نیرو اعم از خانم و آقا در آن مشغول هستند. لباس‌های مردانه و زنانه ای که در این روستا تولید می‌شود مشتریانی در تهران دارد و به این شهر صادر می‌شود.