سمیرا مصطفینژاد
عبارت استارتاپ موفق در نگاه اول عبارتی ساده است که معنایی مشخص دارد اما در جهان کسبوکارهای جدید، پا گرفتن و ماندگارشدن به این سادگیها نیست. امروزه استارتاپ موفق به کسب و کاری گفته میشود که علاوه بر پیمودن روند پیشرفت صعودی که شامل درآمدزایی و جذب مشتری نیز هست، بر جهان اطراف خود تاثیری مثبت بگذارد و کاربران یا مشتریان نیز از عملکرد آن نهایت رضایت را داشته باشند.
یافتن ایده مناسب برای آغاز یک استارتاپ متناسب با موقعیت جغرافیایی و اجتماعی در هر شهر میتواند متفاوت باشد. برای نمونه، در کلانشهرهایی که با مشکل آلودگی هوا و ترافیک درگیرند، خدماترسانی به شهروندان در راستای کاهش تردد خودروهای شخصی در شهر میتواند زمینه مناسبی برای آغاز یک کسبو کار موفق باشد. براساس همین ایده ساده بود که چندین شرکت نوپا در کشورهایی مانند آمریکا و فرانسه فعالیت خود را آغاز کردند تا با رساندن بنزین بهخودروی شهروندان، از میزان تردد خودروها و بار ترافیکی و همچنین آلودگی هوا بکاهند. یک شرکت ایرانی که از سال1396فعالیت خود را در همین زمینه آغاز کرده، ایران را به پنجمین کشور جهان تبدیل کردهاست که به فناوری سوخترسانی سیار مجهز است.
به گفته سیدعرفانالدین مدرس کُهَنگی- معاون عملیاتی خودروهای سوخترسان شرکت پیدو-خدماترسانی این شرکت ابتدا محدود به منطقه 2 تهران بود اما امروز و پس از گذشت یک سال مناطق یک،3 و 5 نیز تحت پوشش این شرکت درآمدهاند و بهزودی چندمنطقه دیگر تحت پوشش درخواهند آمد. معاون عملیاتی شرکت پیدو دلیل تدریجیبودن روند پوشش خدمات در مناطق تهران را طولانیبودن فرایند هماهنگیهایی میداند که باید با شهرداریهای هر منطقه انجام شود. به گفته او، تعامل با تعدادی از شهرداریها راحتتر است و در مقابل تعدادی از شهرداریها تمایلی به پذیرفتن این خدمات ندارند، یا ضوابط خاص خود را دارند و سختگیرانه برخورد و یا حتی سلیقهای عمل میکنند و همین مواضع، روند توسعه کار را با کندی مواجه میکند و در نهایت منجر بهتدریجیشدن پوششدهی مناطق میشود.
با توجه به اینکه تنها یک سال از آغاز بهکار این استارتاپ گذشته است، این اپلیکیشن سوخترسان سیار بیش از 80هزار بار در2سیستم عامل اندروید و آیاواس دانلود شدهاست. به گفته مدرس، اپلیکیشن پیدو بهویژه میان کاربران منطقه 2 تهران محبوبیت زیادی بهدست آوردهاست. کاربران این اپلیکیشن از همه اقشار جامعه هستند، اما مدرس کُهَنگی بهصورت خاص تاکید دارد که بیشتر کاربران، افرادی هستند که برای زمانشان اهمیت ویژهای قائلند؛ «هر فرد برای بنزینزدن باید چندین کیلومتر در شهر تردد کند تا به پمپ بنزین برسد و بعد 20دقیقه تا نیمساعت باید در صف منتظر بماند. ما این زمان را به کمتر از 10 دقیقه کاهش دادهایم و همچنین از میزان تردد در شهر با هدف بنزینزدن کاستهایم؛ زیرا اگر 50خودرو بخواهند به پمپبنزین بروند، هرکدام دستکم 5کیلومتر باید بپیمایند که این خود مسافتی است برابر 250کیلومتر،درصورتی که توزیع خودروهای سوخترسان ما در مناطق بهگونهای است که برای رسیدن به کاربر خود حدود یک کیلومتر مسافت طی میکنند تا به کاربر برسند و این یعنی ما 200کیلومتر تردد در شهر را کاهش دادهایم که این خود آلودگی هوا و بار ترافیک را کاهش میدهد.»
به گفته معاون اجرایی این استارتاپ، تبلیغات در درآمدزایی این استارتاپ نقشی ندارد و سازوکار درآمدزایی آن صرفا براساس دریافت کرایه حمل بنزین است؛ «ما بنزین را به قیمت لیتری 1000تومان از پمپبنزینها خریداری میکنیم و به همان قیمت نیز بهدست مشتری میرسانیم. تنها اختلاف هزینه، هزینه حمل بنزین است که آن نیز براساس فاصله کاربر و مسافتی که خودرو برای رسیدن به کاربر باید بپیماید، محاسبه میشود.»
مدرس میگوید که ایده ساخت اپلیکیشن و ارائه چنین خدماتی اولینبار در سال2011 شکل گرفت. در اصل ایده اولیه در ایران متولد شدهاست، اما نخستین شرکتی که در سال2015 از این سیستم بهرهبرداری کرد، شرکتی آمریکایی بود. طولانیشدن پروسه عملیاتیکردن خودروهای سوخترسان به تاخیر در بهرهبرداری از این ایده منجر شد و در نهایت ایران در سال1396به پنجمین کشوری در جهان تبدیل شد که از فناوری سیستمهای سوخترسان برخوردار است. طبق محاسبات انجامشده، در طول یک سال فعالیت این شرکت در تهران، حدود 3 میلیون و 500هزار کیلومتر از میزان مسافت طیشده توسط خودروها در شهر کاسته شدهاست. مدرس میگوید: «برای محاسبه کاهش آلودگی هوای ناشی از این کاهش تردد، کافی است این عدد را در 2.3گرم (میزان مونواکسید کربن تولید شده در ازای هر کیلومتر تردد خودرو) ضرب کنید که به عدد 8 میلیون گرم مونواکسید کربن خواهید رسید؛ این میزان آلودگیای است که در طول یک سال گذشته به واسطه،فعالیت ما از آلودگی شهر کاسته شدهاست».
کسب و کارهای جدید چگونه وارد دنیای سوخترسانی شدند؟
تحویل بنزین در محل
در همینه زمینه :