باران، نفس‌ها را به شماره انداخت

مریم سمائی

طی 3 سال در خوزستان حدود 60هزار نفر با نخستین بارش پاییزی تنگی نفس پیدا کردند و راهی بیمارستان‌ها شدند. نخستین بارانی که مردم خوزستان را دچار تنگی نفس کرد در پاییز سال٩٢ بارید اما 3 سال بعد یعنی در سال95 بود که آمار 60 هزار نفری مراجعه به بیمارستان‌ها منتشر شد. پس از این اتفاق عجیب، خیلی‌ها حرف از باران اسیدی به میان آوردند اما شواهد و آزمایش‌های انجام شده به وضوح اثبات می‌کرد که چنین نظریه‌ای درست نیست.

اسماعیل ایدنی، رئیس دانشگاه علوم‌پزشکی جندی‌شاپور فرضیه اسیدی بودن باران را به کلی رد کرد و گفت که باران اهواز اسیدی نیست و هیچ شواهدی مبنی بر تأیید اسیدی‌بودن باران پیدا نکرده‌ایم.

این ماجرا پاییز سال‌های بعد هم با نخستین بارش تکرار شد اما کسی دلیل آن را نمی‌دانست. دانشگاه‌های علوم پزشکی، محیط‌زیست و ستاد مدیریت بحران، گرده‌های گیاه کنوکارپوس در اهواز را عامل این اتفاق معرفی کرده بودند اما در آبادان و خرمشهر هم افراد زیادی دچار تنگی نفس شده بودند که این ادعا را رد می‌کرد. کارشناسان دیگری نقش آلودگی‌های صنعتی حوزه‌های نفت، پتروشیمی، فولاد و نیشکر را در بروز این مشکلات بیشتر می‌دانستند اما این مسئله هم دلیل اصلی نبود.

در سال95 رئیس دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور با اشاره به اجرای برنامه‌هایی برای مهار عوامل مداخله‌گر در سلامتی مردم گفت که این پدیده در دیگر نقاط کره‌زمین مانند استرالیا هم رخ‌داده که مهم‌ترین علت آن، گرده‌های گیاهی و قارچ‌ها بوده است؛ بنابراین قرار شد گیاهانی که در این فصل گرده افشانی بیشتری دارند، هرس شوند.

پس از هرس این گیاهان در شهر اهواز، میزان مراجعه مردم در 24ساعت اول پس از باران نسبت به سال‌های گذشته بیش از 80درصد کاهش یافت.

در آخر هم پس از بررسی‌های انجام شده مشخص شد که علت تنگی نفس با بارش نخستین باران، یک نوع آلرژی فصلی با منشا پولن‌های گیاهی بوده است.

پولن‌های گیاهی 20 تا 30میکرونند که با این اندازه قادر به ورود به قسمت‌های تحتانی دستگاه تنفسی نیستند ولی در هنگام رعد و برق و بارندگی پولن‌های گیاهی به ذرات ریزتری تبدیل شده و آن زمان است که به قسمت‌های انتهایی سیستم تنفس راه پیدا کرده و با ایجاد واکنش حساسیتی موجب ایجاد آلرژی و علائم تنفسی می‌شوند.

پایان دوران ارز مسافرتی 
درباره تغییر سیاست‌های ارزی در سال96

سمیرا رحیمی

سرگردانی و بلاتکلیفی مسافران خارجی از مرداد سال1396 آغاز شد؛ زمانی که پس از اظهارات رئیس‌کل بانک مرکزی درباره سیاست‌های جدید ارزی، سیستم ثبت‌نام ارز مسافرتی از صبح روز سه‌شنبه 16مردادماه قطع شد؛ درحالی‌که متصدیان شعب ارزی بانک‌ها از بخشنامه‌ بانک مرکزی درباره قطع شدن ارز مسافرتی اطلاعی نداشتند و تنها پس از توضیحات کلی رئیس‌کل بانک مرکزی، فروش ارز مسافرتی را متوقف کردند.

شایعه توقف عرضه ارز مسافرتی در اصل از تیرماه سال گذشته آغاز شد اما بانک مرکزی هیچ واکنشی به آن نشان نداد تا اینکه رئیس بانک مرکزی اواسط مرداد سال96 توضیحاتی کلی درباره تغییر سیاست‌های ارزی داد و سردرگمی متقاضیان خرید ارز برای تأمین هزینه سفرهای خارجی را افزایش داد.

درنهایت برنامه سفر‌های کوچک و بزرگ بسیاری از مسافران ایرانی در شهریور همان‌سال متوقف شد؛ زمانی که بانک مرکزی از توقف فروش ارز مسافرتی با نرخ مبادله‌ای خبر داد و اعلام کرد که از 20شهریور فروش ارز به مسافران خارج از کشور تنها با نرخ آزاد صورت خواهد‌گرفت و به این ترتیب، بسیاری از مسافرانی که مقصدشان کشورهای همسایه ایران بود و دل به ارز ناچیز مسافرتی خوش کرده بودند، از سفر بازماندند. این رویداد درحالی رخ داد که ولی‌الله سیف -رئیس بانک مرکزی- در مرداد آن سال اعلام کرده ‌بود ارز مسافرتی به‌صورت کامل قطع نخواهد شد اما تصمیماتی در این خصوص اتخاذ خواهد‌ شد. او با تأکید بر خاص‌بودن شرایط اقتصادی کشور از ایجاد سازوکار جدیدی برای ساماندهی ارز کشور خبر داد که به دولت کمک می‌کرد منابع ارزی موجود را به اولویت‌های اصلی اختصاص دهد.

این سیاست اکنون به مرحله‌ای رسیده‌است که تنها یک نام از ارز مسافرتی باقی مانده ‌است؛ در شعب ارزی بانک‌های عامل ارز مسافرتی، مسافران درصورت تکمیل بودن مدارک می‌توانند برای کشورهای همسایه و مشترک‌المنافع تا سقف 500یورو و برای سایر کشورها تا سقف 1000 یورو ارز دریافت ‌کنند؛ البته به نرخ آزاد و گاه این نرخ از نرخ بازار آزاد نیز فراتر می‌رود.