فاجعه تصویری در رشت

با پایان مسابقات ملی، بار دیگر تب‌وتاب رقابت‌های باشگاهی در کشور از سر گرفته شد. پرسپولیس روز پنجشنبه در غیاب ملی‌پوشانش (به‌جز احمد نوراللهی) در رشت به مصاف سپیدرود رفت تا تازه بازی مرحله یک‌هشتم نهایی‌اش در جام‌حذفی را برگزار کند. با وجود اینکه حتی فینالیست آن طرف جدول هم مشخص شده، حضور پرسپولیس در مسابقات آسیایی باعث شد بازی‌های این سمت جدول عقب بیفتد. در نهایت در مسابقه‌ای که می‌توانست برای هر دوتیم جنبه یک بازی تدارکاتی خوب در آغاز نیم‌فصل را داشته باشد، پرسپولیس با گل دیرهنگام بازیکن جوانی به نام سعید کریمی بازی را برد و صعود کرد. به چند نکته به‌جامانده از این بازی نگاه کنید.
 نخستین مسئله آزاردهنده در مورد این بازی به جایی بیرون از میدان مربوط می‌شود؛ کارگردانی تلویزیونی! از قرار معلوم بنا نیست این فاجعه تصویری که گاه و بی‌گاه به خورد مردم داده می‌شود به پایان برسد. کارگردانی تلویزیونی بازی سپیدرود و پرسپولیس در رشت، چیزی در حد فاجعه بود. مگر می‌شود بعد از این همه سال هنوز کسانی در صداوسیما پیدا شوند که ندانند هنگام در جریان بودن توپ نباید صحنه آهسته و یا تصاویر مربیان و هواداران را نشان داد؟ روز پنجشنبه بارها وبارها وقتی توپ در جریان بود تصاویر بی‌ربط و عمدتا فاقد اهمیت دیدیم. این مسئله باعث شد چند صحنه مهم بازی ازجمله یکی از بهترین حملات سپیدرود از آنتن جا بماند. توجه داشته باشید این اتفاق در استان گیلان رخ داد؛ جایی که چند‌ماه پیش در بازی ملوان و استقلال هم همین قصه تکرار شد و 2گل استقلال اصلا به‌طور زنده پخش نشد. آن زمان آن همه انتقاد شد، اما حالا می‌بینیم که گوش کسی بدهکار نبوده، پس امروز هم بی‌خیال. منتظر جنگ اعصاب 90دقیقه‌ای بعدی در گیلان یا برخی دیگر از استان‌ها می‌مانیم!
  یکی از مهم‌ترین الزامات کمک‌داور ویدئویی، تعبیه دوربین‌های لازم و کافی در استادیوم است؛ به‌راستی در ورزشگاهی مثل سردار جنگل چطور قرار است از سیستم VAR استفاده شود؟ در این بازی یک صحنه مشکوک به پنالتی در محوطه جریمه پرسپولیس رخ داد که فقط از یک زاویه غیرواضح پخش شد، چند آفساید هم داشتیم که به‌دلیل فقدان دوربین خط، مشخص نشد درست بوده‌اند یا نه. حالا شما کولینا را بیاورید و این تصاویر ناقص را نشانش بدهید، به چه درد می‌خورد؟ اینطوری می‌خواستید از اول نیم‌فصل دوم سیستم کمک‌داور ویدئویی را راه بیندازید؟
  سروش رفیعی بعد از بازگشت به پرسپولیس نخستین بازی رسمی‌اش را برای این تیم انجام داد و بار دیگر چشمه‌هایی از تکنیک نابش را به رخ کشید. با وجود این ضعفی که در دوره قبلی حضور رفیعی در پرسپولیس وجود داشت، این‌بار هم به وضوح احساس می‌شد. زیاده‎‌‌‎روی این بازیکن در انجام حرکات فردی گاهی باعث می‌شود توپ در بدترین موقعیت لو برود و خطر جدی روی دروازه تیم ایجاد شود. در دوره قبلی بازی سروش برای پرسپولیس این اتفاق به دفعات رخ داد که ازجمله می‌توان به نقش مؤثر رفیعی روی پایه‌گذاری 3ضد‌حمله خطرناک الریان قطر در استادیوم آزادی اشاره کرد. هرکدام از آن توپ‌ها اگر گل می‌شد قرمزها از مرحله گروهی اوت می‌شدند و هرگز به نیمه‌نهایی نمی‌رسیدند. او برابر سپیدرود هم همین کار را کرد. اوایل نیمه دوم اقدام سروش به انجام دریبل سرپا باعث لو رفتن توپ شد و بعد خود او به ناچار بازیکن حریف را پشت محوطه جریمه زد، یک کارت زرد گرفت و یک ضربه ایستگاهی خطرناک تقدیم حریف کرد. اگر این ضعف در بازی سروش اصلاح نشود، علاوه بر اینکه او هیچ‌گاه ستاره بزرگی نخواهد شد، پرسپولیس هم همیشه در معرض خطر خواهد بود.
  با افزوده شدن خریدهای جدید، اوج ترافیک در خط میانی پرسپولیس به چشم می‌خورد. به‌نظر می‌رسد بین احمد نوراللهی، امید عالیشاه و سیامک نعمتی که هرسه برابر سپیدرود فیکس بودند، به‌زودی حداقل 2نفر نیمکت‌نشین خواهند شد. نوراللهی که خسته از اردوی تیم ملی برگشته بود در این بازی بسیار ضعیف عمل کرد، امید عالیشاه هم که در نیمه اول در پست وینگر راست محو بود، در وقت دوم با بازگشت به سمت چپ نمایش بهتری داشت، اما سیامک نعمتی مثل نیم‌فصل نخست خوب و مؤثر نشان داد. به‌نظر می‌رسد فعلا سیامک برای باقی ماندن در ترکیب، یک قدم از 2رقیب دیگرش جلو افتاده است؛ تا نظر برانکو چه
 باشد.