بدآبی در گیلان

مهسا طالبی/ رشت - خبرنگار


هیچ نقطه‌ای از گیلان بدون آلودگی و زباله نیست. بخش زیادی از زباله‌های شهری و روستایی دپو می‌شوند و شیرابه‌های ناشی از آنها خطر زیست‌محیطی جبران‌ناپذیری به همراه دارند. از طرفی وارد خاک و آب‌های زیر‌زمینی می‌شوند و آنها را هم آلوده می‌کنند. سموم کشاورزی که هر سال از سوی کشاورزان مورد استفاده قرار می‌گیرد، هم خاک را آلوده می‌کند. در حال حاضر تعداد زیادی از روستاهای گیلان از چاه‌های عمیق برای مصرف روزانه خود استفاده می‌کنند، اما مشخص نیست این چاه‌ها دارای آب آشامیدنی سالم‌ هستند یا خیر. مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی گیلان درباره تعداد چاه‌های آب در روستاها به همشهری می‌گوید: منبع تأمین آب آشامیدنی در روستا‌ها از ۸۲۷ چشمه و ۴۷۲ چاه است. برای ذخیره‌سازی و تأمین فشار مناسب آب آنها ۱۳۱ هزار مترمکعب مخزن زمینی و هوایی و ۵۸۸ ایستگاه پمپاژ هم ساخته شده است. محبعلی رنج‌ور با بیان این‌که 1790 روستای گیلان با ۷۶۰ هزار نفر جمعیت از آب آشامیدنی سالم و بهداشتی برخوردار است، می‌افزاید: شاخص بهره‌مندی روستا‌های گیلان از آب آشامیدنی سالم و بهداشتی ۷۶ درصد است. 
وی با بیان این‌که ۱۵ واحد آزمایشگاهی سنجش سلامت آب روستاییان را انجام می‌دهد، اظهار می‌کند: برای تأمین کیفیت مناسب آب آشامیدنی روستا‌ها، ۶۸ تصفیه‌خانه در حال بهره‌برداری است. مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی گیلان ادامه می‌دهد: از محل تسهیلات بانک توسعه اسلامی 5 پروژه با ۵۰۳ میلیارد ریال اعتبار برای جمع‌آوری و دفع بهداشتی فاضلاب روستا‌های لیجارکی انزلی، نوخاله جعفری صومعه‌سرا، کیسم آستانه اشرفیه، قاسم‌آباد علیای رودسر و امامزاده هاشم(ع) رشت در حال اجراست. با بهره‌برداری از این پروژه‌ها بیش از ۱۹ هزار نفر از شبکه مدرن فاضلاب بهره‌مند می‌شوند. رنج‌ور با بیان این‌که گیلان در مجموع ۴۴۱ روستای بدون آب‌ آشامیدنی بهداشتی دارد، می‌گوید: این روستاها شبکه آب آشامیدنی بهداشتی ندارند و رفع این مشکل به اعتبار کلان نیاز دارد. به گفته وی، از مجموع روستاهای بدون شبکه آب آشامیدنی سالم ۱۰۰ روستا مربوط به رشت است.