تا همین چند سال پیش هر وقت اینترنت با کاهش سرعت یا قطعی مواجه میشد لنگر کشتی‌ها یک پای اصلی ماجرا بود. خیلی‌ها یادشان می‌آید که ۱۰-۱۲ سال پیش متهم اصلی کندی اینترنت همین لنگرها بودند و هر مقامی در آن زمان لنگر کشتی‌ها را عامل ماجرا می‌دانست.
این ماجرا در آن زمان حتی تبدیل به یک شوخی میان کاربران شده بود و هر وقت کسی برای اینترنتش مشکلی پیش می آمد «ماجرا کار لنگر است» مایه خنده میشد.
شاید خیلی‌ها یادشان نیاید اما با این همه اختلال در آن سال‌ها اکثر کاربران حق نداشتند از سرعت بیشتر از ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه روی ADSL استفاده کنند. حالا به این سرعت ناچیز، اختلال‌های مکرر را هم اضافه کنید تا متوجه شوید چه وضعیت فاجعه‌بار ارتباطی در آن زمان وجود داشته است. حتی یک سال رکورد ۱۹۰ بار قطعی اینترنت کشور ثبت شد که برخی پیشنهاد ثبت آن را در گینس می‌دادند!
یکی از مهم‌ترین موارد آن سال‌ها کابل جاسک- فجیره به‌عنوان تنها درگاه اینترنتی بود که در آن سال‌ها خیلی نامش شنیده میشد. عمده قطعی فیبرهای نوری در نزدیکی سواحل و توسط لنگر کشتی‌ها صورت می‌گیرد. به‌طور طبیعی کابل‌ها در نزدیکی سواحل به سطح آب نزدیک‌تر می‌شوند یعنی مثلا زمانی که ملوانان در نزدیکی فجیره امارات مشغول بالا کشیدن لنگر کشتی‌شان بودند می‌توانستند مثلا در سال‌های قبل با قطع فیبر نوری باعث قطع ارتباطات اینترنتی و رومینگ بین‌المللی تلفن همراه ایران برای چندین روز شوند.
جنس فیبرهای نوری دریایی از فولاد است که مقاوم‌ترین جنس کابل را در بر می‌گیرد و این نوع فیبرها ازجمله مطمئن‌ترین نحوه اتصال فیبر در جهان هستند و حتی از فیبرهایی که در خشکی به‌کار می‌روند نیز مقاوم‌تر هستند اما به هر حال حادثه برای آن در سال‌های گذشته همیشه پیش میآمد.
اکنون اما چند سالی است که لنگر از فرهنگ لغات ارتباطی کشور حذف شده است و کمتر کسی انگشت اتهام را به سوی این پدیده آهنین می‌گیرد.
تبدیل شدن به خاطره
کابل جاسک- فجیره در آن سال‌ها تنها درگاه اینترنتی کشور بود و هربار برای آن مشکلی به‌وجود میآمد کل اینترنت کشور دستخوش اختلال میشد. از آنجا که این کابل زیر دریا قرار داشت در موارد متعدد موضوعاتی مانند لنگر انداختن کشتی‌ها باعث قطعی آن و ایجاد قطعی و اختلال اینترنت در کشور میشد اما حال با افزودن مسیرهای متعدد اینترنتی آن خاطرات تلخ فراموش شده است.
این مسیر حالا دیگر تقریبا از مدار خارج شده و تنها برای موارد اندکی ازجمله ارتباطات پایه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ظرفیت کابل‌های اینترنتی معمولا با واحد STM46 سنجیده می‌شود که به‌عبارت دیگر می‌توان گفت که روی هر کابل 64، STM1 دایر می‌شود. هر STM1 ظرفیتی برابر با ۱۵۵ مگابایت پهنای باند دارد.
اما اکنون از ظرفیت کابل جاسک- فجیره تنها یک یا دو STM1 آن فعال است. درحالی‌که این کابل قبلا به‌طور کامل زیر بار بود.
با اضافه شدن مسیرهای متعدد ورود اینترنت به کشور، حتی اگر این کابل اکنون دچار مشکلی شود بلافاصله ظرفیت آن از طریق یکی از مسیرهای دیگر تأمین می‌شود.
آن لنگرهای قاتل اینترنت
در همینه زمینه :
