دیدگاه
رموز ارتقا و رشد «تاب‌آوری»
احمد احمدی‌پور/ روانپزشک
شاید در موقعیت‌هایی قرار گرفته‌اید که بعد از آن فکر کرده باشید کاش بهتر از پس آن بر‌می‌آمدم، یا اینکه کاش می‌دانستم چطور باید از خودم بیشتر مراقبت کنم تا اینقدر تحت‌تأثیر آن رخداد قرار نگیرم، یا اینکه کاش کسی بود و من را در این شرایط سخت راهنمایی می‌کرد، چون خودم نمی‌دانم چه باید بکنم. اینها همه در قالب مهارت‌‌هایی خلاصه می‌شود که از آن به‌عنوان «تاب‌آوری» نام برده می‌شود. این مهارت‌ها اکتسابی است و در طول زمان با آموزش‌های مناسب تقویت می‌شود.
تحمل شرایط سخت و دشوار و در کنار آن اعتماد‌داشتن به‌خود و قابلیت‌هایمان در برابر مشکلات و باور اینکه می‌توانیم با شرایط سخت کنار بیاییم و همچنین آگاهی از چگونگی شکل‌گیری هیجانات منفی به ما در تحمل احساسات نامطلوب کمک می‌کند.
واقع‌گرایی و اینکه اتفاق بد برای هر کسی ممکن است رخ دهد، ما را آماده می‌کند تا نگذاریم بحران‌ها آرامش ما را بدزدند. روراست‌بودن با خودمان ما را از اینکه چه حسی داریم، چه می‌خواهیم و چه موقع به کمک احتیاج خواهیم داشت، آگاه می‌کند. یادآوری تجربیات خوب گذشته نیز یکی از ابزارهای ما در برابر ناکامی‌هاست. تلاش در انجام کارها به جای رصد احتمال ناکامی نیز کمک‌حال ما در این مسیر است. علاوه بر اینها خلاقیت و استفاده از فرصت‌ها به ما در فائق‌آمدن بر مشکلات کمک می‌کند.
در کنار همه عوامل فوق، تصدیق و پذیرش افکار، احساسات و هیجانات‌مان همانگونه که هستند، جست‌وجوی راهی که بتوانیم با توانایی‌های خودمان بهترین نتیجه را به‌دست بیاوریم، استقامت و انعطاف‌پذیری در برابر مشکلات و نو‌آموزی روش‌های مقابله با شرایط شکل‌یافتن معنی و هدف در فعالیت‌های زندگی همراهان ما برای رسیدن به هدف هستند.
