سَگ کُشی فیلم نبود فریادبود
مسعود میر
انگار احوال مکدر خودش را ریخته بود به جان عیوض باغبان که در جاده باغستان میگفت: «با زخم باید ساخت، طول میکشه ولی خوب میشه». شاید هم خودش شده بود گلرخ کمالی و برای رسیدن به خواستهاش که آزادی بود و اختیار برای ادامه مسیر فیلمسازیاش، آن نقش را نوشته بود؛ نقش عاشقی که مردانه برای نجات کسی که در چاه افتاده تلاشکرد اما بیخبر بود از نامردیها.
«سگکشی» فریادی بود از بیداد، از لامروتی آنهایی که تو را فقط برای منافع خودشان میشناسند، از حرص همانهایی که سرشان گرم است به مُهر حاجنشان و کثافتکاری در باغچه نقلی شمال، از تنفر سنگدلهایی که سنگستانی بود احوالاتشان در بسازو بفروش سقف بالای سر جماعت خاکستری، از صفر و یکی که شدهبود ابزار بیزینس و چقدر ناپاک بود نگاه تاجر بهروزشدهاش.
بیضایی با سگکشی دوباره یادمان آورد که روزگار چقدر نامرد است.
هنر ایرانی در لندن
علی بختیاری
نمایشگاهی گسترده با عنوان «هنر معاصر ایران» در مرکز باربیکن شهر لندن از آوریل تا ژوئن 2001 برگزار شد.
این نمایشگاه که یکی از نخستین حضورهای عظیم بینالمللی هنر ایران پس از انقلاب اسلامی بود، به کیوریتوری کارول براون و رز عیسی در همکاری با موزه هنرهای معاصر تهران شکل گرفت. 14هنرمند ایرانی با آثاری که در 40سال پیش از نمایشگاه تولید شده بود مانند آیدین آغداشلو، سهراب سپهری، بهمن محصص، خسرو حسنزاده، بیتا فیاضی، شادی غدیریان، فریدون آو و... در این نمایشگاه حضور داشتند. برنامه جانبی نمایش فیلم نیز با فیلمهایی مثل«زینت»، «باشو غریبه کوچک»، «روسریآبی» و «خانه سیاه» است در کنار نمایشگاه برگزار شد. در کتاب نمایشگاه، مقالاتی از رز عیسی، روئین پاکباز و داریوش آشوری منتشر شد.
همه نمایش 80 در یک نگاه
ماهنامه صحنه، شماره هشتم، اسفند 1380