دانش تشریفاتی نیست
فرهاد قریب/ زمینشناس
بسیاری از علومی که در دانشگاهها آموزش داده و در مراکز علمی و تحقیقاتی پی گرفته میشوند در زندگی روزمره ما نیز تأثیر و نقش دارند.
محقق و دانشمند- برخلاف تصوری که در جامعه ایجاد شده است- آدم گوشهگیر نشسته در اتاقی پر از کتاب نیست. البته او اهل مطالعه و علمآموزی است اما کار او وجهه و جنبه بیرونی هم دارد.
کسانی که در زمینه علم زمینشناسی فعالیت و مطالعه میکنند نیز چنیناند و حاصل کار علمی و پژوهشی آنها در جامعه و زندگی مردم قابل مشاهده است یا دست کم چنین ظرفیتی را دارد. اما اگر به این موارد کمتوجهی یا بیتوجهی میشود، باید عوامل آن بررسی و رفع شود تا چنین تلاشهایی بیحاصل نماند.
در همین تهران ما ساختمانهایی ساخته میشود که بخشهای بیرونی و درونی آنها سنگ شدهاست. درواقع لایههایی از سنگ برای پوشاندن کف و دیوار، چه در قسمتهایی مانند راهروها و چه در نما استفاده شده است. 2 نکته مهم در اینباره وجود دارد که در صورت مشورت با افراد صاحبنظر و زمینشناس میتواند مشکلساز نباشد.
اول چگالی و سنگینی سنگها و میزان چسبندگی و مقاومت ملاط و لایه چسبندهای است که این سنگها را چسبیده به دیوار نگه میدارد. (توجه داشته باشید که در ساختمانهای چندین طبقه گاه این سنگها در ارتفاع بالای 15 متر نصب شدهاند). توجه به وضعیت سنگ و ملاط مشخص میکند که آیا لازم به پیچکردن سنگها هست یا نه؟
نکته دیگر اینکه سنگهایی هستند که از خود گاز متصاعد میکنند و زمینشناس است که میتواند نظر بدهد آیا سنگی که در قسمت درونی ساختمان که هوا ثابت است، نصب میشود، مشکلآفرین است یا خیر؟ البته نکات متعدد و بسیار مهمی در این زمینه وجود دارد که در فرصتهای مناسب میتوان به آنها پرداخت؛ نکاتی که توجه به آنها نقش مهم زمینشناسان و یافتههای زمینشناسی را در جوامع انسانی آشکار میکند.