موسیقی
جشنواره‌های موسیقی ما کم است
وحید تاج، آلبوم «تاروپود» و همکاری با حمید متبسم را سهل و ممتنع می‌داند
وحید تاج را باید از متاخرترین شاگردان استاد شجریان دانست. او در زمره خوانندگانی است که طی سال‌های گذشته برای موسیقی ایرانی کم زحمت نکشیده است. در پروژه‌های مختلف حضور داشته و در ایران و خارج از ایران به اجرای قطعات پرداخته است. طی روزهای گذشته آلبوم «تار و پود» او با آهنگسازی حمید متبسم روانه بازار موسیقی ایران شده که اثری است براساس اشعار نظامی گنجوی. قرار است که این برنامه طی 2 شب در تالار وحدت در قالب یکی از برنامه‌های جشنواره سی‌وسوم اجرا شود.تاج در گفت‌و گو با همشهری به آلبوم جدید خود و اجرای جشنواره‌اش پرداخته است.
طی هفته‌های گذشته آلبوم تار و پود منتشر شد. همکاری شما با حمید متبسم چطور اتفاق افتاد؟
حدود 5 سال پیش ارتباط من با استاد حمید متبسم شروع شد و صحبت‌های اولیه‌ای برای همکاری شکل گرفت. اما اینکه چه پروژه‌ای باشد و چه رپرتواری را اجرا کنیم مدام فکر می‌کردیم و بالا و پایین می‌شد. بعد از گذشت چند سال از ارتباط اولیه به این نتیجه رسیدیم که پروژه تار و پود را اجرا و ضبط کرده و کنسرت دهیم. در مورد سبک و سیاق مجموعه تاروپود باید بگویم داستان عاشقانه‌ای است براساس «خسرو و شیرین» نظامی. ملودی‌ها ساخته و اشعاری انتخاب شد که عشق، لطافت و سختی‌های عشق در آنها نمایان است. جاهایی صحبت از اقتدار، غم، فراق و وصال می‌شود و تمام حالت‌ها به خوبی توسط استاد متبسم آهنگسازی شده و امیدوارم من هم همچنان که شایسته باشد خوانده باشم و مردم راضی باشند.
نظامی از جمله شعرایی است که کمتر آثارش به‌صورت آوازی اجرا شده است. شما با اجرای آنها از منظر یک آوازخوان راحت بودید؟
بله، اشعار نظامی کمتر خوانده شده اما از آنجا که هر موجود زنده‌ای عشق را تجربه می‌کند، کلمات، داستان‌ها و روایت‌هایی که در مجموعه تار و پود هست شاید برای هر کسی ملموس است و مخاطب با کلمات و شیوه داستانی همذات‌پنداری می‌کند. از نظر ادبیات هم بسیار فاخر است. من همیشه دنبال این بخش از ادبیات بوده و هستم، خودم که با این مجموعه خیلی ارتباط برقرار کردم و راحت بودم. لازم است عرض کنم گاهی اوقات در تلفیق شعر و موسیقی در بعضی آثار اشکالاتی وجود دارد که خواننده را به سختی وامی‌دارد چون ناچارید طبیعت آهنگین شعر را از بین ببرید و آهنگ دیگری که آهنگساز به غلط روی شعر گذاشته را اجرا کنید؛ یعنی شما گرفتار دشواری‌های بی‌جهت می‌شوید. اما در مجموعه تاروپود و کلا در مجموعه کارهای استاد متبسم به‌خاطر آشنایی خیلی خوب ایشان با فراز و فرود ابیات و تلفیق شعر و موسیقی آنقدر خواندن این کار برایم دلنشین بود که نه‌تنها من بلکه مخاطبان هم اگر یک‌بار اثر را گوش کنند به راحتی می‌توانند ملودی‌های کلام را زمزمه کنند. از طرفی مجموعه قطعات در عین سادگی، بسیار هم پیچیده است. به این خاطر که قطعه‌ای نسبتا یکپارچه، طولانی و بدون توقف است حفظ‌کردن تمام این ملودی‌ها خیلی سخت است.
همکاری با حمید متبسم چطور پیش رفت و حس شما نسبت به موسیقی این اثر چیست؟
ایشان و من با وسواس و دقت نظر زیاد تلاش کردیم مجموعه‌ای از همه جهت اصولی و درست را پیش ببریم و به‌نظرم تا اینجا همه‌‌چیز تحت نظر استاد متبسم خیلی خوب پیش رفته و وقت‌شناسی ایشان،توجه ایشان به جزئیات برای من و اعضای دیگر گروه خیلی حائز اهمیت است. ما از چند‌ماه قبل حتی برنامه تمریناتمان را می‌دانیم که 3ماه بعد در چه روز و ساعتی تمرین داریم. این برنامه‌ها برای من که خیلی آن‌تایم هستم مهم بوده و هست. در موسیقی‌های ایشان هم همه‌‌چیز سر جای درست و دقیق خودش است، همه نوانس‌ها و مضراب‌ها سر جایشان هستند.
همه ریتم‌ها دقیق و شمرده شمرده است و هیچ‌چیز مبهم و نامفهومی در کار استاد متبسم دیده نمی‌شود. اما در مورد حس من نسبت به این موسیقی، معتقدم این موسیقی دیگر برای من است نه فقط استاد متبسم و من هم صاحب این اثر هستم. به این معنی که وقتی من می‌خوانمش انگار خودم ساخته‌ام، مثل شعری که از حافظ می‌خوانید و دیگر آن شعر برای شماست که خواننده‌اش هستید نه حافظ. این اثر را زمانی که در کنسرت و آلبوم خواندم به این فکر نمی‌کردم که به استاد متبسم متعلق است و سعی کردم تفکرم را از ابتدا تا انتهای اثر حین کنسرت، ضبط و حتی نت‌هایی که تمرین داشتیم حفظ کنم که انگار خودم این اثر را آهنگسازی کرده‌ام. همیشه این عادت را دارم، وقتی اثری از آهنگسازی را می‌خوانم سعی می‌کنم آن را به بهترین شکل ارائه دهم به‌گونه‌ای که انگار من آن را آهنگسازی کرده‌ام.
نگاهتان به حضور در جشنواره فجر و اجرا در آن چطور است؟
تأکید می‌کنم تعداد جشنواره‌های موسیقی در ایران خیلی کم است، جشنواره‌ها باید آنقدر زیاد باشد که تمام هنرمندان بتوانند شرکت داشته باشند. امیدوارم روزبه‌روز تعداد جشنواره‌ها در کشورمان مثل کشورهای دیگر بیشتر شود. من امسال فقط 3 بار به 3 جشنواره مختلف در کشور چین دعوت شدم. هرچه تعداد جشنواره‌ها در کشور بیشتر باشد به نفع فرهنگ و موسیقی کشورمان است.
