رسول بهروش
خبر را حتما شنیدهاید. گزارشگر یکی از شبکههای ماهوارهای افغانستان، از همانها که به سبک صداوسیمای خودمان بعضی از مسابقات فوتبال را از روی آنتن برمیدارند و بدون اجازه پخش میکنند، هنگام پوشش بازی ایران و یمن در جامملتها طعنه جانانهای به تلویزیون ایران زده است. وقتی دوربین تصویر تماشاگران زن حاضر در استادیوم را نشان داده، گزارشگر افغان گفته: «بینندگان عزیز، تصاویری که شما میبینید یا در ایران پخش نمیشود و یا با یکی، دو دقیقه تأخیر روی آنتن میرود.» فیلم این متلک درست و حسابی که از قضا دل خیلی از مردم را هم خنک کرد، بازتاب زیادی در فضای مجازی داشت و خیلیها از صداوسیما خواستند کلاهش را بالاتر بگذارد.
با وجود این در کمال تعجب، علی انصاریان که مجری یک برنامه ورزشی در شبکه5 تلویزیون شده، ورودی ناشیانه به موضوع داشت و اقدام گزارشگر افغان را به سخره گرفت. انصاریان ضمن تمسخر موکد لهجه این گزاشگر، با لحنی آمیخته به تبختر گفت: «از این حرفها نزن، چون ما چیزهایی دیدهایم که شما هرگز ندیدهاید. در ضمن داری در مورد کشوری حرف میزنی که خیلی به آن مدیون هستید.» معلوم نیست ما در این برخورد زشت نژادپرستانه فقط با خطای انسانی یک نفر به نام علی انصاریان مواجه هستیم یا واقعا اظهارات او مورد تأیید اتاق فکر برنامه و شبکه بوده؛ هر چه باشد اتفاقی که رخ داد بسیار زشت و دردناک بود.
علی انصاریان را درک میکنیم. او در عالم بازیگری بدجوری از رقیب تازهواردترش یعنی پژمان جمشیدی عقب افتاده و از سر ناچاری رو به اجرا آورده است. اینجا هم عمده هنر انصاریان عبور از خط قرمزهای نیمبند رسانههای تصویری، انجام شوخیهای خاص و تقلید از خوانندگان لسآنجلسی بود که همان را هم تلویزیون -همین نهادی که انصاریان امروز سنگش را به سینه میزند- قلع و قمع کرد. داریم از رسانهای صحبت میکنیم که برای تصاحب و نظارت بر شبکههای تصویری اینترنتی هم چنگ انداخته؛ تشکیلاتی که حتی حضور یک روحانی منتقد را هم برنمیتابد و او را با نخستین فشار ممنوعالتصویر میکند. آیا چون امروز علیآقا نان این مجموعه را میخورد، باید آنقدر در دفاع از آن غرق شود که ناخواسته کارش به توهینهای نژادپرستانه بکشد؟ از این گذشته، همیشه باید به اصل حرف توجه کرد نه ماهیت و هویت گوینده آن و حالا سؤال این است که مگر گزارشگر افغان حرف نامربوطی زده است؟ وقتی تلویزیون ما چنان مردم را صغیر میپندارد که تماشای بدون سانسور و دستکاری یک بازی فوتبال را هم از آنها دریغ میکند، چرا نباید بهخاطر چنین رویکردی مورد ملامت قرار بگیرد، درشت بشنود و حتی مسخره شود؟
همه آدمها ممکن است اشتباه کنند و علی انصاریان هم از این قاعده مستثنا نیست. امیدواریم آنچه او گفته تنها یک تلاش شکستخورده برای خوشمزگی کردن و پاسبانی از غرور ملی باشد، نه برآیندی از تفکرات و تجزیه و تحلیلهای این فوتبالیست سابق. در این صورت باید خوشحال باشیم که آقای انصاریان مثلا ژاپنی نیستند، و گرنه معلوم نیست چه چیزهایی خطاب به ایرانیها میگفتند. به هر حال همانطور که افغانها در ایران مهاجرند، بسیاری از هموطنان ما هم در کشورهایی مثل ژاپن، کانادا، استرالیا و آمریکا مهمان هستند و پکیج رفتاریشان در جامعه میزبان شامل خدمات و خیانتهای مختلف میشود. فکرش را بکنید اگر یکی از مجریان آنها در یک شبکه دولتی اینطور ما را به سخره میگرفت و فخر دیدههایش را به ما ندیدهها میفروخت، چه المشنگهای راه میانداختیم. کاش همیشه طوری رفتار کنیم که دلمان میخواهد با ما رفتار شود!
خوب شد ژاپنی نیستید آق0ای انص0اریان!
در همینه زمینه :