طعم خوش چیپس و پفک

مریم سمائی

بازارش همیشه داغ است و هوادارانش فراوان. باوجود آنکه مصرفش برای سلامتی مضر است و کارشناسان تغذیه مصرف آن را توصیه نمی‌کنند اما تقریبا تمامی گروه‌های سنی دوستش دارند و از خوردنش لذت می‌برند. چیپس و پفک ازجمله تنقلاتی است که در 70سال گذشته به یکی از مهم‌ترین و سودآورترین سرمایه‌گذاری‌ها در صنعت غذایی تبدیل شده و تولید آن در اقصی‌نقاط جهان انجام می‌شود.

در ایران هم از اواسط دهه70 بود که صنعت تولید چیپس و پفک یکباره رشد چشمگیری پیدا کرد به‌طوری که بخشی از خط تولید صنایع غذایی به تولید چیپس و غلات حجیم شده اختصاص داده شد و تبلیغات گسترده‌ای هم برای خرید و مصرف آن شکل گرفت.

سرمایه‌گذاری‌های فراوان در دهه70 کم‌کم موجب کنار گذاشته شدن تولید‌های سنتی شد و دیگر کسی خبری از چیپس‌های پرشده در بسته‌بندی‌های پلاستیکی با کاغذی منگنه شده نگرفت. حالا بازار به‌دست سرمایه‌دارانی افتاده بود که به شکل‌های مختلف و در بسته‌بندی‌های جدید چیپس‌هایی با طعم‌های مختلف وارد بازار می‌کردند و رنگ و بوی پفک‌هایشان رنگ و بوی دیگری داشت.

کاوه زرگران، دبیرکل کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران در تشریح فعالیت واحدهای تولیدی چیپس و پفک در دهه70 به همشهری می‌گوید: اساسا دهه70 ، دهه سازندگی کشور محسوب می‌شود. در این دهه حمایت دولت از صنایع تولیدی افزایش چشمگیری پیدا کرد و به تبع آن صنعت غذا هم مورد حمایت قرار گرفت و زیرساخت‌های آن ایجاد شد. حدود سال 75بود که چیپس ایران صنعتی شد. تا پیش از آن چیپس در ایران به روش پاتیلی تولید می‌شد یعنی سیب‌زمینی در پاتیل‌های بزرگ ریخته شده و در روغن سرخ می‌شد و بعد در کیسه‌های نایلونی به‌دست مصرف‌کننده می‌رسید. متأسفانه در این روش سنتی روغن اکسیده می‌شد و برای سلامت زیانبار بود. از سال 75خط‌های بزرگ صنعتی وارد کشور شدند و تولید چیپس و غلات حجیم شده به روش صنعتی انجام شد که این روش‌ها سلامت‌محور و بهداشتی بودند و طبق استانداردهای اروپایی تولید می‌شدند.

او با اشاره به اینکه 10تا 12درصد سیب‌زمینی‌های کشور به چیپس و غلات حجیم شده تبدیل می‌شوند می‌گوید: هم‌اکنون 93واحد فعال صنعتی و سنتی در کشور داریم که عمده واحدهای بزرگ تاسیس شده در همان سال‌های دهه 70هستند و مرتبا خطوط تولید خود را به روز می‌کنند.