کلاه پوستی
ولادیمیر واینوویچ سال 1980 به اتهام «بیآبرو کردن سرزمین پدری» از شوروی تبعید شد. با این حال، کتاب «کلاه پوستی برای رفیق ینیم سمیونوویچ راخلین» به یمن باز شدن فضای سیاسی دوران گورباچف در شوروی به چاپ رسید. دیالوگهای استعاری، شخصیتپردازیهای سریع و موثق و طنز انتقادی قدرتمند از جمله ویژگیهای این اثر است و خواننده احساس میکند بازدیدکنندهای است در سرزمین عجایب؛ سرزمینی آکنده از شوخطبعی.
داستان کتاب چنین شروع میشود:
هر وقت از ینیم سمیونوویچ راخلین میپرسی موضوع کتاب بعدیات چیست، به پایین نگاه میکرد، لبخند میزد و جواب میداد: «من همیشه درباره آدمهای خوب مینویسم.» و کل رفتار ینیم هم از این حکایت داشت که درباره آدمهای خوب مینویسد چون خودش آدم خوبی است و در زندگی فقط خوبها را دیده و بدها را ناموجود پنداشته است... کتاب «کلاه پوستی برای رفیق ینیم سمیونوویچ راخلین» را بیژن اشتری به فارسی برگردانده و نشر ثالث در 166 صفحه با شمارگان هزار و 100 نسخه و قیمت 18500 تومان منتشر کرده است.