• چهار شنبه 2 خرداد 1403
  • الأرْبِعَاء 14 ذی القعده 1445
  • 2024 May 22
یکشنبه 9 دی 1397
کد مطلب : 42774
+
-

10سال پس از انقلاب، تغییراتی در شیوه زندگی مردم ایجاد می‌شود

محمدتقی حاجی‌موسی

معتادان توی قوطی   انقلاب ما کلا با معتادجماعت حال نمی‌کرده و قوانین اولیه در برخورد با اعتیاد و معتاد و قاچاقچیان طوری وضع شده بود که نسلشان بر بیفتد لکن اینگونه بشر خیلی سخت‌جان بوده و مسئولین هر کاری کردند نتوانستند آنها را ریشه‌کن کنند. برای مثال در دی67 قانون گذاشتند که هر کس بعد از 6‌ماه از این تاریخ ترک اعتیاد نکند، مجازات خواهد شد و اعتیاد، جرم است و قاچاقچیان هم در اسرع وقت به دیار باقالی‌ها خواهند شتافت. منتهی چون معتادان و قاچاقچیان اهل مطالعه جراید و مطبوعات نبودند این قانون را متوجه نشدند و تا الان به اعمال پلید خود ادامه داده‌اند. لذا نتیجه می‌گیریم که قبل از وضع این قوانین باید سرانه مطالعه مردم را بالا برد.

 از اون بالا کاغذ می‌باره   اینکه لوگوی برخی پیام‌رسان‌های امروز شبیه موشک کاغذی است بی‌دلیل نیست و سابقه‌اش به 30سال قبل برمی‌گردد. آن‌موقع مسئولان کمی شیطنت داشتند و دوست داشتند مدام مردم را سورپرایز کنند. برای همین یک روز ملت دیدند از آسمان کاغذ می‌بارد و ابتدا فکر کردند متفقین دوباره به ایران حمله کرده‌اند و اینها پیام چرچیل و دوستانش است. بعدش ولی دیدند کاغذها، پرچم و نشان جمهوری اسلامی دارد و در آن صحبت‌های امام درباره اعزام نیروها به جبهه نوشته شده است. همین باران کاغذی بعدا ایده‌ای شد برای برادران دورف و ابداع تلگرام.

 سیب‌زمینی‌ها کجا رفتند؟  در سال67 یکی از مشکلاتی که بعدا در دسته ابدی و ازلی‌ها قرار گرفت، گرانی و کمبود پیاز و سیب‌زمینی بود و روزنامه کیهان تیتر زد چه بر سر پیاز و سیب‌زمینی‌ها آمده که با توجه به بی‌رگ‌بودن سیب‌زمینی‌ها، طبیعی بود این سؤال را از پیازها می‌کرد و کاری به سیب‌زمینی نداشت. منتهی کیهان که معمولا پیش‌بینی‌هایش با پیش‌بینی‌های نوستراداموس مو نمی‌زند آن‌موقع می‌دانسته که بعدا سیب‌زمینی چه کالای استراتژیکی خواهد شد و حتی در انتخابات می‌تواند اثرگذار باشد؛ چیزی که سیب‌زمینی‌ها در خواب هم نمی‌دیدند. آن موقع ظاهرا کشت سیب‌زمینی و پیاز کاهش پیدا کرده بود و در بازار خبری از آنها نبود. ملت هم که بی‌خیال کتلت و شامی و کوکو نمی‌شدند برای همین نمی‌دانستند بدون سیب‌زمینی و پیاز چه کنند. این کمبود بعدا جبران شد ولی در مواقعی تکرار شد تا مردم فکر نکنند مسئولین بی‌خیال سیب‌زمینی‌ها شده‌اند.

 امکانات زیاد هم بوده   شاید شما فکر کنید دهه60 امکانات کم بوده و مردم همه سوء‌تغذیه داشته‌اند و هیچ چاقی در ایران زندگی نمی‌کرده و هیچ‌کس نان نداشته بخورد که این کاملا اشتباه است و اتفاقا همان موقع در میاندوآب خانواده‌ای بوده که سن 4بچه‌شان روی هم به 20سال نمی‌رسیده ولی وزنشان حدود 200کیلوگرم بوده و تازه این تا وقتی است که روزنامه این گزارش را نوشته است. خانواده خیری‌پور که از یک پدر و مادر کشاورز لاغر و 4 بچه هشت‌ماهه تا 5/8ساله تشکیل شده بود توانسته بود لقب پرخورترین بچه‌های ایران را به‌خود اختصاص دهد و ‌ای کاش الان هم خبری از آنها داشتیم تا بدانیم توانسته‌اند رکورد‌ها را جابه‌جا کنند یا نه. تازه این رکورد با نان و سیب‌زمینی به‌دست آمده بود.

 لوله‌کش خود باشید   لوله‌کشی شغل بسیار شریفی است و در دنیا علاقه‌مندان خاص خودش را دارد و همین الان اگر شما بروید به یک سفارتخانه‌ای و بگویید لوله‌کش حرفه‌ای هستم در کسری از ثانیه شما را به خارج اعزام خواهند کرد و مغز و لوله شما را یک جا می‌ربایند. با این تعاریف اما کاری نداریم و چیزی که مهم است روحیه کار‌کردن در اوایل انقلاب و پرهیز از لوس‌کردن مردم و جامعه بوده و دولت تلاش می‌کرده به مردم ماهیگیری یاد بدهد و برای‌شان قلاب بخرد. به همین دلیل سال67 که تازه در جنوب تهران گازکشی در حال انجام بوده، اداره گاز به جای اینکه این وظیفه را به‌عهده بگیرد، تنها لوله و تجهیزات را به مردم می‌داده تا خودشان لوله را بکشند و وصل کنند به خط اصلی و اینطوری هم مردم یک کاری یاد می‌گرفتند، هم اوقات فراغتشان پر می‌شد و هم اینکه بعدا اگر مشکلی پیش می‌آمد نیازی نبود با 194و اداره گاز تماس بگیرند و مزاحمشان شوند. خودشان می‌دانستند کجا را ماستمالی کرده‌اند و درستش می‌کردند. این یعنی یک تیر و4،3نشان.

 ماءالشعیر متولد شد  سال‌های قبل سال‌های خوبی بود و هر چیزی نو بود و حتی شیرکاکائو می‌توانسته مردم را شگفت‌زده کند. حالا اما شیک‌نوتلا هم کسی را سر حال نمی‌آورد و مردم افسرده شده‌اند. در همین راستا، بهار 67، طهماسب مظاهری که بعدا رئیس بانک مرکزی هم شد از ماءالشعیر اسلامی در حضور نخست‌وزیر رونمایی کرد و گفت این عصاره مالت است و برای کلیه‌ها هم خوب است و بدهیم مردم حالش را ببرند. لکن آن موقع این محصول طعم زهرمار می‌داد و هنوز به زیور لیمویی، آناناس و استوایی آراسته نشده بود. به‌همین‌ خاطر بیشتر به‌عنوان دارو مورد استفاده قرار می‌گرفت. ارائه این محصول در شیشه‌های قهوه‌ای بدرنگ یکی دیگر از دلایل تنفر ما از آن بود.

این خبر را به اشتراک بگذارید