رویداد
نفوذ گوشی‌های هوشمند به کره‌شمالی
حکومت کره‌شمالی در ادامه تلاش برای کنترل جریان انتشار اطلاعات در این کشور، نسبت به «آثار مخرب» استفاده از تلفن‌های هوشمند برای جوانان این کشور هشدار داد.
روزنامه رودونگ سینمون، روزنامه اصلی دولتی در کره‌شمالی، در گزارشی «جنبه‌های منفی» استفاده از تلفن‌های هوشمند را به مردم این کشور یادآور شد. در این گزارش آمده که استفاده دانش‌آموزان در دیگر کشورهای جهان از گوشی‌های هوشمند باعث افزایش تقلب در امتحانات، دست به‌دست شدن فیلم‌های غیراخلاقی و اتلاف وقت آنها به‌خاطر بازی کردن با تلفن‌هایشان شده است. روزنامه رودونگ سینمون در گزارش خود می‌نویسد: «تلفن‌های هوشمند به ابزاری برای گمراه کردن جوانان تبدیل شده است.»
پس از انتشار مطلب روزنامه دولتی کره‌شمالی، روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی به بررسی وضعیت استفاده از تلفن‌های هوشمند در این کشور پرداخته است. براساس این گزارش، طی 10سال گذشته، حدود 6میلیون نفر از جمعیت 25میلیون نفری کره‌شمالی صاحب تلفن‌های هوشمند شده‌اند. ورود این تلفن‌ها به کره در قالب کنسرسیومی متشکل از شرکت ارتباطات اورازکام مصر و وزارت ارتباطات کره‌شمالی از سال 2008ممکن شده است.
این در حالی است که مقام‌های دولتی در کره‌شمالی در طول تمام این سال‌ها تلاش کرده‌اند کنترل سفت و سختی روی اطلاعاتی که به‌دست مردم این کشورها می‌رسد داشته باشند؛ به همین دلیل است که کامپیوترها و تلفن‌های هوشمندی که در کره‌شمالی مورد استفاده قرار می‌گیرند، به شبکه جهانی اینترنت متصل نیستند. رادیوها و تلویزیون‌ها در این کشور به‌گونه‌ای تنظیم شده‌اند که تنها امکان دریافت برنامه‌های داخلی که از سوی دولت پخش می‌شوند را داشته باشند. این وضعیت در تمام سال‌های پس از جنگ جهانی دوم یعنی طی 7دهه گذشته ادامه داشته است. ترس از دسترسی به جهان آزاد اطلاعات، حکومت در کره‌شمالی را در دوره‌های مختلف به این سمت سوق داده است.
با این حال، کره‌ای‌ها رفته‌رفته به تماشای برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی که از چین به‌صورت مخفیانه وارد کره‌شمالی می‌کنند عادت کرده‌اند. فایل‌های ویدئویی این برنامه‌ها از طریق کارت حافظه موبایل‌ها دست به‌دست می‌شوند. افراد همچنین با استفاده از بلوتوث، ویدئوها را برای یکدیگر ارسال می‌کنند. در کشوری که مردم از امکان جابه‌جایی آزادانه محروم هستند، خودروی شخصی ندارند و حتی استفاده از تلفن‌ثابت آنقدری فراگیر نیست، دست به‌دست کردن گوشی‌های تلفن هوشمند بین مردم برای دیدن برنامه‌هایی که از خارج از مرزهای کره‌شمالی آمده‌‌اند، اتفاقی تازه و جذاب است. استفاده از کامپیوتر، خودروی شخصی و تلفن ثابت به یک طبقه مرفه خاص و تجار محدود می‌شود.
بازار تلفن‌های هوشمند طی سال‌های اخیر در کره‌شمالی داغ‌تر هم شده است. سود اصلی اما به جیب دولت می‌رود. طی سال‌های اخیر، شرکت‌های متعلق به دولت گوشی‌های چینی را پس از وارد کردن به کشور، با برندی دیگر به نام خود به بازار عرضه می‌کنند. برخی نیز قطعات را از چین وارد و مونتاژ می‌کنند. قیمت گوشی‌ها بین 100تا 300دلار متفاوت است. اکثر مردم کره شمالی توانایی خرید این گوشی‌ها را ندارند.
دولت کره‌شمالی در شرایط جدید که به‌خاطر دست به‌دست شدن فایل‌های ویدئویی، صوتی و تصاویر از طریق بلوتوث گوشی‌های تلفن همراه روبه‌رو شده، تصمیم به انسداد این قابلیت روی تلفن‌ها گرفته است. غیراز این، تلفن‌های هوشمند اکنون با برنامه‌های سیستمی به بازار ارائه می‌شوند که امکان ردگیری اطلاعات و فایل‌های تبادل شده را برای دستگاه‌های امنیتی فراهم می‌کند.
در مقابل، برخی افراد در کره‌شمالی با قاچاق موبایل و سیم‌کارت از چین، در مناطق مرزی نزدیک به این کشور به اینترنت شبکه‌های چینی متصل می‌شوند و به اخبار دنیا دسترسی دارند. کانال ورود بسیاری از ویدئوها و دیگر اطلاعات به داخل کره‌شمالی همین موبایل‌های قاچاق است. تکنولوژی اکنون به پشت دیوارهای کره‌شمالی نفوذ کرده و دولت این کشور را با چالشی جدید روبه‌رو کرده است.
