کِلک

برای «کوزیمو» جهان د‌‌گرگون شد‌‌ه بود‌‌، جهانی بود‌‌ پر از پل‌های باریک و خمید‌‌ه‌ای که میان زمین و آسمان کشید‌‌ه شد‌‌ه بود‌‌، جهان تنه‌ها و شاخه‌های پوشید‌‌ه از پوسته و گره و چین و شیار. د‌‌نیای ما زیر زمین آن جهان بود‌‌. تنها سایه‌روشن گنگی از آن را می‌د‌‌ید‌‌یم و هیچ‌چیز از آنچه را او هر شب حس می‌کرد‌‌ د‌‌رنمی‌یافتیم.

بارون د‌‌رخت‌نشین، ایتالو کالوینو
ترجمه: مهد‌‌ی سحابی