یادداشت
همدلی میان داستان‌نویسان
ضحی کاظمی /دبیر و عضو هیأت مدیره
انجمن صنفی با هدف پیگیری خواسته‌های داستان‌نویسان تأسیس شده است. بخشی از این خواسته‌ها مربوط به نیازهای فردی اعضای انجمن می‌شود که تا‌کنون نهادی برای پیگیری این خواسته‌ها و نیازها وجود نداشته؛ ازجمله بیمه زندگی و تأمین آتیه، صندوق رفاهی و تخفیفات ویژه که داستان‌نویسان بتوانند از امکانات رفاهی مختلف بهره‌مند شوند. برای بیمه قرارداد خوبی با بیمه پاسارگاد بسته شده و اعضای انجمن از این طریق خود و افراد خانواده‌شان را تحت پوشش بیمه عمر قرار داده‌اند. برای صندوق رفاهی هم اقدامات اولیه انجام گرفته و انجمن تا‌کنون توانسته بعضی از اعضای بیمار خود را تحت‌پوشش کمک‌هزینه درمان قرار دهد. بخش دیگری از خواسته‌های صنفی داستان‌نویسان مربوط به مسائل حرفه‌ای آنهاست، ازجمله قراردادها، کپی‌رایت و سانسور. در این بخش هم با اینکه هنوز انجمن در ابتدای راه قرار دارد اقداماتی صورت گرفته است، ازجمله همایش «حق مالکیت ادبی، گفته‌ها و ناگفته‌ها» که شهریور امسال در شهر کاشان برگزار شد. همچنین قرارداد تیپ پیشنهادی مؤلف - ناشر در دست تهیه است. پیش‌نویس این قرارداد تهیه شده و هم‌اکنون برای اخذ نظرات کارشناسان حقوقی فرستاده شده است. در بخش بین‌الملل هم اقداماتی صورت گرفته و به‌زودی سایت دوزبانه انجمن به روز خواهد شد و امیدواریم بتوانیم داستان‌نویسان خوب ایرانی را از این طریق معرفی کنیم. فعالیت‌هایی هم در زمینه آموزش و پژوهش با محوریت آشنایی با حقوق صنفی داستان‌نویسان، جوایز ادبی، مسائل نشر و غیره پیش‌بینی شده است. در یک سال گذشته تلاش‌های زیادی برای فراهم کردن مکان مستقل و مناسب برای انجمن صورت گرفته است اما متأسفانه هنوز به نتیجه نرسیده‌ایم. در این مدت با اینکه از پیگیری اهداف انجمن در حوزه‌های مختلف غافل نبوده‌ایم، ایجاد سازوکارهای ابتدایی و فرایند ثبت قانونی انجمن توان زیادی از ما گرفته است و امیدواریم در سال‌های آینده بتوانیم با جدیت بیشتری مسائل داستان‌نویسان را پیگیری کنیم و به نتایج قابل توجهی برسیم. شاید یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای انجمن صنفی در سال گذشته، ایجاد روحیه دوستی، همکاری و همدلی بین داستان‌نویسان عضو انجمن بوده باشد. دورهمی‌های انجمن که به بهانه‌های مختلف ازجمله نمایشگاه کتاب، هفته کتاب، افطار ماه رمضان، شرکت در همایش و جلسات اعضا تشکیل شد، محفل خوبی برای نزدیک کردن داستان‌نویسان به یکدیگر بود و همین که داستان‌نویسان خانه‌ای معنوی برای دور هم جمع شدن و طرح مسائل خود دارند مایه دلگرمی است.
