از استقلال و پدیده که هر دو در بهترین شرایط فنی و روحی بودند، انتظار می‌رفت یکی از زیباترین مسابقات نیم‌فصل اول را به نمایش بگذارند، اما این توقع برآورده نشد. بازی عصر پنجشنبه ورزشگاه آزادی چندان چنگی به دل نمی‌زد و غیر از گل استقلال که به شکل مشکوکی آفساید گرفته شد، به‌ندرت می‌توان تصویری از آن را به ذهن سپرد. این آخرین بازی استقلال در نیم‌فصل نخست بود؛ مسابقه‌ای که نکات خاص خودش را به همراه داشت.
هادی طباطبایی که ازجمله منتقدان کادر مدیریتی استقلال است، بعد از توقف آبی‌ها برابر پدیده گفت: «استقلال گران‌ترین نیمکت لیگ برتر را دارد، اما کیفیت لازم در بازی این تیم دیده نمی‌شد.» شاید اگر امیرحسین فتحی جواب سلام طباطبایی را می‌داد، او این جمله را به زبان نمی‌آورد. با وجود این، اصل حرف غلط نیست. حضور گرو و نیومایر با قراردادهای چند صد هزار دلاری، مرتضی تبریزی که بیش از 5/1 میلیارد تومان فقط خرج رضایتنامه‌اش شده و البته امثال محمدی‌مهر و تیموری که ستاره‌های فصل پیش پارس‌جنوبی بودند، نیمکت استقلال را سنگین کرده است. حسین حسینی همیشه مدعی را هم فراموش نکنید. با این نیمکت استقلال نباید کمی بهتر باشد؟
در این لحظه شاید سخت‌ترین سؤال برای هواداران استقلال این باشد که نیومایر خرید بدتری بود یا الحاجی گرو؟ از قرار معلوم هر دوی این عزیزان را یک ایجنت آلمانی به استقلال آورده که امروز بی‌اعتنا به عصبانیت هواداران دارد حالش را می‌برد. فرشید باقری که ستاره استقلال در 2 بازی گذشته بود، اواخر نیمه اول به‌دلیل مصدومیت جای خودش را به نیومایر داد، اما هافبک آلمانی که استثنائا مصدوم نبود، نمایش ضعیفی در زمین ارائه داد. او شاید بهترین بخت استقلال برای گلزنی را با یک ضربه ناشیانه چکشی از دست داد و در بقیه دقایق بازی هم آنقدر ضعیف بود که هر بار توپ زیر پایش می‌آمد، صدای مردم بلند می‌شد. فراموش نکنیم وینفرد شفر هنگام جذب این بازیکن گفته بود: «او مثل جپاروف پاس می‌دهد.» به‌نظر شما سرمربی استقلال، جپاروف و ربیع‌خواه را اشتباه نگرفته بود؟!
مرتضی تبریزی تازگی‌ها حتی حال ندارد موقع ورود به زمین قیافه مصمم به‌خودش بگیرد و حداقل در ظاهر به هواداران پیام بدهد که دارد تلاش خودش را می‌کند. همه جای دنیا مهم‌ترین ستاره‌ها هم ممکن است در مقطعی نیمکت‌نشین شوند، اما آیا همه آنها همینطور اخم می‌کنند و وا می‌دهند؟ اگر اینطور بود که تا الان لابد نسل فوتبالیست‌ها باید منقرض می‌شد یا حداقل بخش نیمکت ذخیره‌ها را حذف می‌کردند و همه فیکس می‌شدند. آیا تبریزی متوجه تفاوت‌های استقلال و ذوب‌آهن شده است؟
استقلال 460دقیقه است که در لیگ برتر گل نخورده. آخرین گل دریافتی آنها به دقیقه 80 بازی با سپاهان و ضربه سر استنلی کی‌روش برمی‌گردد. از آن به بعد آبی‌ها در دیدار با تیم‌های ماشین‌سازی، استقلال خوزستان، نفت آبادان، سپیدرود و پدیده موفق به بسته نگه داشتن دروازه خودشان شده‌اند. نکته مهم اینجاست که در مسیر این موفقیت، فرق چندانی هم بین رحمتی و حسینی یا سهرابیان و پژمان منتظری نیست. این یعنی ساختار دفاعی استقلال بهبود یافته و آنقدر پیشرفت کرده که خیلی کم به رقبا فرصت گلزنی می‌دهد. فراموش نکنیم همیشه یکی از فاکتورهای قهرمانی، کم گل خوردن است. اگر استقلال این روند را در نیم‌فصل دوم هم حفظ کند، راحت‌تر از قبل می‌توان آنها را بین مدعیان تصور کرد.
پنجشنبه بی‌جنب‌وجوش
در همینه زمینه :
