حمله به تهران با روبات‌ها
پلیس آهنی، محصول سال 2014 فیلمی علمی- تخیلی است که در آن صحنه‌هایی از تهران در آینده به نمایش درمی‌آید. این فیلم از مجموعه فیلم‌های پلیس آهنی است و در آن به آمال و آرزوهای سیاسی دست نیافتنی دولتمردان آمریکایی در قاب تصویر شکل داده است.
وقایع این فیلم مانند سایر فیلم‌های علمی- تخیلی در آینده می‌گذرد. یکی از صحنه‌های ابتدایی این فیلم در تهران سال 2028 می‌گذرد. در صحنه‌های ابتدایی گزارشگر یکی از بخش‌های خبری آمریکایی خبر از اشغال تهران با هدف آزادی این شهر می‌دهد، اگر چه مشخص نمی‌کند که اشغال و آزادسازی با چه هدفی و چرا؟ در ادامه تصاویری مونتاژ شده از بافت قدیمی تهران بر صفحه تلویزیون نقش می‌بندد؛ تهرانی که توسط گروهی از نظامیان آمریکایی و روبات‌های غول پیکر با ادعای آزادسازی آن اشغال شده است. در ذیل این تصاویر هم با حالتی غیرواقعی و تحقیرآمیز، نوشته شده عملیات آزادسازی تهران. در این تصاویر شهروندان تهرانی در حالی نشان داده می‌شوند که در برابر نظامیان آمریکایی دست‌های خود را به حالت تسلیم بالا برده‌اند و به جای نفربرهای زرهی و تانک‌ها، روبات‌های غول پیکر از خیابان‌های بافت قدیمی تهران در حال رژه‌رفتن هستند. این تصاویر به‌گونه‌ای تدوین شده که در ذهن هر بیننده پیگیر اخبار سیاسی و جنگی، تصاویری از اشغال عراق را القا می‌کند. البته اتفاقی نیست که سازندگان فیلم به جای انتخاب نامی غیرواقعی، اسمی واقعی برای یکی از شهرهای محل وقوع داستان فیلم انتخاب کرده باشند و شاید چندان هم عجیب نباشد که سازندگان در این بخش فیلم، آمریکایی‌ها را از نظر نظامی برتر از ایرانی‌ها تصویر کرده باشند. این فیلم در واقع در دوران پیشا‌توافق برجام و درست زمان اوج تبلیغات ضد‌آمریکایی علیه ایران ساخته شده است. سازندگان فیلم نیز به‌احتمال زیاد متاثر از فضای سیاسی بین‌المللی که در آن زمان به‌شدت ضد‌ایران بود تصاویری از آینده تهران در سکانس‌های اولیه خود نشان داده‌اند که بسیار با تهران امروز فاصله دارد چه رسد به تهران مورد ادعای سازندگان فیلم در سال 2028، در واقع سازندگان روبو‌کاپ 2014 برای
نشان دادن تهران 10 سال آینده از تصاویر مضحک و احمقانه‌ای مانند تصاویری که بسیار در فیلم‌های قهرمانانه و ابرقهرمانانه هالیوودی به چشم می‌خورد استفاده کرده‌اند.
