داستان املاک دانشگاه الزهراس در ده ونک چیست؟

معاون مدیر حقوقی دانشگاه الزهرا(س) آمار متصرفان املاک این دانشگاه را اعلام کرد. به گزارش مهر، آزیتا مطیعیان گفت: ۲۲ملک تصرف‌شده این دانشگاه در دست کارگران و کارکنان بازنشسته شرکت تجهیزات ایمنی راه‌ها قرار دارد. یک ملک تصرف‌شده نیز در دست کارمند شاغل به‌کار وزارت راه است. مطیعیان اظهار داشت: ۱۴ملک تصرف‌شده نیز در اختیار همسران بازنشسته شرکت تجهیزات ایمنی راه‌ها قرار دارد. او خاطرنشان کرد: ۲۳ملک تصرف‌شده نیز در اختیار فرزندان، ۵ملک تصرف‌شده در اختیار نوادگان کارمندان گذشته این شرکت قرار دارد.

مطیعیان افزود: ۶ملک تصرف‌شده نیز در اختیار افرادی است که رابطه استخدامی با این شرکت نداشتند و به‌صورت قولنامه‌ای این اراضی را خریداری کرده‌اند. ۴ملک نیز خالی از سکنه بوده است. وی خاطرنشان کرد: درمجموع دانشگاه توانسته است تاکنون ۲۴ملک را تخلیه کند که ۶هزار مترمربع است.

مطیعیان درخصوص تاریخچه اراضی تصرف‌شده دانشگاه الزهرا گفت: این اراضی در سال۱۳۱۷ در زمان جنگ جهانی دوم برای ایجاد کارخانه تامین ادوات جنگی تعیین شد که ۱۵ هزار و ۷۶۰ مترمربع بوده است. وی اظهار داشت: این کارخانه توسط متفقین اداره می‌شد و پس از پایان جنگ، دولت وقت اقدام به تغییر بهره‌برداری این کارخانه به نام کارخانجات شماره۵ ونک برای تولید ماشین‌آلات، چراغ نفتی، یخچال و... کرد. مطیعیان افزود: با توجه به اینکه آن زمان این منطقه از شهر تهران بسیار دور بود، مسئولان کارخانه اقدام به ساخت خانه‌های سازمانی در این اراضی کردند که کارگران بتوانند در طول زمان فعالیت خود در این کارخانه، در این خانه‌ها ساکن شوند. مستندات مربوط به خانه‌های سازمانی از سوی ساکنان فعلی این اراضی به دادگاه ارائه شده است.

وی اظهار داشت: در سال۱۳۳۸ شرکت سهامی کارخانجات ونک به سهامداری آموزش و پرورش ثبت و نخستین سند مالکیت این اراضی در سال۴۷ به‌نمایندگی دولت صادر می‌شود. مطیعیان اظهار داشت: این اراضی ۵۱ هزار و ۷۶۰ مترمربع است که خانه‌های سازمانی نیز شامل این اراضی بود و در سال ۵۶ این اراضی به‌نام شرکت تجهیزات ایمنی راه‌ها تغییر و سهام کارخانه به وزارت راه و ترابری انتقال داده شد. وی اظهار داشت: در این انتقال زمین محل کارخانه همچنان به مالکیت دولتی باقی ماند و در آن زمان در ید آموزش و پرورش قرار داشت. در سال۵۴ قرار بود خانه‌های سازمانی از سوی شرکت تجهیزات ایمنی راه‌ها جابه‌جا شود که ‌این موضوع باقی ماند. وی خاطرنشان کرد: در سال۵۸ صورتجلسه‌ای تنظیم و محل کارخانه و متعلقات به نمایندگان آموزش و پرورش داده شد و سند در وزارت دارایی بود که این امر نشان‌دهنده دولتی‌بودن سند بوده است.

مطیعیان اظهار داشت: در همان سال طبق توافق با راه‌آهن قرار شد این اراضی به‌عنوان هنرستان شماره۲ راه‌آهن به این نهاد واگذار شود و در مقابل زمینی به آموزش و پرورش اختصاص داده شد. وی اظهار داشت: اما شرکت تجهیزات ایمنی راه‌ها از این اراضی خارج نشد، همچنین ساکنان خود را نیز تغییر داد و تا سال۶۵ این کارخانه همچنان در این اراضی مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفت. معاون مدیر حقوقی دانشگاه الزهرا تأکید کرد: در این زمان قوانین فروش خانه‌های سازمانی تصویب شد و شرکت تجهیزات ایمنی راه‌ها به‌دنبال فروش این اراضی بود که پس از مکاتبات صورت‌گرفته اعلام شد این شرکت نسبت به اراضی مالکیتی ندارد، بنابراین نمی‌تواند درخصوص واگذاری آنها اقدامی انجام دهد. وی خاطرنشان کرد: در سال۸۰ جلسات متعددی با وزارت راه و ترابری از سوی دانشگاه انجام می‌شود و براساس صورتجلسه‌ای بر انتقال کامل مالکیت صحه گذاشته می‌شود و تصمیم‌نامه نماینده ویژه رئیس‌جمهور وقت نیز برای این موضوع گرفته می‌شود.

معاون مدیر حقوقی دانشگاه الزهرا عنوان کرد: در سال۸۲ براساس تصمیم‌نامه نماینده ویژه رئیس‌جمهور سند این اراضی به‌نام دولت جمهوری اسلامی شده و بهره‌برداری از این اراضی به دانشگاه الزهرا داده می‌شود. مطیعیان تأکید کرد: این اراضی تنها یک پلاک ثبتی دارد و قابل تفکیک نیست بنابراین دانشگاه از همان زمان با نگاه فرهنگی وارد مذاکره با متصرفین شد و به درب منازل این افراد رفت و ادعاهای آنها را شنید و این رویه ادامه پیدا کرد تا اراضی به‌صورت قانونی در اختیار دانشگاه قرار گرفت و حکم خلع ید انجام شد. وکلای متصرفین در ۲۵۰جلسه دادگاه حرف‌های متصرفین را مطرح کردند و قضات قبل از صدور حکم نیز به اراضی آمدند و با افراد صحبت کردند که از سوی قضات اعلام شد دانشگاه ذیحق است. وی خاطرنشان کرد: ۵مورد از این اراضی متراژی بالغ بر ۴۵۰ تا ۷۰۰ مترمربع داشتند که در ابتدا احکام برای آنها اجرا شد. تاکنون برای ۲۵مورد از اهالی این اراضی دانشگاه به مصالحه رسیده و اجرای احکام برای مابقی اراضی و خانواده‌ها در حال اجراست.