از وعده تا عمل خودروسازان

رضا رحمانی، وزیر صنعت، معدن و تجارت می‌گوید: بسته‌ای درباره خودرو در دستور کار داریم که با افزایش تولید، قیمت خودرو اصلاح می‌شود. شاه‌بیت سخن تازه آقای وزیر این است که در ماه‌های اخیر تیراژ تولید پایین آمده و در نتیجه عرضه کم و تقاضای زیاد، اختلاف قیمت شدید شده و حالا اراده بر این است که تولید چون بیشتر شود، قیمت هم اصلاح خواهد شد.

این سخن وزیر صنعت، معدن و تجارت تازه‌ نیست؛ تکرار و واگویه سخنی است که وزیران پیشین صنعت، معدن و تجارت به هنگام برهم خوردن عرضه و تقاضا گفته‌اند. شاید مصداقی از این ضرب‌المثل که چو فردا شود، فکر فردا کنیم و کسی نیست که پاسخ دهد؛ آینده‌نگری در صنایعی چون خودروسازی ایران چه جایگاهی دارد؟ فراموش نمی‌کنیم که همین چند روز پیش بود که مدیرعامل یکی از شرکت‌های خودروساز در واکنش به این پرسش که چرا بدون واردات کافی قطعات از مردم پول گرفتید و خودرو پیش‌فروش کردید؛ گفت: دوستان فکر نمی‌کردند که به‌خاطر تحریم نتوانیم قطعه وارد کنیم.

این بیان مدیرعامل یکی از شرکت‌های بزرگ خودروساز ایرانی عمق کوتاه‌نگری و آینده را ندیدن را به تصویر می‌کشد و از قضا نه فقط وزیر فعلی صنعت و معدن که وزیران گذشته هم دچار همین عارضه‌ها شده‌اند. بی‌گمان بنگاه‌داری یک علم است و آینده‌نگری یک ضرورت و وقتی این دو پارامتر نادیده گرفته شود، بحران در صنعت خودروسازی ایران همیشگی خواهد بود. کاش در وزارتخانه عریض و طویل صنعت، معدن و تجارت و در شرکت‌های بزرگ خودروسازی ایران به جای این همه استخدام‌های سفارشی و اجاره‌دادن صندلی‌های مدیریتی به میل سیاسیون، اندکی تامل و آینده‌نگری صورت پذیرد و به جای هزینه‌های غیرضروری از مشاوران خبره اقتصادی استفاده شود تا آنها بتوانند چالش‌ها و فرصت‌های آینده را به مدیران نشان دهند. 

اگر معتقدیم که «راه ما را می‌خواند» و «مطمئن» باید باشیم، گریزی از آینده‌نگری و واقع‌بینی نیست که زیستن در دنیای پررقابت خودرو، طالع‌بینی و خوش‌اندیشی، باعث تصادفات شدید و خسارت‌های سنگین می‌شود.