سورپرایز یکشنبه‌ها

موسی علوی


یکشنبه‌‌شب‌ها، همیشه منتظر می‌نشستیم تا با آن تلویزیون‌های سیاه و سفید، یک مرد نسبتا خوش‌سیما و فوق‌العاده خوش‌صدا، بیاید و برایمان از دیدنی‌ها بگوید. همه دلخوشی‌مان همین برنا‌مه‌های گاه و بیگاه بود که به ما نشان می‌داد در دنیا چه خبر است و چه دیدنی‌هایی وجود دارد.  البته جلال مقامی را بیشتر به دوبله می‌شناسیم، اما اجرای برنامه دیدنی‌ها با آن صدا و موسیقی ماندگار، جزو نوستالژی‌های دهه 60 شده است. استاد مقامی برایمان از آن روزها و حس و حال می‌گوید.

دهه 60 بود و ما در کل 2کانال تلویزیونی بیشتر نداشتیم. جنگ بود و مردم مدام تحت حمله و زیر فشار جنگ و اقتصاد بودند. شرایط خاصی بود. در چنین شرایط خاصی بود که برنامه‌ای مثل دیدنی‌ها روی آنتن رفت. آن موقع‌ها، شبکه 2 در خیابان الوند، بالاتر از میدان آرژانتین قرار داشت. آن‌موقع مثل این روزها نبود و خیابان‌های اطراف جایی که بودیم، خاکی و تپه‌مانند بود. پیشنهاد شد که این برنامه را اجرا کنم. قرار بود کمی با این برنامه، حال و هوای مردم را عوض کنیم. بالاخره مردم درگیر جنگ بودند و نیاز بود که به آنها روحیه تزریق کنیم. نخستین باری که قرار بود به‌صورت زنده جلوی دوربین بروم، از خدا می‌خواستم که مرا غره نکند تا به مردم فخر بفروشم. البته پیش‌تر، سابقه برنامه زنده را داشتم.

فعالیت اصلی من در آن سال‌ها دوبلاژ بود، ولی اجرا هم تجربه‌ای خاص برایم محسوب می‌شد. همین الان هم بیشتر مردم علاوه بر صدا، مرا با برنامه‌ دیدنی‌ها به یاد می‌آورند. من در دیدنی‌ها، سعی می‌کردم با چشم‌هایم به گفت‌وگو با مردم بنشینم. این کار و این صمیمیت حسابی جواب داده بود و زیاد پیش می‌آمد که مردم می‌گفتند در چشم‌های شما صمیمیت و صداقت خاصی موج می‌زند.

باتوجه به اینکه دیدنی‌ها در شرایط خاصی پخش می‌شد، واقعا جایگاه خاصی پیدا کرده بود و مردم، ساعتی از سختی‌هایی که وجود داشت، دور می‌شدند و استراحتی می‌کردند. همین شرایط خاص بود که باعث شد تا این برنامه این‌چنین دیده شود. حتی طی سال‌های اخیر و گاهی که بخش‌هایی از این برنامه در شبکه نسیم پخش می‌شود، جوان‌ترها با آن ارتباط برقرار می‌کنند.

 نسل گذشته هم که حسابی با آن یاد خاطرات گذشته‌شان می‌افتند. یادم می‌آید بابت لباس‌هایی که در اجرا می‌پوشیدم، یک‌بار به من گفتند که چرا از کاپشن آمریکایی استفاده نمی‌کنی؟ گفتم چون برنامه مرتبط با جنگ نیست، معتقدم که اجرا با کت و شلوار، هماهنگ‌تر با روح برنامه است. یادش به‌خیر، چقدر با غلامحسین میرزاده - تهیه‌کننده دیدنی‌ها - همفکری می‌کردیم تا ببینیم باید چه کنیم که برنامه اثربخشی بیشتری داشته باشد. مثلا وقتی بخش‌های دوربین مخفی پخش می‌شد، من خودم این آیتم‌ها را قبلاً ندیده بودم و به همین دلیل شروع به بداهه‌گویی می‌کردم. دست‌برقضا این بداهه‌گویی‌ها خیلی خوب از آب درمی‌آمد و توی خود استودیو هم بچه‌ها حسابی می‌خندیدند.