موجودیت بسکتبال را به خطر نیندازیم

افشین رضاپور کارشناس بسکتبال

 تیم ملی بسکتبال ایران در پنجره پنجم مسابقات انتخابی جام‌جهانی با اختلاف 29 امتیاز به استرالیا باخت. باید قبول کنیم که اختلاف بسکتبال ایران و استرالیا 29 امتیاز است؟ به نظر من نیست. استرالیا در بازی روز جمعه یک تیم مبتدی و معمولی بود؛ چند بازیکنی را که در NBA بازی می‌کند، نداشت، 2بازیکن اصلی تیم محروم بودند و یک بازیکن این تیم هم 2روز قبل از بازی با ایران مصدوم شد. در جریان بازی هم 5نفر شروع‌کننده بازی، به تناوب تعویض شدند، به طوری که آمار نشان می‌دهد بازیکنان نیمکت‌نشین استرالیا در این بازی 42 امتیاز از مجموع 76 امتیاز را گرفتند؛ این در حالی است که در تیم ایران، نفرات ذخیره فقط 
10 امتیاز به دست آوردند.
ما از قدرت استرالیا و جایگاهش خبر داریم، می‌دانیم تیم چهارم المپیک و جز 10 تیم برتر جهان است اما 2تیم را در همین بازی مقایسه کنیم. شرایط استرالیا را گفتیم اما ایران چه بود؟ ما هیچ نبودیم. تیمی بودیم با اشتباهات ابتدایی و فراوان. اگر اقدامات فردی محمد جمشیدی، بهنام یخچالی و محمد حسن‌زاده نبود که هر سه با هم 30 امتیاز گرفتند، ما حتی نمی‌توانستیم این 40امتیازی را که به دست آوردیم، بگیریم. قبول کنیم که ما خوب نبودیم، در حملات نه برنامه‌ای داشتیم و نه انسجامی؛ در دفاع هم همین‌طور. 
نبود بازیکنان بزرگ هم در شرایط تیم تاثیرگذار بود. حامد حدادی ستون تیم است، چه اصراری است که درباره سن‌و سال بازیکنان صحبت کنیم. چیزی که باید اهمیت داشته باشد، شایستگی یک بازیکن است. صمد نیکخوا‌ه‌بهرامی در هر پنجره‌ای که برای ما بازی کرده، چهره شاخصی بوده، ارسلان کاظمی با مصدومیت هم برای تیم بازی کرده و تاثیرگذار بوده اما یک‌باره حذف شده. 
مشکل این است که ما از ظرفیت‌هایی که داریم استفاده نمی‌کنیم و اگر این کار را کرده بودیم، این استرالیا را می‌توانستیم شکست بدهیم. خود من از صحبت‌های سرمربی تیم ملی سرگیجه گرفته‌‌ام. مهران شاهین‌طبع، 10 روز قبل از پنجره پنجم گفته بود ما باید از بازیکنان متعدد استفاده کنیم، بازیکنان دورگه را به ایران بیاوریم  اما جمعه بعد از بازی با استرالیا گفته که نیازی به تغییر نیست، با همین بازیکنان جوانان ادامه می‌دهیم. از شاهین‌طبع باید پرسید کدام بازیکن جوان؟ سن تیم 26 سال و 6 ماه است، این تیم جوان است؟ بازیکنان تیم حداقل تجربه یک بازی جهانی در رده‌های سنی را دارند. ویلیام جونز رفته‌اند و ... . وقتی بازیکن شایسته است، چه نیازی است که مدام از جوانگرایی بگوییم. هند بازیکن 40 ساله در تیمش دارد. در مسابقاتی حضور در جام‌جهانی و المپیک مهم است، چرا باید آزمون و خطا کنیم. ما از بس که گفتیم جوانگرایی، جوانانمان پیر شده‌اند. 
ما که سال‌های 2010 و 2014 با قهرمانی و اقتدار به جام‌جهانی رفتیم، الان که 7 تیم آسیایی می‌توانند در این جام شرکت کنند، خوب نیست که نگران صعود باشیم. ما باید به این فکر کنیم که در این جام به عنوان تیم برتر آسیا مجوز المپیک 2020 را بگیریم. نگرانی اصلی ما این است که با حذف بازیکنان و آدم‌های بزرگ، موجودیت بسکتبال را به خطر بیندازیم.