برتراند راسل ایران

جواد نصرتی\روزنامه نگار:

محسن هشترودی را می‌توان ادامه نسلی از ریاضیدانان نامدار ایران دانست که 6 قرن پیش با مرگ غیاث‌الدین جمشید کاشانی، ابتر شده بود. بعد از قرن‌ها، این هشترودی بود که ریاضیات را به سپهر دانش جامعه ایرانی بازگرداند و به سبک علمای کلاسیک ایران، در گستره‌ای فراتر از ریاضیات به فرهنگ و اندیشه کشور خدمت کرد. هشترودی، بعد از تحصیلات در مدارسی در تبریز و دارالفنون در تهران، به سوربن رفت و با مدرک دکتری ریاضی به ایران بازگشت. او را در کنار علامه دهخدا، بدیع‌الزمان فروزانفر، سلیمان حییم و محمد قزوینی و بسیاری دیگر، ازجمله استادانی می‌شمارند که نقش برجسته‌ای در ساخت جامعه مدرن داشته‌اند.

او برجسته‌ترین ریاضیدان ایرانی در جامعه جهانی بود و ارتباط خود را هرگز با انجمن‌های بین‌المللی قطع نکرد. هشترودی با وجود توجه ویژه‌ای که به علوم پایه داشت، همچون استادان کلاسیک علوم در ایران، با ادبیات و شعر اخت بود و علاقه معنادار و شدیدی به فلسفه و موسیقی داشت. با استناد به این سبک زندگی بوده است که منوچهر آتشی، او را در مقیاسی کوچک‌تر، برتراند راسل ایران خوانده است.