فرصتسوزی زنگنه
بیژن نامدارزنگنه اگرچه همواره وزیری موفق و مقتدر شناخته میشود، اما بهنظر او در 5سال گذشته دچار یک فرصتسوزی و غفلت در جدیگرفتن برای استفاده از ظرفیتهای قانونی بهینهسازی مصرف سوخت شده و در 3سال پیش رو باید گامهای بلندی بردارد و بداند که کم کردن از مصرف انرژیهای فسیلی و حرکت به سمت اقتصاد سبز، ایران را از افتادن در دره وحشتناک مصرف نجات خواهد داد.
او خود معتقد است که شدت مصرف انرژی در ایران وحشتناک است و یا همین آقای وزیر است که اعتراف میکند: با اجرای ماده ۱۲ رفع موانع تولید میتوان انرژی صرفهجویی شده را دوباره خرید اما متأسفانه سال ۹۷ ماده ۱۲ به حالت احتضار افتاده که باید تلاش کنیم برای سال ۹۸ آن را زنده کنیم. حالا باید از شیخالوزرا پرسید نتیجه تغییر سه باره مدیرعامل شرکت بهینهسازی مصرف سوخت بهعنوان متولی اصلی راهبری و پیگیری طرحهای کاهنده مصرف انرژیهای فسیلی چه بود و وعدههای بیشمار برای نوسازی حملونقل عمومی و سایر طرحهای تدوین شده در قالب ظرفیت ماده 12قانون رفع موانع تولید، چه شد؟ از وزیر نفت باید پرسید که اگر معتقدید علایم قیمتی درخصوص حاملهای انرژی، آدرس غلط میدهد و به گفته ایشان اگر پسر پیغمبر هم باشد با این اختلاف قیمت، احتمال گمراهشدن او وجود دارد، پس چه دلیلی برای تثبیت نرخ حاملهای انرژی وجود دارد و ریشه به مرگ افتادن طرحهای بهینهسازی مصرف انرژی را باید در کجا جستوجو کرد؟ از وزیر نفت انتظار میرود در مدیریت تقاضای انرژی مؤثرترگام بردارد و در این راه، ارتقای جایگاه و نقش شرکت بهینهسازی مصرف انرژی حتی در سطح معاونت وزیر، میتواند تنها یک نشانه باشد از اینکه آقای زنگنه به دنبال تبدیل تهدید رشد مصرف، به فرصت مدیریت تقاضاست.