هضم آرامش

برلیانت بزرگمهر | مشاور رئیس انجمن تغذیه ایران و مشاور تغذیه و رژیم درمانی

انسان برای زنده‌ماندن به یکسری واکنش‌های حیاتی داخلی نیاز دارد. غذایی که در روز مصرف می‌کنیم منبع تأمین‌کننده این واکنش‌های حیاتی ازجمله فعالیت سلول‌های عصبی هستند. بنابراین تغذیه و اعصاب و روان ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. اما حال سؤال این است که چه تغذیه‌ای می‌تواند روان آرام را برای ما به ارمغان بیاورد. فاکتورهایی که بر سلامت اعصاب و روان اثر دارند، شامل موارد تغذیه‌ای همچون کافی، متعادل و متنوع بودن غذاست. اما فراموش نکنیم که بعضی از فاکتورهای غذایی، تأثیر بیشتری بر سلامت دارند که در ادامه به آنها اشاره می‌کنم.

ویتامین‌ها:

ویتامین‌های گروه B، C، D بر سلامت اعصاب مؤثرند. ویتامین B در جگر، مرغ، گوشت قرمز، ماهی، حبوبات و غلات با سبوس و همچنین شیر و تخم‌مرغ وجود دارد. ویتامینC در مواد گیاهی و سبزیجات و به‌خصوص سبزیجات برگی وجود دارد.
ویتامینE هم با خوردن جوانه‌ها مانند جوانه گندم و روغن‌های گیاهی تأمین می‌شود.

املاح:

منیزیم، ید و آهن جزو دسته املاحی قرار می‌گیرند که می‌توانند سلامت روان افراد را تضمین کنند.

پروتئین و کربوهیدرات:

ما برای انجام فعالیت‌های بدنی‌مان نیاز به انرژی داریم، اگر انرژی به مقدار کافی دریافت نکنیم، واکنش‌های بدنمان مختل می‌شود؛ به‌عنوان مثال افرادی که با رژیم‌گرفتن، انرژی کمی دریافت می‌کنند، به‌راحتی دچار مشکلات عصبی می‌شوند. در این مورد مواد قندی توصیه نمی‌شود و تأکید بر مواد نشاسته‌ای همچون برنج، ذرت و ماکارونی است که این مواد باید به میزان کم در برنامه غذایی جای بگیرند.

پروتئین هم ماده اصلی تمام سلول‌هاست و بنابراین اگر دچار کمبود پروتئین بشویم، مشکلات عصبی در بدنمان ایجاد می‌شود.

هر ماده قندی، نشاسته‌ای یا کربوهیدرات مصرف کنیم، این مواد در بدن به قند خون تبدیل می‌شوند که این قند خون تأثیر مهمی در سلامت سیستم عصبی دارد و افرادی که دچار افت قند خون می‌شوند، مشکلات عصبی پیدا می‌کنند.

دمنوش‌ها و عرقیات:

این دمنوش‌ها از قدیم در فهرست غذایی خانواده‌های ایرانی وجود داشته‌اند. دمنوش‌هایی مانند نعنا، گل‌گاوزبان، بابونه و اسطوخودوس اساسی‌ترین دمنوش‎هایی هستند که می‎توانند آرامش را برای افراد به بار بیاورد.

عرق بیدمشک و همچنین شربت‌های عسل و گلاب هم آرامش‌بخش هستند. البته میوه‌ای مانند سیب هم برای آرام‌شدن سیستم عصبی نقش مهمی را ایفا می‌کند.

فراموش نکنیم که وقتی ما دچار کمبود مواد مقوی می‌شویم عوارض مختلفی همچون احساس ضعف، بی‌حوصلگی، بی‌میلی به کار، بی‌توجهی به محیط و افسردگی در پی دارد. حتی زمانی که افراد با این موقعیت روبه‌رو می‌شوند که واژه‌ها و اسامی آسان از ذهنشان می‌پرد، این موارد هم ناشی از کمبود مواد غذایی است که بر سیستم عصبی بدن اثر می‎گذارد.

بنابراین نباید تأثیر تغذیه را در مشکلات عصبی نادیده گرفت، درست است که عوامل بیرونی و مشکلات جامعه بر سلامت اعصاب افراد تأثیر می‌گذارد اما تغذیه هم نقش مهمی دارد.