حرف حساب جواب ندارد
میگویند حرف حساب جواب ندارد؛ مصداق این سخن محمد طبیبیان، اقتصاددان ایرانی است که به موضعگیری اخیر حسن روحانی، رئیسجمهور پاسخ صریح و مستدل داده و از او خواسته اجازه دهد بانکها کار خودشان را بکنند، چراکه بانکها ملک دولت نیستند.
ماجرا این است که روحانی هفته گذشته گفته بود: «ممکن بود در زمانی دولت نقدینگی ایجاد و استقراض کند و پایه پولی را بالا ببرد، اما الان که اینگونه نیست و ما که پایه پولی را بالا نمیبریم.» رئیسجمهور در واقع ریشه افزایش نقدینگی و پایه پولی را به بدهی بانکها به بانک مرکزی نسبت داده بود و حالا یک اقتصاددان ایرانی مینویسد: با عرض معذرت همان هم که از کانال بانکها افزایش یافته (بدهی بانکها به بانک مرکزی) از طریق دولت انجام شده و دولت لازم است بدهی خود به بانکها را تسویه کند تا بانکها بتوانند نفس بکشند.
او خطاب به روحانی یادآور شده است بانکها نباید به دولت کمک کنند، دولت هم نباید به بانکها کمک کند، بلکه بانکها باید پسانداز برخی مردم را به برخی دیگر از مردم بهصورت اعتبار وام بدهند، پس اجازه دهید بانکها کار خودشان را بکنند و بانکها ملک دولت نیستند.
طبیبیان البته با اشاره به موضع دیگر رئیسجمهور گفته است: فقط لطفا اقتصاددانی را که گفتهاند اگر ارز از ٣٨٠٠ بشود ٤٢٠٠ ایران گلستان میشود معرفی بفرمایند که کمال گشایش در فهم اقتصاد خواهد بود، افزون بر اینکه اقتصاد در کتاب است، مانند سایر علوم، اگر کسی کتاب را درست نخوانده باشد با 500سال کار اداری و تجاری، اقتصاد را نخواهد دانست.
انتقادهای کمسابقه حسن روحانی از شبکه بانکی و دستور او به وزیر اقتصاد برای اصلاح نظام بانکی بهعنوان اولویت نخست این وزارتخانه در حالی صورت میپذیرد که او یک سال پیش در دفاع از بانک مرکزی و مسئولیت بانکها گفته بود که بانک مرکزی تولیت اقتصاد ایران را برعهده دارد و حالا بهنظر میرسد که رئیسجمهور میخواهد تولیت اقتصاد را به وزیر اقتصاد و شاید معاون خود یعنی رئیس سازمان برنامه و بودجه بسپارد.
البته اختیار با اوست با این مطالبه که کاش در آینده پاسخگوی اتفاقات آینده باشند. حرف حساب اقتصاددانان خریدار دارد یا مدیرانی که اختیار اقتصاد را در دست گرفتهاند؟