آقای داورزنی از سعیدمعروف چه خبر؟

هیوا یوسفی/سردبیر


چند هفته از واکنش اینستاگرامی سعید معروف به کنارگذاشته‌شدن امیر خوش‌خبر از سرپرستی تیم ملی والیبال گذشته. معروف آشکارا به رئیس فدراسیون والیبال توهین کرده و از وزارت ورزش خواسته بود با اجرای قانون بازنشسته‌ها «سریعا» او را کنار بگذارد.
بسیاری از رسانه‌ها، پیشکسوتان والیبال و حتی برخی از هم‌نسلان معروف این رفتار را تقبیح کردند و هشدار دادند که این اندازه از «ورزشکار‌سالاری» پنبه والیبال را خواهد زد. تعدادی از همبازی‌های سابق معروف، این رفتار را مسبوق به سابقه دانستند و از روزی گفتند که او و دوست صمیمی‌اش، محمد موسوی، در رژه افتتاحیه المپیک شرکت نکردند بدون آنکه بازخواست شوند.
گروهی بر این باورند که ریشه بخشی از این زیاده‌خواهی‌ها را باید در دوره ریاست محمدرضا داورزنی بر فدراسیون والیبال جست‌وجو کرد. در دوره او بود که سعید معروف و دوست صمیمی‌اش، محمد موسوی در رژه افتتاحیه بازی‌های المپیک شرکت نکردند بدون آنکه به‌صورت جدی بازخواست شوند. در همان دوره سعید معروف یاد گرفت که می‌تواند فراتر از چارچوب اختیاراتش، در حوزه‌های دیگر هم دخالت کند. ویدئوی مکالمه جنجالی او با معاون رئیس‌جمهور، وزیر ورزش و چند نماینده مجلس بعد از بازی ایران - آمریکا در سالن ورزشگاه آزادی، هنوز در دسترس است. آن جمع آمده بودند به معروف و هم‌تیمی‌هایش تبریک بگویند اما او با لحنی طلبکارانه آنها را به باد انتقاد گرفت که فقط در چنین روزهایی یاد والیبال می‌افتند. انگار قرار است معاون رئیس‌جمهور و نماینده مجلس هر روز بیایند سر تمرین تیم ملی والیبال و آقای کاپیتان را‌ تر و خشک کنند و شاباش بر سرش بریزند!
داورزنی آن روزها به دلایلی نامعلوم از کنار همه این زیاده‌خواهی‌های معروف و تعدادی از رفقایش گذشت و کار به امروز رسید. امروز اما به‌نظر می‌رسد داستان برای او که حالا معاون وزیر شده، تغییر کرده است. تیر‌ماه سال گذشته در گفت‌وگویی تلویحا از کیانوش رستمی به‌خاطر تمرین‌نکردن با تیم ملی وزنه‌برداری انتقاد کرده بود. این بخشی از حرف‌های اوست: «... اگر بخواهیم به‌صورت کلی صحبت کنیم، منطقی این است که باید بگوییم نظم و انضباط همواره برقرار باشد و همه نیز از آن تبعیت کنند. در همه جای دنیا تنظیم تمرینات تابع سلیقه افراد نیست و همه باید نظم را شاهد باشیم... اگر ما بخواهیم به سلیقه ورزشکاران رفتار کنیم، این موضوع لطمه می‌زند... طبیعی است که وزارت ورزش نیز این موضوع را دنبال می‌کند، ما موافق نظم در برنامه‌ها هستیم اما در برخی از موارد انعطاف به خرج داده می‌شود، ضمن اینکه چاره‌ای جز اجرای نظم نیست... {در پاسخ به این سؤال که اگر این شرایط در تیم ملی والیبال رخ می‌داد، او چه واکنشی نشان می‌داد} در رشته‌های تیمی امکان ندارد که به‌صورت انفرادی عمل شود. همانطور که گفتم، رویکرد کلی ما نظم و انضباط است...»
حالا سؤال این است: آقای داورزنی که همین تابستان گذشته این اندازه بر نظم و انضباط تأکید داشته و در بخشی از مصاحبه حتی ادعا کرده که در ورزش‌های تیمی امکان ندارد به‌صورت انفرادی عمل شود، چرا امروز که یکی از دست‌پرورده‌های سیستم مدیریتی‌‌اش آشکارا به رئیس فدراسیون توهین کرده، حرفی نمی‌زند؟ آیا اشتباه است کسی فکر کند معنی این سکوت، تأیید مواضع و رفتار سعید معروف است؟ آیا معاون وزیر حق دارد به‌خاطر روابط یا علایق شخصی‌اش معیار دوگانه در قضاوت‌هایش داشته باشد؟
چند روز بعد از برکناری امیر خوش‌خبر و حمله سعید معروف به رئیس فدراسیون والیبال، مجتبی، پسر آقای داورزنی در اینستاگرام از خوش‌خبر حمایت کرد و از روز خوبی گفت که به‌زودی می‌آید! آیا ممکن است مواضع پدر به پسر نزدیک باشد اما موقعیت شغلی چنین اقتضا کند که حرفی نزند تا رسیدن به آن «روز خوب» که سعید معروف و مجتبی داورزنی وعده‌اش را داده‌اند؟