یادداشت
تکمیل خطوط 6 و 7مترو توقع به‌حق شهروندان پایتخت
علی امام | مدیر عامل شرکت راه‌آهن شهری تهران و حومه:
امروزه سهم مترو در شبکه حمل‌ونقل عمومی شهرهای بزرگ و مترقی دنیا بیش از 80درصد است و این در حالی است که تهران به‌عنوان یکی از کلانشهرهای پرجمعیت و پرترافیک جهان، هنوز با استانداردهای حمل‌ونقل مسافر از طریق خطوط ریلی درون‌شهری فاصله زیادی دارد. هم‌اکنون سهم خطوط متروی پایتخت در حمل‌ونقل عمومی، به گواه آمار مستدل و در خوش‌بینانه‌ترین حالت، به حداکثر 30درصد می‌رسد.
خطوط 6 و 7مترو که هنوز به بهره‌وری حداکثری نرسیده و تکمیل ایمن آنها جزو اولویت‌های مدیریت شهری به‌حساب می‌آید، در این زمینه می‌تواند کمک شایانی به افزایش سهم حمل‌ونقل عمومی در رفت‌وآمدهای روزانه شهروندان کرده و معضل ترافیک و آلودگی هوا را به نوبه‌خود سامان بخشد.
خط 6 مترو به طول 38کیلومتر از شهرک کن در شمال غرب تهران آغاز شده و در جنوب شرق پایتخت به منطقه دولت‌آباد منتهی می‌شود. به‌دنبال توسعه جنوبی خط 6که شامل 6 کیلومتر ادامه مسیر است، در واقع بلند‌ترین خط مترو در خاورمیانه شکل خواهد گرفت.
خط 6 مترو به‌دلیل بهره‌مندی از 6 تقاطع (ایستگاه تبادل سفر) با خطوط دیگر مترو، یکی از پراستفاده‌ترین خطوط راه‌آهن شهری به‌حساب می‌آید و تکمیل آن ازجمله خواسته‌های شهروندان تهرانی، خصوصا اهالی جنوب شهر است. این خط هم‌اکنون از 27ایستگاه برخوردار بوده و عملیات تکمیل آن که به‌معنای توسعه جنوبی خط است، ان‌شاءالله تا پایان نیمه نخست سال1397 به سرانجام خواهد رسید.
خط 7مترو از شهرک امیرالمومنین در جنوب شرق تهران آغاز شده و در منتهی‌الیه شمالی خود به میدان بوستان در سعادت‌آباد می‌رسد. طول خط هم‌اکنون 27کیلومتر است که با اعمال طرح توسعه آن به 32 کیلومتر خواهد رسید. خط 7 در شرایط فعلی از 22 ایستگاه برخوردار بوده و در 9 ایستگاه تبادلی با خطوط دیگر ارتباط دارد. این خط عمیق‌ترین خط متروی پایتخت و همچنین طولانی‌ترین خط از نظر روش اجرای مکانیزه به‌شمار می‌آید. استفاده از دستگاه TBM یا همان ماشین حفار مکانیزه برای نخستین بار در این خط از خطوط ریلی زیرزمینی پایتخت شکل گرفت.
خط 7 به‌دلیل ارتباط با خطوط 1و 2مترو و همچنین پوشش دادن مسافران محدوده‌های پرجمعیت نواب و مولوی، یکی از خطوط پرتقاضای سفر در این شبکه است. البته به‌دلیل تکمیل سیستم‌های ایمنی، از اوایل آبان‌ماه سال‌جاری بهره‌برداری از خط7 متوقف شد تا با یک برنامه زمانبندی فشرده و دقیق و همچنین تسریع در عملیات اجرایی، بتوان در اسرع وقت دوباره و این‌بار با حداکثر بهره‌وری آن را بازراه‌اندازی کرد.
خط 7 تا پیش از متوقف شدن روند سرویس‌دهی، به‌دلیل تعداد اندک واگن‌های حمل مسافر، روزانه حداکثر قادر به جابه‌جایی 14هزار نفر بود که این امر به هیچ وجه با اهداف درنظر گرفته شده تطابق نداشت و قابل‌قبول به‌نظر نمی‌رسید. در واقع همزمان با ایجاد سیستم سیگنالینگ، تعبیه هواکش‌ها و اعمال سایر الزامات ایمنی این خط، سعی خواهد شد در شکل جدید بهره‌برداری از خط 7با افزایش تعداد واگن‌ها و کاهش سر فاصله حرکت قطارها، توقعات و انتظارات به‌حق شهروندان از این خط استراتژیک در زمینه حمل‌ونقل پرتعداد مسافران محقق شود.
