روانشناس، روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب (نورولوژیست) همگی با سر انسان سروکار دارند اما حوزه کاری هرکدام‌شان متفاوت است. برای همین ممکن است اگر سراغ یکی از آنها بروید شما را به دیگری پاس دهد و این شما را ناراحت کند.
روانشناس‌ها، پزشک نیستند، برای همین نمی‌توانند برای بیمارشان دارو تجویز کنند و فقط روح و روان را با روش‌هایی مثل گفت‌وگو کردن درمان می‌کنند. آنها حتی با مدرک کارشناسی هم می‌توانند مطب بزنند. اما روانپزشک همانطور که از نامش پیداست پزشک متخصصی است که در رشته اعصاب و روان تخصص گرفته. برای درمان بیماری‌هایی مثل افسردگی، اضطراب، وسواس، تیک و اختلالات یادگیری، ترک مواد و الکل، اوتیسم و مشکلات رفتاری کودکان و نوجوانان، بیش‌فعالی و اختلالات رفتاری و شخصیتی، باید به متخصص اعصاب و روان مراجعه کرد.
متخصص مغز و اعصاب (نورولوژیست) هم پزشک متخصصی است که تخصصش را در رشته مغز و اعصاب گرفته و بیماری‌هایی مثل سکته مغزی، ام‌اس، صرع، آلزایمر، مننژیت، نوروپاتی (بیماری اعصاب محیطی)، میوپاتی (بیماری عضلانی-عصبی) و پارکینسون را درمان می‌کند.
اگر اختلالاتی در حافظه، هوشیاری و خوابتان دیدید یا سردرد و سرگیجه، کمردرد، گزگز شدن دست‌ها و پاها، فلج و ضعف دست‌ها و پاها، لرزش بدن یا کند‌شدن حرکات، فراموشی و تشنج داشتید باید به نورولوژیست مراجعه کنید. گاهی ممکن است متخصص مغز و اعصاب شما را به جراح مغز و اعصاب معرفی کند. اگر به‌دلیل ضربه شدید به سرتان یا درد شدید در کمر و ستون فقرات نیاز به مشاوره دارید به جراح مغز و اعصاب (نوروسرجن) مراجعه کنید. تخصص او جراحی است و دیسک‌های کمر و تومورهای مغزی را می‌شناسد و آنها را درمان می‌کند.
کی به روانشناس، روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنیم؟
در همینه زمینه :
