انرژی ارزان؛ نعمت یا نفرین منابع

  خبر: مسعود تجریشی، معاون سازمان محیط‌زیست ایران می‌گوید: مصرف انرژی در ایران 1/5برابر بالاتر از میانگین جهانی است و ما از ژاپن، هند، ترکیه و به‌طور کلی کشورهای منطقه خاورمیانه بیشتر مصرف می‌کنیم و شرایط نامطلوبی داریم. وی تصریح کرد: شدت مصرف انرژی ما ٨.٨برابر ژاپن، ٤.٧برابر ترکیه، ٣برابر امارات، ٢برابر اندونزی و ١.٨برابر عربستان است.

  نقد: برخی را گمان بر این است که انرژی ارزان برای تولید ایرانی یک مزیت رقابتی نسبت به سایر کشورهاست و برخی آن را نفرین منابع می‌دانند و بر این باورند که انرژی ارزان تنها به نارکارآمدی صنایع و سایر بخش‌های تولیدی و خدماتی کشور دامن زده است. در دنیایی که همه دنبال کاهش مصرف انرژی هستند و تلاش می‌کنند با مصرف درست، تولیدی بهتر داشته باشند، تفکر ارزان بودن انرژی به‌معنای یک نعمت و مزیت رقابتی بر روح تمامی قوانین و مقررات و همچنین سیاست‌های اقتصادی کشور حکمفرماست. ادامه این سیاست و جهت‌گیری در نهایت اقتصاد ایران را روزبه‌روز به مصرف بیشتر انرژی ارزان معتادتر می‌سازد و انگیزه سرمایه‌گذاری در بخش مصرف بهینه انرژی تحلیل می‌رود. افسوس اینکه با وجود گذشت سال‌ها از تصویب و ابلاغ سیاست‌های کلی نظام در بخش انرژی و تأکید بر لزوم کاهش شدت مصرف انرژی، همچنان سیاست‌های کشور بر مبنای عرضه هرچه بیشتر و ارزان انرژی تنظیم می‌شود و اراده‌ای برای مهار روند مصرف کنونی وجود ندارد. تصور کنید 30سال دیگر را و روزی که برای گذران امور محتاج واردات انرژی باشیم و این زمان به چشم برهم‌زدنی فرامی‌رسد. در اقتصاد گزاره‌ای وجود دارد که می‌گوید  بگذارید قیمت‌ها کار خودش را انجام دهد اما سیاستمداران و دولتمردان ایران بر این باورند که قیمت‌ها باید کنترل‌شده باشد تا نظم شکننده اقتصاد و بازار از دست نرود. نسل آینده ما را بازخواست خواهد کرد که با سهم‌شان از منابع انرژی خدادادی چه کرده‌ایم و تا آن زمان شاید شدت مصرف انرژی ایران از ژاپن، ترکیه، امارات، اندونزی و عربستان که نه بلکه از افغانستان و مالدیو و دیگر کشورهای عقب‌مانده‌تر بیشتر شده باشد. به هوش باشیم که مصرف بیشتر هنر نیست.