« اشه» ستاره نامرئی!

33دقیقه پس از شروع نبرد خانگی تراکتورسازی با سپیدرود، اشکان دژاگه پس از برخورد به بازیکن حریف مصدوم شد و چاره‌ای جز ترک زمین نداشت. آزمایش‌های اولیه نشان دادند که او برای مدتی دور از میادین خواهد بود. «اشه» اردوی بعدی تیم ملی را از دست داده و پس از ترک تبریز، به جایی برگشته که در یک سال گذشته همواره در آن حاضر بوده است. کاپیتان دوم تیم ملی حالا زیرنظر کادر پزشکی تیم کی‌روش، دوران ریکاوری را سپری می‌کند. او تصاویری از دوران درمانش را در شبکه‌های اجتماعی به نمایش گذاشته و حقیقت آن است که تعقیب‌کنندگان صفحه این فوتبالیست بیشتر از هر چیزی به تماشای همین ویدئوها عادت دارند. مصدومیت دژاگه ابدا عجیب به‌نظر نمی‌رسد. تعجبی هم اگر در کار باشد، مربوط به این موضوع است که او چطور 10هفته دوام آورده و در این مدت توانسته در مقابل همه آسیب‌دیدگی‌ها مقاومت کند! اشکان در چند سال گذشته، همواره در محاصره مصدومیت قرار داشته و بیشتر از حضور در زمین فوتبال، مشغول ریکاوری بوده است. فوتبال برای این ستاره، اساسا با ریکاوری در فاصله 2مصدومیت تعریف می‌شود.

اشکان دژاگه درست تا قبل از برگزاری جام‌جهانی 2014 در اوج دوران فوتبالش قرار داشت. او در سال منتهی به جام‌جهانی برزیل، در همه جام‌ها 25بار برای فولام به میدان رفت و 6گل به ثمر رساند. اشه در طول فصل با مصدومیت خاصی روبه‌رو نشد و در آمادگی کامل به اردوی تیم ملی برای سفر به برزیل رسید. او برخلاف انتظارها، پس از جام‌جهانی پیراهن باشگاه العربی قطر را بر تن کرد و در طول فصل برای این تیم، 23بازی انجام داد. دوران تیره اشه اما در همین قطر آغاز شد. آسیب‌دیدگی‌ها به سراغ این هافبک آمدند و او بسیاری از بازی‌های فصل دوم حضور در قطر را از دست داد. در آن فصل، او تنها 15بار برای العربی به میدان رفت و در نیم‌فصل دوم، هواداران باشگاه قطری ستاره ایرانی‌شان را فقط 3بار در زمین دیدند. دژاگه یک نیم‌فصل را بدون تیم سپری کرد و در نیم‌فصل دوم فصل 17-2016، به باشگاه ولفسبورگ پیوست. این قرارداد در نگاه اول، فوق‌العاده به‌نظر می‌رسید اما اشکان با یک مصدومیت وحشتناک، عملاً شانس همراهی گرگ‌ها را از دست داد و نتوانست برای تیم سابقش بازی کند. او در این فصل تنها 2بازی برای تیم دوم باشگاه انجام داد و هرگز برای تیم اصلی ولفسبورگ به میدان نرفت. این کابوس در فصل گذشته نیز برای او تکرار شد. اشکان این‌بار نیم‌فصل اول را بدون تیم سپری کرد و در نیم‌فصل دوم به ناتینگهام فارست پیوست اما در نخستین تجربه بازی برای این تیم، دوباره مصدوم شد و تا پایان فصل خانه‌نشین بود. باشگاه انگلیسی قرارداد این بازیکن را فسخ کرد و ترجیح داد به همکاری با اشکان پایان دهد.

درست به محض معرفی این استعداد ناب به فوتبال ایران، همه در انتظار حضور دژاگه در باشگاه‌های وطنی بودند اما آن سال‌ها، خود او تمایل زیادی به حضور در لیگ برتر نداشت و البته مالکی مثل زنوزی نیز در کار نبود تا هزینه‌های هنگفت قرارداد این ستاره را تامین کند. دژاگه در شرایطی به تراکتورسازی پیوست که در 2سال و نیم گذشته، تنها 4بازی رسمی باشگاهی انجام داده بود و در جام‌جهانی نیز، تنها روی نیمکت تیم کی‌روش قرار داشت. او کمی «دیر» به فوتبال ایران آمد و وقتی این تصمیم را برای خودش گرفت که دیگر یک فوتبالیست هیجان‌انگیز به شمار نمی‌رفت. مصدومیت تازه، می‌تواند جایگاه این بازیکن در تراکتور و تیم ملی را به خطر بیندازد. کارلوس کی‌روش، همواره در هر شرایطی طرفدار سبک بازی اشه بوده اما اگر او نتواند به سرعت این مصدومیت را دریبل بزند، شانس همراهی تیم ملی در جام‌‌ملت‌های آسیا را از دست خواهد داد.