ستاره‌های عصر تحریم
رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا،تا همین چند سال قبل در دوردست‌ترین رؤیاهای هواداران پرسپولیس هم نمی‌گنجید اما تیم شگفت‌انگیز برانکو ایوانکوویچ،حالا در آخرین بازی فصل لیگ قهرمانان حاضر خواهد بود. سقف آرزوهای پرسپولیس در آسیا، حالا بلندتر از همیشه است و آنها این اتفاق را مدیون درخشش مهره‌هایی هستند که در زمین، فراتر از حد انتظار ظاهر شده‌اند؛ ستاره‌هایی که انگار ناگهان برانگیخته شده‌اند تا با بهترین نمایش‌های زندگی‌شان، بخشی از یک تیم رؤیایی باشند. سیدجلال، محمد انصاری، کمال کامیابی‌نیا و... در حد و اندازه خودشان نشان دادند و مثل همیشه کم‌اشتباه و بی‌نقص بودند اما کدام بازیکنان این تیم،از جلد همیشگی‌شان بیرون زدند و برای 180دقیقه جدال با السد، به فوق‌ستاره تبدیل شدند؟
علیرضا بیرانوند : اگر سیو درخشان در آخرین دقایق نیمه اول نبود، السد کار پرسپولیس را در همان نیمه تمام می‌کرد. علیرضا با یک خروج به‌موقع و یک واکنش استثنایی، تیمش را در زمین مسابقه نگه‌داشت و در آخرین دقایق مسابقه نیز با یک سیو خیره‌کننده در مقابل ضربه سر ژاوی، یک تنه در مقابل حریف ایستاد. تا همین چند‌ماه قبل، بسیاری از هواداران پرسپولیس اعتقاد زیادی به بازی بیرو نداشتند و خواهان نیمکتنشین شدن این گلر بودند اما او از جام‌جهانی به بعد،پیشرفت خارق‌العاده‌ای داشته است. مهار پنالتی رونالدو و هوشیاری در مقابل ضربه ژاوی، شاید بیرانوند را به مرد سال فوتبال آسیا تبدیل کند.
شجاع خلیل‌زاده:در نخستین ماه‌های حضور در پرسپولیس، شجاع بازیکن مطمئنی نبود و اشتباه‌های نسبتا زیادی مرتکب می‌شد. شاید اگر پرسپولیس یک مدافع میانی دیگر جذب می‌کرد، حتی احتمال نشستن شجاع روی نیمکت وجود داشت اما این بازیکن به‌تدریج با کنترل رفتارهایش در زمین، توانست به یک مدافع کاملا مطمئن تبدیل شود. شجاع در 2مسابقه رفت و برگشت با السد، خارق‌العاده بود و به خوبی توانست مهاجمان سرشناس تیم حریف را کنترل کند. او حتی در دیدار برگشت در پست غیرتخصصی دفاع راست خوش درخشید تا ثابت کند که شایستگی دعوت به تیم ملی را نیز دارد.
شایان مصلح:در یک بازه زمانی کوتاه از رقابت‌های لیگ یک فوتبال ایران، به یکی از حساس‌ترین دیدارهای تاریخ پرسپولیس پرتاب شد. شایان مصلح در نگاه قرمزها، یک ذخیره طلایی بود که با توجه به قد و قامت بلندش در ثانیه‌های پایانی به خط حمله اضافه می‌شد. او در هر دو مسابقه با السد اما از ابتدا در سمت چپ خط دفاعی به میدان رفت و با گام‌های بلندش به کمک پرسپولیس آمد. شایان در این دو مسابقه، عملکرد قابل‌قبولی داشت و نشان داد که توانایی فیکس شدن در ترکیب تیم برانکو را دارد.
احمد نوراللهی :پس از بازگشت به پرسپولیس از دوران سربازی، نیمکتنشین محسن ربیع‌خواه بود اما بالاخره دوران شکوفایی احمد در تیم برانکو نیز از راه رسید. او حالا حتی از کمال کامیابی‌نیا نیز تغییرناپذیرتر به‌نظر می‌رسد. احمد هم به‌عنوان هافبک دفاعی و هم به‌عنوان هافبک کناری برای قرمزها به میدان می‌رود و این هفته‌ها در هر دو پست، درخشش قابل توجهی داشته است. مرد شماره8، در اوج آمادگی قرار دارد و از سوی کارلوس کی‌روش، به تیم ملی نیز دعوت شده است؛ موضوعی که اعتماد به نفس او را به اوج رسانده و احمد را در بهترین فرم ممکن قرار داده است.
بشار رسن :فصل گذشته برای چند هفته محسن مسلمان را نیمکتنشین کرد اما دوباره به نیمکت برگشت. هر چه زمان بیشتری سپری شد، بشار نیز به آمادگی کامل‌تری رسید. او در این فصل،بدون رقیب در ترکیب اصلی تیم برانکو قرار گرفت و در این تیم، فوق‌العاده کار کرد. مرد عراقی که در دیدار رفت ستاره‌بی‌چون و چرای تیمش به‌شمار می‌رفت، در مسابقه برگشت با استقبال هواداران و البته هم‌تیمی‌ها، دوباره خوش درخشید. او در ورزشگاه بیشتر از هر بازیکن دیگری تشویق شد و در رختکن نیز به‌خاطر درگذشت مادرش، مورد حمایت همبازی‌ها قرار گرفت.
سیامک نعمتی :چه‌کسی تصور می‌کرد گل صعود پرسپولیس به فینال آسیا با ساق‌های سیامک نعمتی به ثمر برسد؟ او فصل گذشته یک مهره نیمکتنشین به شمار می‌رفت و به ندرت زمان زیادی برای بازی به‌دست می‌آورد. شاید اگر پنجره نقل و انتقالات باشگاه باز می‌شد، او در این فصل نیز روی نیمکت قرار می‌گرفت. نعمتی اما فرصت کافی را برای نمایش استعدادهایش به‌دست آورد. او در دیدار اول با السد، به‌عنوان مدافع راست عملکرد بسیار خوبی داشت و در بازی دوم، گل حساس و تعیین‌کننده بازی را به ثمر رساند.
در همینه زمینه :
