فرصت ازدست رفته
محسن محمود صفری
مسابقات جهانی کشتی2018 در بوداپست مجارستان در حالی پیگیری میشود که روز اول این مسابقات حسرتهای بزرگی برای کشتی دوستان ایرانی به همراه داشت. از شکست یک ایرانی برای یازدهمین بار در برابر جردن باروز تا از دست رفتن فرصت کسب دومین طلای تاریخ سنگین وزن بعد از انقلاب. باخت حسن یزدانی در همان کشتی اول هم روز اول مسابقات را برای ایرانیها به یک تراژدی تمام عیار تبدیل کرد.
شکست استراتژی یزدانی
حسن یزدانی در مسابقات جهانی پاریس 2017جور تیم را یک تنه کشید و موفق شد تنها مدال آزادکاران را کسب کند. تیم ایران در فرانسه بهعنوانی بهتر از نهمی نرسید تا برای اعاده حیثت راهی مسابقات جهانی 2018مجارستان شود. یزدانی پرامیدترین کشتیگیر ایران در روز اول مسابقات روی تشک رفت و طبق قرعهکشی انجام شده باید در مقابل دیوید تیلور آمریکایی قرار میگرفت. مصاف این دو کشتیگیر یک رقابت انتقامی بود چرا که تیلور 2سال پیش و در مسابقات جامجهانی کشتی کرمانشاه یزدانی را شکست داده بود. یزدانی همانند تمامی کشتیهایش شروعی طوفانی داشت و توانست در همان تایم اول 6امتیاز از رقیب کسب کند و تنها 2 امتیاز از دست داد. همان 2 امتیاز کافی بود تا تیلور اعتماد به نفس یورشهای بعدی به یزدانی را بهدست آورد بهطوری که بعد از کشتی با یزدانی گفت: «مبارزه ما یک جنگ بود و زمانی که 2 امتیاز از یزدانی گرفتم مطمئن شدم که باز هم میتوانم این کار را انجام دهم». یزدانی در تایم دوم رمقی برای ادامه کار نداشت ولی گویا تازه کشتی برای تیلور شروع شده بود که توانست 9امتیاز دیگر هم کسب کند و کشتی را با نتیجه 11بر 6 پیروز شود. نکته قابل تامل درباره کشتی یزدانی استراتژی انتخاب مبارزه او بود که همانند جامجهانی کرمانشاه در مقابل این حریف قرار گرفت؛ استراتژیای که یکبار شکست خورده بود. در 74کیلوگرم هم حسینخانی همانند مسابقات جهانی پاریس و بازیهای آسیایی جاکارتا در لحظات پایینی برد را با شکست عوض کرد تا نشان دهد همچنان این ایراد بزرگ در کشتی او وجود دارد. حسینخانی در حالی در مقابل باروز ناآماده قرار گرفت که تا ثانیههای پایانی برنده کشتی بود ولی نتوانست نتیجه را حفظ کند و یازدهمین شکست ایرانیها در مقابل باروز رقم خورد. باروز در ادامه در مقابل سیدکوف روس شکست خورد و از رسیدن به فینال بازماند.
از دست رفتن فرصت طلایی هادی
اوج هیجان روز اول در مسابقات دسته فوق سنگین بود. جایی که پرویز هادی در دومین تجربه جهانی خود قرار بود به مصاف قهرمانان جهان و المپیک برود. پس از قرعهکشی خوشبینترین افراد هم شانسی برای هادی قائل نبودند. هادی در کشتی اول خود روبرت باران از لهستان را با نتیجه 11بر صفر از پیش رو برداشت و در کشتی دوم خود با نتیجه 11بر 2 از سد ابراهیم سعیدوف نفر سوم المپیک از بلاروس گذشت. هادی اوج هنرنماییاش را در کشتی سوم به رخ کشید؛ جایی که موفق شد طاها آکگول قهرمان جهان و المپیک را با یک کشتی حساب شده با نتیجه 3بر 2شکست دهد. هادی برای فینالیست شدن باید به مصاف گئو پتروشویلی میرفت که با توجه به میزان آمادگی هادی رسیدن به فینال به هیچوجه برایش دور از دسترس نبود. آنطرف جدول هم از بین ژیوی دِنگ از چین و سومیتاز هند یک کشتیگیر راهی فینال میشد. این دوکشتیگیر کمتر از 2ماه پیش و در بازیهای آسیایی با اختلاف مغلوب هادی شده بودند و تنها حضور هادی در فینال، مدال طلایش را تضمین میکرد. هادی در رقابت ماقبل فینال به پشتوانه قدرت بسیار بالایش استراتژی فشار بر حریف را در پیش گرفت. شیوه مبارزه هادی جواب هم داد و پتروشویلی نایی برای ایستادن نداشت ولی تجربه و هوش او بر قدرت هادی چربید. هادی در خاک با فن فیتیلهپیچ 4امتیاز از دست داد و در ثانیههای آخر خاک شد تا در نهایت با نتیجه 13بر 6شکست بخورد. در سال 1989زندهیاد علیرضا سلیمانی نخستین طلای تاریخ سنگین وزن کشتی آزاد را پس از انقلاب بهدست آورد و هادی با شکست بزرگان این وزن در بوداپست میتوانست نام خودش را در تاریخ کشتی ایران ثبت کند که این فرصت طلایی را از دست داد.