خودروسازی خیریه

سرانجام پس از تأیید و تکذیب‌های بسیار، با خداحافظی قاسم جهرودی، محمد‌رضاسروش به‌عنوان مدیرعامل جدید گروه خودروسازی سایپا منصوب شد. او که در کارنامه خود سابقه یک دهه مدیریت گروه خودروسازی بهمن را دارد، در مراسم تودیع و معارفه اعلام کرد: شرکت خودروسازی یک بنگاه خیریه نیست و نمی‌توان محصولی تولید کرد و آن را زیر قیمت تمام‌شده به فروش رساند.
او تأکید کرد: اگر نگران وضع مردم هستیم باید خود را تغییر دهیم. تا یک سوزن به‌خود نزنیم نمی‌توان به مردم جوالدوز زد. این اظهارنظر مدیرعامل جدید گروه خودروسازی سایپا که با سابقه مدیریت در صنعت خودروسازی ایران بیگانه نیست، آن هم در بدو ورود و در اختیار گرفتن سکان هدایت شرکت سایپا، به‌عنوان زیانده‌ترین شرکت خودروساز ایران، چندان سنجیده نیست زیرا او به خوبی از حمایت‌های پیدا و پنهان دولت از خودروسازان در طول 50سال گذشته آگاه است، حمایت‌هایی که می‌توان مجموعه آن را بزرگ‌ترین صدقه‌ای تلقی کرد که در این چند دهه از جیب ملت پرداخت شده و به‌خودروسازانی داده شده که هنوز هم درگیر مشکلات ساختاری هستند. 
اتفاقا باید گفت صنعت خودرو در این سال‌ها فقط با نگاه خیریه ادامه حیات داده وگرنه با منطق اقتصاد رقابتی این صنایع سال‌ها پیش باید تعطیل می‌شدند. البته نیکو است که مدیرعامل جدید سایپا تغییر ساختار از خیریه به یک بنگاه سود‌ده رقابت‌پذیر را از همین امروز آغاز کند تا شاید ثمره آن با عرضه محصولات با کیفیت و قیمت مناسب به سبد خرید مشتریان روانه شود و این اظهارنظر محمدرضا سروش مصداق مثل معروف « لالایی بلد بودن و نخوابیدن» نشود. این گوی و این میدان.