خبرهای سرد و تکراری

محمد بلوری/ روزنامه‌نگار پیشکسوت
در دهه‌های گذشته بیشتر اخبار و مطالب مربوط به حوادث به شکل گزارش خبری و حتما با حضور خبرنگار در صحنه تولید می‌شد. خبرنگاران حوزه حوادث روز خود را در محل‌های رسیدگی به جرایم و حوادث آغاز می‌کردند و به‌محض اطلاع از وقوع حادثه خود را به آنجا می‌رساندند. این حضور مؤثر و دائمی باعث می‌شد که کم‌کم شم پلیسی نیز پیدا کنند و بتوانند در مقام یک کارآگاه، جرم و صحنه وقوع آن‌ را بررسی و به بهترین شکل ممکن برای آگاهی خوانندگان تصویر کنند.

مطالب صفحه حوادث در همه روزنامه‌ها با نثری شیرین و البته هشداردهنده نوشته می‌شد و این برای خواننده جذابیت داشت. غیر از جذابیت متن دست‌اول بودن و تازگی خبر نیز مقبولیت خاصی به این صفحه و اخبار و مطالب مربوط به آن می‌داد.

 امروز اما خبرنگاران حوادث بیش از هرجا روی صندلی و پشت میزشان هستند. مطالب از یک منبع دست‌به‌دست می‌چرخد و پس از آنکه خبر یک حادثه، اول در فضای مجازی و بعد در رادیو یا تلویزیون منتشر شد، خبر تکراری و بدون جاذبه، البته با نثری غیرمطبوع و در مواردی کاملا اداری و سازمانی در روزنامه چاپ می‌شود.

دوستان خبرنگار ما و جوانانی که به این حرفه علاقه‌مندند باید بدانند و بپذیرند که فضای مجازی منبع مطمئن و کاملی برای دریافت خبر نیست. اگر هم خبر حادثه از سایت‌های رسمی و مطمئن منعکس شود درواقع کار بی‌زحمت و بی‌افتخاری است و ما خودمان را در حاصل زحمت دیگری شریک کرده‌ایم.

‌جز این عباراتی مانند اعمال قانون شد، مشارالیه، بر اثر هوشیاری و دقت، برابر با صبح امروز و... گرچه نادرست نیستند اما رنگ و بوی پرسنلی و اداری دارند و حضور خبرنگار در صحنه و تنظیم مطالب با ادبیات مطبوعاتی، جمله‌های کوتاه و رسا و درنظر داشتن حوصله و دقت مخاطب می‌تواند در کنار سرعت‌عمل و دست‌اول بودن بار دیگر این صفحات آموزنده را مثل گذشته پرمخاطب و تأثیرگذار کند.

ای‌کاش همه کسانی که از کاهش مخاطب روزنامه‌ها و ناتوانی در رقابت با فضای مجازی می‌نالند چنین توصیه‌هایی را به‌کار ببندند تا شاهد استقبال مخاطبان باشند.