
کودکان کار در ایران و جهان چه وضعیتی دارند؟
کار در زنگ تفریح
دنیای کودکان غیر از شادیها و رنگهایش بخش سیاه و دردناکی هم دارد؛ جایی که کودکان محکوم به کارکردن هستند

محمدتقی حاجی موسی
معلوم نیست نخستینبار چهکسی از کودکان بهعنوان کارگر استفاده کرد، هرچند از قدیمالایام بچهها عادت داشتند در کنار پدر و مادرشان در مزارع کار کنند اما اینکه یک بچه را بهزور سر کار ببرند یا اینکه مجبور شود کار کند فرق میکند. تا پیش از قرن بیستم و شروع جریانهای دفاع از حقوق بشر و کودکان و کارگران، هیچکس وقع خاصی به کودکان کار نمینهاد و برای کسی مهم نبود که در سال چندمیلیون کودک بهعنوان برده و کارگر فروخته میشوند. حالا اما مدتهاست همه دنیا میخواهند این پدیده را از بین ببرند لکن هنوز تلاشهایشان کافی نبوده و همچنان میلیونها کودک بهجای کودکیکردن به کارهای سخت مشغول هستند.
خوبی ایران این است که هیچ آمار دقیقی از معضلات اجتماعی وجود ندارد و همهچیز تقریبی و حدسی است؛ مثلا محمدحسن داوودی -مدیر مدرسه کودکان کار- شهریور گذشته به ایسنا گفته آمار دقیقی از کودکان کار نداریم اما در تهران احتمالا 10تا 13هزار مورد داشته باشیم. از آن طرف در اسفندماه شهربانو امانی -عضو شورای شهر تهران- در گفتوگو با روزنامه آرمان از وجود حدود 7میلیون کودک کار سخن گفته که نیمی از آنها اتباع خارجی هستند. مهرماه سال گذشته هم تاجالدین -نماینده اصفهان در مجلس شورای اسلامی- از 3تا 7میلیون کودک کار در کشور و 20هزارنفر در تهران گفت و همه اینها یعنی ما حتی آمار درستی هم نداریم تا بخواهیم برنامه مدونی داشته باشیم. در دنیا اما سازمانهای بینالمللی آمار دقیقتری درباره این قضایا دارند.
آمار وارقام جهانی