روایت‌های ناب از تجربه‌های دینی

سیدمحمدمهدی موسوی|‌ قم - خبرنگار:

سی‌و‌سومین نشست تخصصی چای و داستان قم به همت مدرسه اسلامی هنر و با حضور «نفیسه مرشدزاده»، از نویسندگان و روزنامه‌نگاران شناخته‌شده کشور، برگزار شد. 
مرشدزاده که خود مدیریت یکی از انتشارات ادبی را برعهده دارد و دبیر مجموعه‌های داستان‌ها و روایت‌های کتاب «کآشوب» و «رستخیز» است در این نشست با بیان این‌که ما در جامعه نیاز به بیان روایت‌های ناب و شنیدنی از تجربه‌های دینی افراد داریم، اظهار کرد: از جمله راه‌های انتقال ارزش‌ها و مفاهیم دینی در جامعه، بیان تجربه‌های زیسته در قالب روایت‌های داستانی است که برای مخاطب عامه جذاب باشد و ما این کار را سال گذشته و امسال در قالب 2 کتاب کآشوب و رستخیز انجام 
دادیم. وی تأکید کرد: در زمینه بیان و نشر تجربه‌های زیست جمعی در کشورمان دچار مشکل هستیم. یکی از آسیب‌های جدی داستان ایرانی همین است که بیشتر شاهد بیان تجربه‌های شخصی نویسندگان هستیم؛ بنابراین تجربه زیستی جمعی که آن را منتشر کرده باشیم، کمتر داریم. 

این نویسنده و روزنامه‌نگار با اشاره به این‌که روایت‌نویسی آن هم از نوع تجربه دینی خودش همانند مراقبه فرد نویسنده است، افزود: با توجه به این‌که در جامعه چندان امکان درک تجربه‌های زیسته متعدد وجود ندارد، بهترین راه این است که این تجربه‌های زیسته را ما از انسان‌های مختلف دریافت و روایت‌ها را در مجموعه‌ای منتشر کنیم و این مفاهیم جذاب و روایت‌های ناب را در قالب کتاب با دیگران به اشتراک بگذاریم. 
وی ادامه داد: خود روایت تجربه دینی آثار مثبت روانی روی نویسنده در بر خواهد داشت به این معنا که با روایت تجربه دینی قبل از هر چیز خود نویسنده به نوعی تزکیه می‌شود، با آن‌که ما در روایت اگر بخواهیم روی مخاطب اثر واقعی داشته باشیم باید از شعار و کلیشه به شدت بپرهیزیم و همین مسأله به صداقت گفتار نویسنده منجر می‌شود. 

مرشدزاده بیان کرد: شرط پذیرش و انتشار روایت نویسندگان در 2 کتاب کآشوب و رستخیز از ابتدا این بود که خود روایت با مخاطب حرف بزند و در مسیر جست‌وجوی روایی برای اثبات یک حرف از شعار و کلیشه دور بماند. 
وی گفت: خود این ثبت مسیر جست‌و‌جو برای آینده فضای دینی ما بسیار حائز اهمیت است؛ به این دلیل که ما گاهی دچار این مشکل هستیم که برخی فکر می‌کنند انسان‌ها یک شبه متحول می‌شوند، در صورتی که این طور نیست و نباید به این قضیه نگاه صفر و صدی داشت. 

مرشدزاده بر لزوم پرداختن هر چه بهتر و بیشتر به مسأله روایت‌نویسی از تجربه‌های دینی افراد تأکید کرد و افزود: بهترین روایت‌های مستند از طریق خزائن قرآنی را داریم که اگر به درستی از این گنجینه‌ها استفاده کنیم خیلی خوب می‌توانیم با انبوه مخاطب با گرایش‌ها و سلایق مختلف ارتباط بگیریم.