فرار از خشکسالی به دامان شکارچیان

منطقه «پرور» در استان سمنان براساس مصوبه شورای‌عالی شکاربانی و نظارت بر صید د‌ر سال 1346 به عنوان منطقه حفاظت شد‌ه اعلام شد و طبق مصوبه شورای‌عالی محیط زیست در دهه 70 ،  مساحت این منطقه نزدیک به 65 هزار هکتار تعیین شد.
به گزارش ایرنا، قسمت مهم این منطقه در بخش شمالی آن واقع شده است که تراکم حیات وحش در آن بیشتر و درختان آن متاثر از اقلیم خزری است. در منطقه حفاظت شده پرور 39 گونه پستاندار و در مجموع 160 گونه جانوری زندگی می‌کنند. 

مرال، شوکا، گراز، خرس قهوه‌ای، پلنگ، سیاه گوش، گربه وحشی، کل و بز، قوچ و میش، آهو، گرگ، روباه معمولی، کبک د‌ری، بلد‌رچین، هوبره، تیهو، هد‌هد، شاه بوف، جغد، افعی، کفچه مار، مار جعفری، انواع وزغ‌ ها و... از نمونه‌های جانوری این منطقه با ارزش حفاظت شده است. 
اما به باور کارشناسان در چند سال گذشته ، خشکسالی و کاهش منابع آبی آسیب جبران ‌ناپذیری به منطقه حفاظت شده پرور وارد کرده که وحوش این منطقه برای در امان ماندن از عطش و تشنگی به عرصه‌های پایین تر مهاجرت کرده و در تیر رس شکارچیان غیرمجاز قرار می گیرند و هیچگاه به منطقه حفاظت شده بازنگشته‌اند.

به گفته مسئولان، 50 درصد منابع آبی منطقه حفاظت شده پرور در چند سال گذشته از بین رفته که این امر به معنی نابودی تدریجی وحوش این منطقه حفاظت شده
است.


افزایش پوشش گیاهی دست کاشت در پرور
 
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان سمنان گفت: برای مهار خشکسالی و نجات وحوش منطقه حفاظت شده پرور باید کشت گونه‌های گیاهی دست کاشت را افزایش داد.
«علینقی حیدریان» افزود: افزایش پوشش گیاهی می تواند در دراز مدت حفظ ذخایر آب‌های زیرزمینی در منطقه‌های حفاظت شده استان به خصوص پرور تاثیر گذار باشد و باید با اتخاذ تدابیر راهبردی از سوی نهادهای مسئول، گونه‌های جانوری نادر استان سمنان را نجات داد. تخریب عرصه‌های ملی و کاهش پوشش گیاهی یکی از علت‌های مهم کاهش علوفه و کم آبی در منطقه حفاظت شده پرور است و باید خیران در قالب نذر در طبیعت به کمک وحوش تشنه این منطقه بیایند. مناطق حفاظت شده توران در شاهرود و پارک ملی در توران هم این روزها حال و روز خوبی ندارند که باید با تدبیر به جنگ مهار فرسایش بادی و بیابان‌زایی رفت.


آسیب پذیری طبیعت «پرور» 

یک فعال محیط زیست در استان سمنان نیز بیان کرد: طبیعت و پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده پرور به شدت آسیب پذیر است و در چند سال گذشته به دلیل کاهش بارش باران شاهد تلف شدن تعداد زیادی از انواع گونه‌های جانوری در این منطقه بوده‌ایم. «سعید صلحی» ادامه داد: در 5 سال گذشته بیش از 100 گونه جانوری منطقه حفاظت شده پرور براساس آمار سازمان حفاظت محیط‌زیست به دلیل کم آبی تلف شدند و اگر پویش‌های نذر طبیعت در استان سمنان فعال نمی‌شد شاید این رقم اکنون افزایش چشمگیری یافته بود. اداره کل حفاظت محیط زیست استان سمنان در چند سال گذشته با ساخت چندین آبشخور در منطقه حفاظت شده پرور و تامین علوفه به میزان قابل توجهی حیات را به این منطقه برگردانده 
است.

بیعت‌دوستان، پرور را فراموش نکنند

یکی از محیط‌بانان منطقه حفاظت شده پرور گفت: کم‌آبی این روزها وحوش منطقه حفاظت شده پرور را به سکونتگاه‌ها کشانده است و باید با اتخاذ تدابیر راهبردی و تامین تغذیه و آب، جلوی این پدیده شوم را هرچه سریع تر گرفت.
«سعید پروری» ادامه داد: بسیاری از روستاییان به دلیل ترس از تلف شدن دام‌های سبک خود در برابر حمله ورود حیوانات وحشی با تیراندازی از مهمانان ناخوانده پذیرایی می کنند که این امر در دراز مدت باعث کاهش گونه‌های جانوری نادر منطقه حفاظت شده می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: در چند سال گذشته شاهد تیراندازی به سمت وحوش به دلیل نزدیگی به گله‌ها بوده‌ایم و در چند سال گذشته کشته شدن ده‏ها گونه جانوری در حریم روستا به دلیل کم آبی و خشکسالی بوده‌ایم.

پروری ادامه داد: کم‌آبی در زاد و ولد گونه‌های جانوری در این منطقه تاثیر زیادی گذاشته است و کاهش تغذیه و پوشش گیاهی تنها به نابودی گونه‌های جانوری نادر  این منطقه در آینده نزدیک منجر می‌شود.
وی اضافه کرد: در یکسال گذشته بیش از 30 تُن علوفه از سوی سازمان های مردم نهاد و اداره کل حفاظت محیط زیست برای تغذیه وحوش منطقه حفاظت شده پرور نذر و توزیع شد که این امر در کاهش تلفات این گونه‌ها تاثیر قابل توجه‌ای داشته است.

خشکسالی، وحوش را به روستاها کشانده است

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست سمنان اظهار کرد: 50 درصد منابع آبی منطقه حفاظت شده پرور که دارای 52 گونه پستاندار، 60 گونه پرنده، 40 نوع خزنده و 6 گونه دوزیست بوده در اثر خشکسالی از بین رفته 
است.
«عباسعلی دامنگیر» گفت: نیمی از منابع آبی منطقه حفاظت شده پرور واقع در شهرستان مهدیشهر دچار خشکسالی است. به دلیل حساسیت موقعیت حیات وحش مهم این منطقه حفاظت شده، آب‌رسانی و علوفه‌رسانی به حیات وحش منطقه پرور از سوی حفاظت محیط زیست انجام می شود.

وی با اشاره به نزدیک شدن و ورود حیات وحش به روستاهای مجاور مناطق جنگلی رودبارک برای تامین غذا، یادآور شد: علت اصلی این حرکت حیوانات خشکسالی منطقه جنگلی است. در فاصله خرداد تا شهریور در اثر خشکسالی، بیشترین ورود حیات وحش به حریم روستاها اتفاق می‌افتد. روستاییان طبق قانون باید با هدف حفاظت از ورود حیوانات، باغ‌های خود را حصارکشی کنند و در صورت نبود حصار، پرداخت خسارت به آنان میسر نیست.
دامنگیر با اشاره به زیاده‌خواهی برخی شهروندان در بهره‌کشی از مناطق جنگلی و برداشت از مراتع، گفت: ورود دام به مراتع باید طبق قانون و بر اساس ظرفیت مراتع تعریف شود.