پشت پرده نگارش متن رئیسجمهور
بعد از نطق تندی که سال گذشته دونالد ترامپ در سازمان ملل علیه ایران اعمال کرد؛ متن سخنرانی رئیسجمهور کشورمان دستخوش تغییراتی شد که برای انجام این تغییرات تیمی متشکل از محمد نهاوندیان، محمدجواد ظریف، حسامالدین آشنا، محمود واعظی، حمیدرضا ابوطالبی و غلامعلی خوشرو نقش داشتند. آنچنان که خبرنگار همشهری مطلع شده است در نگارش متن منسجم امسال هم کارگروهی متشکل از مشاوران و همراهان رئیسجمهور نقش داشتهاند. یک منبع مطلع که در نیویورک در جمع همراهان رئیسجمهور حضور دارد به همشهری گفت، متن سخنرانی امسال را تیمی متشکل از مشاوران و دیپلماتها آماده کرده و در جلسات متعدد مشورتی بازبینی و یک روز قبل از سخنرانی رئیسجمهور نهایی شد.
این متن برخلاف سال گذشته دستخوش تغییر زیادی نشد و این از شواهدی که حسامالدین آشنا، مشاور رئیسجمهور بهدست میداد مشخص بود. آشنا بعد از سخنرانی رئیسجمهور آمریکا در صحن سازمان ملل نوشت: روحانی اسیر گفتمان ترامپی نخواهد شد و با جهان سخن میگوید نه با ترامپ. این نشانه یعنی اینکه قرار نیست مثل سال قبل تکاپویی برای ایجاد تغییر در متن نهایی سخنرانی روحانی صورت بگیرد. آشنا یکی از نگارندگان متن سخنرانی روحانی باید باشد. او 3 ساعت قبل از سخنرانی رئیسجمهور، در کانال تلگرامی خود نوشت: ما قاب عکس یادگاری به کسی نخواهیم داد و ساعاتی بعد روحانی در نطقش میگوید برای گفتوگو نیازی به گرفتن عکسهای دونفره نیست. بخش اول از سخنرانی رئیسجمهور که به استیضاح آمریکا و نقد عملکرد دولت آمریکا اختصاص داشت با نظر نهایی و نگاه حقوقی شخص رئیسجمهور نگاشته شده بود. او پیش از سفر به نیویورک یادداشتی در واشنگتنپست منتشر کرد که مضمونی نزدیک به همین سخنرانی داشت. محمود واعظی و محمدجواد ظریف 2چهره دیگری بودند که در نگارش این متن نقش داشتند. رد پیامهایی که ظریف پیش از این به دنیا مخابره کرده با مضمون اینکه ایران هیچگاه آغازگر جنگ نبوده در این بخش از سخنان روحانی مشهود بود که گفت: ایران نگاهی صلحطلبانه به مسائل سیاسی و بینالمللی داشته و بنای جنگ با هیچ کشوری را نداشته و ندارد. ایران نیازی به امپراتوری ندارد. ایران نه براساس سیاست که در فرهنگ و تمدن خود یک امپراتوری است. براساس اطلاعات خبرنگار همشهری، محمد نهاوندیان که سال گذشته یکی از دستاندرکاران نگارش متن رئیسجمهور بود امسال نقش کمتری در تنظیم متن داشت اما به جای او مجید حمیدرضا ابوطالبی و غلامعلی خوشرو به حلقه نویسندگان اضافه شده بودند.